metropolis m

The Ongoing Conversation is geen conventionele groepstentoonstelling; het project is zo geconcipiëerd dat elke kunstenaar één avond zijn of haar werk mag tonen in een beknopte solotentoonstelling – of beter: een toonmoment.

Het is niet de eerste keer dat de Master Artistic Research – een samenwerking van het Haagse KABK en het Conservatorium – en het kunstenaarsinitiatief 1646 met elkaar samenwerken, maar het is wel de eerste keer dat het werk van alle tweedejaarstudenten in een presentatie te zien is.

1646-medewerker Johan Gustavsson als Lucy Cotter, directeur van de postgraduaatopleiding vertellen dat komende weken avond na avond studenten elk een presentatie verzorgen. Er worden veel evenementen omheen georganiseerd.

Gustavsson legt uit dat 1646 kunstenaars bij voorkeur solo toont: ‘op die manier komt het werk het best tot zijn recht, en wordt er niet gezocht naar verbanden tussen werken van verschillende kunstenaars die er niet per se zijn.’

‘Maar ook voor de jonge kunstenaars is deze format natuurlijk bijzonder interessant en leerrijk,’ voegt Cotter onmiddellijk toe, ‘zij worden uitgenodigd en uitgedaagd hun eigen werk van een discursieve context te voorzien. De keuzes die ze hierin maken, zeggen iets over hun kunstenaarspraktijk.’

De kunstenaars gaan graag op deze uitnodiging in, leert een snelle blik op het programma: op het toonmoment van Hannah Dawn Henderson zal tijdens haar But, Actually, What I Meant Was… directeur van het Zolder Museum Iva Supic een lezing verzorgen, terwijl Annabel Kanaar tijdens haar We Don’t Always Want What’s Right bijvoorbeeld weer kunstenaar Sands Murray-Wassink uitnodigt om een performance te brengen. Ook Cecilia Bengtsson nodigt met componist Samuel Vriezen een opmerkelijke gastspreker uit tijdens haar avond Disconnected Matter.

Eén enkele avond lijkt misschien kort voor wie een conventionele ateliertentoonstelling voor ogen heeft, maar de samenstellers zijn vol vertrouwen. ‘Er is voor deze aanpak gekozen omdat we wisten dat het het werk ten goede zou komen,’ zeggen zowel Cotter als Gustavsson. ‘De format moet ondergeschikt zijn aan de interesses van de kunstenaars, het werk komt eerst op de eerste plaats’ stelt Gustavsson.

De kunstenaars van de Master Artistic Research spelen in op de beperking in tijd door hun presentatie met een evenement een intens karakter te geven.

Zo zal Sara Pape het publiek mee uitnodigen in het denkproces rondom een toekomstig project in een voormalige steengroeve in Leipzig Is a Rock Made or Born? Een min of meer vergelijkbare dynamiek zal een stempel drukken op het toonmoment van Sharelly Emanuelson, die tijdens haar avond 1646 zal gebruiken als live-set voor Hidden Transcripts, een videowerk. Quentin Miller zal met The Confidence Man dan weer eigen een theaterstuk brengen, waarin de ruimte van 1646 als backdrop functioneert.

The Ongoing Conversation is geen afstudeerproject,’ benadrukt Cotter, ‘bij ons ligt de nadruk meer op het hele traject.’

Boven alles beoogt deze samenwerking van de Master Artistic Research precies te worden wat de titel al suggereert: een publiek moment in een Ongoing Conversation, een dialoog met een geschiedenis en een toekomst. ‘ Het zal niet de laatste gelegenheid voor deze kunstenaars zijn om als studenten hun werk te tonen. Er wordt bovendien gewerkt aan een bescheiden publicatie, zodat er in een volgende fase opnieuw gereflecteerd kan worden op de uitkomsten en de samenwerking met 1646, en hopelijk ook het publiek.

The Ongoing Conversation, 14 tot en met 31 januari
Zie ook:
<url "http://www.1646.nl/" />
<url "http://www.masterartisticresearch.eu/" />