metropolis m

Machiel van Stokkum

‘Ik krijg nieuwe energie van het verblijven in mijn werk’, lacht Ilke van Deventer, een van de recent afgestudeerden van de Rietveld Academie. Niet alleen de kunstenaars zelf krijgen energie van de tentoonstelling, ook de bezoeker wordt geïnjecteerd met de aanstekelijkheid van deze energieke wervelwind. Zoals ook in eerdere jaren is het bezoek tevens een uitputtingsslag. Er is immers een gigantische hoeveelheid (uiteenlopend) werk.

Het brede scala aan mini-universa dit jaar is opvallend. Misschien heeft het iets te maken met de huidige hang naar immersiviteit. Waar verliest een mens zich nou eenmaal eerder dan in een speciaal daarvoor gecreëerde wereld? Bij Fine Arts dwaal je rond in viezige, duistere ruimtes. Sommigen roepen videogames en hallucinaties in herinnering, anderen eerder de kronkelende gangen van een riool. Sophie Serber (Fine Arts), winnaar van de GRA Awards 2017, toont het werk Gravity Sucks dat onschuldig oogt maar een unheimisch gevoel oplevert. Op wandtapijten staan levensgrote, gezichtsloze kinderen die zo weg lijken te zijn gelopen uit een cartoon. De uniformiteit en leegte van de populaire cultuur wordt zo luguber vermengd met de vermeende onschuld van kinderen.

Sophie Serber

Er is veel vloeiend materiaal, zowel gestold als nog immer in beweging. Het voelt organisch en vrouwelijk, een tegenhanger van het klinische. Zo ruik je een chemisch-zoete geur bij de alsmaar uitdijende sculpturen van Krisztina Czikà (designLAB). Het doet denken aan kaarsvet, druipstenen in grotten en lijkt tegelijkertijd haast buitenaards. Het werk van Ilke van Deventer (Beeld en Taal) slingert je ook de kosmos in.

[figure  2017rietveld8]

Ilke van Deventer

Floating Work van Emma Kroos (VAV) loop je in eerste instantie voorbij. Aan houten radars aan het plafond zijn ragfijne draden bevestigd die zachtjes heen en weer bewegen. Minimalisme in een notendop. Bij fotografie valt het subtiele spel met oppervlakte en diepte van Vytautas Kumža op.

Het materiaal van de toekomst is bij de Rietveld dit jaar niet eenduidig. Er is zowel veel textiel (bij Textiel zelf als daarbuiten), veel kunstenaarsboeken als veel videowerk. Er is een handjevol 3D, wat glas en een beetje keramiek. Ook collages zijn zeldzaam. Het werk van Finn Godwin is daarop een uitzondering. Een houding die hem de GRA Awards nominatie oplevert. Zijn werk bestaat uit sarcastische collages op het formaat van ansichtkaarten die de hedendaagse maatschappij op de hak nemen.

Hieronder een overzicht van de eindexamenexpositie in beeld.

BIJ METROPOLIS M NR 4-2017 (AUGUSTUS-SEPTEMBER) VERSCHIJNT DE JAARLIJKSE EINDEXAMENBIJLAGE MET PORTETTEN VAN DE BESTE KUNSTENAARS VAN DE NEDERLANDSE EN BELGISCHE KUNSTACADEMIES.

METROPOLIS M KRIJGT GEEN SUBSIDIE. WE KUNNEN NIET ZONDER UW STEUN. HELP ONS EN NEEM EEN ABONNEMENT. ALS U NU EEN JAARABONNEMENT AFSLUIT STUREN WIJ U HET LAATSTE NUMMER GRATIS OP. MAIL UW NAAM EN ADRES NAAR [email protected] (ovv actie nr 3)

Zoë Dankert

schrijft

Recente artikelen