metropolis m

Hadden we een paar weken geleden al een klein binnenbrandje in het Cultureel Supplement van de NRC, toen Janneke Wesseling en Lucette ter Borgh de aanval openden op het volgens de een (Wesseling) populistische en volgens de ander (ter Borgh) autistische Nederlandse tentoonstellingswezen. Waarop Ann Demeester van De Appel en Charles Esche van het Van Abbemuseum een week later mochten terugmeppen en de kunstkritiek onprofessionaliteit en seniliteit verweten. (ha gezellig!) Afgelopen week was Wim Pijbes, directeur van het Rijksmuseum Amsterdam, aan de beurt om zijn bezuinigingsfrustraties bot te vieren op zijn eigen werkkring. Slachtoffers waren dit keer BAK, Witte de With, De Appel en het Van Abbemuseum.

De tweedehandsautoverkoper onder de museumdirecteuren mocht in Trouw zijn lichtpopulistische trekken uitventen onder de kop: ‘Musea zijn al hartstikke zakelijk’.

Met name in de hedendaagse kunst zijn er instellingen die in de woorden van Pijbes niet het ‘algemeen belang’ dienen, maar bezig zijn met een ‘kringgesprek’.

Alleen, zo stelde Pijbes vast, het ene museum is wat zakelijker dan het andere. Er zitten wat zwarte schapen in de museumkudde. Met name in de hedendaagse kunst zijn er instellingen die in de woorden van Pijbes niet het ‘algemeen belang’ dienen, maar bezig zijn met een ‘kringgesprek’.

Pijbes: ‘Vooral in de hedendaagse kunst kom je die jongens en meisjes nog tegen. Instituten als het BAK in Utrecht, De Appel in Amsterdam, Witte de With in Rotterdam en ook het Van Abbe Museum in Eindhoven hebben zich naar mijn smaak te veel naar binnen gekeerd.’

God in het kunstuniversum van Pijbes is Joop van den Ende. Mecenas der mecenassen; cultureel ijkpunt der culturele ijkpunten. En tevens natuurlijk een buidel geld die je maar beter te vriend (even scrollen) kunt houden , zo weet ook Pijbes.

Na lezing van het interview in Trouw vraag ik me intussen af wat ‘algemeen belang’ is in de ogen van Pijbes. Een met diamanten ingelegde schedel? Een blotebillenjurk van Marlies Dekkers?

PS geestige reactie onder het stuk overigens, van Eva uit Amsterdam. Ze schrijft: ‘Bla, bla, bla, zorg er maar voor dat het museum een keer open gaat.’