metropolis m

Videowerk uit de tentoonstelling van Dick Verdult

De PvdA-fractie in de gemeenteraad Eindhoven wil inbreken in het beleid van het van Abbemuseum, door te eisen dat het museum in de toekomst meer geld zelf gaat verdienen met het eigen tentoonstellingsprogramma. Op dinsdagmiddag 18 oktober wordt erover vergaderd.

Op zijn facebookpagina heeft directeur Charles Esche een oproep geplaatst steun te betuigen aan het beleid van het museum. De internationale kunstwereld reageert massaal, zo meldt het Eindhovens Dagblad van vandaag. De krant plaatst een selectie.

Selectie:

Anne Pasternak
President and Artistic Director, CREATIVE TIME, New York

I understand that recently the Van Abbemuseum has been under attack and I want to write in support of this much respected institution, which is admired and cherished by countless people all over the world. It does not surprise me at this moment in history that important institutions for free thinking are under attack, but one could wish that it would be the last example of this.

Vivian Ziherl
Independent curator and writer
Amsterdam and Brisbane, Australia

I am a young Australian curator and writer, currently based in Amsterdam and maintaining my work and connections in the Asia-Pacific region.
I first visited the Van Abbe museum in 2010, although already in Australia I was keenly aware of the leadership position that the Van Abbe had developed among museums internationally.
Over recent years the work of the Van Abbe museum has been innovative and visionary, both in deeply engaging the relationship that an institution has with its local constituents, as well in advancing the possibilities of a museum’s contribution to a transforming global context.
Over the past year, I have had many professional and friends to visit from Australia, New Zealand, Taiwan and Japan. I can say with confidence that all of these guests returned from a visit to Eindhoven and the Van Abbe Museum inspired and energised, often with profound reflections upon the un-realised possibilities that may exist within their local context for audience and international engagement.
Indeed, I would be tremendously proud to be able to count a museum as innovative and internationally significant as the Van Abbe among the museums active in my region.
The outstanding history of this museum is truly a credit to the people and the city of Eindhoven, and generations into the future major figures in the arts will look towards Eindhoven to learn from the profoundly important work that is being done there at this current moment.
I submit to you these experiences with warm hopes the the enormous value of Van Abbe Museum in its current practice will be able to be recognised and upheld.

Megs Morle
Artist and curator

It is with great regret that heard about the recent attack on the integrity of the Van Abbemusuem. As a curator based in Ireland, the Van Abbemuseum’s contemporary art programme has informed my practice for many years. In fact in my most recent exhibition entitled Tulca, many of the European artists that I have selected have previously been shown in the Vanabbemuseum.
I feel so sad that such an innovative, inspiring and vital museum is now under threat.
The vision that is expressed through the Van Abbemuseum cannot be equated to a numerical counting of audience, It extends far beyond beyond the museums walls- reaching to artists, curators and researchers all around the world.
I ask you please to that in these troubled times that this beacon of genuine social importance not be extinguished.

Stephan Dillemuth
Professor Akademie der Bildenden Künste, München

Rumor of the populist witchhunt against the van abbemuseum have already reached Munich, Germany. This is disgusting, because it can not be seen by itself:
It seems Geert Wilders and his likes are getting a big momentum in Holland, exploiting the fears and emotions set free by the financial collapse and the inability of politicians to cope with the problems. Even social democrats seem to be following his arguments like sheep, instead of opposing such politics. However, these new politics are wrong in 2 ways:
Seen from a economic perspective, the Van Abbemuseum has done a great job, placing a boring town like Eindhoven on an international map of wealthy connaisseurs, collectors and trendsetters. This has positive side-effects not only on the local art scene but also on tourism and local industries.
Seen from a cultural and artistic perspective alone, he Van Abbemuseum is internationally renown, has done a lot of excellent exhibitions and has contributed to the international research in the arts.
But who wants international attention and success, if one can crank on the populistic emotions?
The fact that austerity measures are now applied in order to cut budgets of institutions that bring international attention, glamor and money to dull places like eindhoven is deeply be’wildering’ , because it shows that politicians and media get trapped by a trick: they say budget-cuts, but they mean nationalism and everyone else knows: it means provincialism.
Good bye eindhoven!

Franco Berardi Bifo
Writer and Director of the European School for social Imagination, Bologna

The di-financing of culture, arts and education is the most dangerous action.
Cutting culture and education will not help in overcoming the present economic crisis, and may bring on the contrary to psychological and economic depression, and pave the way to a future of ignorance, aggressiveness, violence.
The Van Abbe Museum is widely known in the European intellectual world because it has been a stronghold of aesthetic research and of education in the field of Art and Communication.
Cutting funds for that point of excellence in the cultural map of Europe would be a show of insanity and self-mutilation for the Eindhoven community.

Pablo Lafuente
Associate curator

I have been made aware of a very worrying initiative by the PvdA in the city of
Eindhoven criticising the programming activities of the Van Abbemuseum. Part of this criticism seems to state that the Van Abbemuseum is currently a museum without, or with little, international reputation. As the Associate Curator of the Office for Contemporary Art Norway, the organisation set up by the Norwegian Ministries of Culture and Foreign Affairs to act as intermediary between Norway’s and the international art scene, I can categorically affirm this statement is not true.
The Van Abbemuseum has for the last 6 or 7 years been one of the key public institutions of art and culture of reference in Europe and internationally. Its thoughtful, far-reaching, innovative and engaged programming are perceived internationally as a major cultural asset for the city of Eindhoven and the Netherlands, and the museum presents both city and country as places where public funding is spent on cultural projects of worth. The Van Abbemuseum and its current activities are also a model for public institutions worldwide, and, were they to be curtailed or lost, this would be a great loss for the international art context and, I dare to say, for the city of Eindhoven and the cultural life and international reputation of the Netherlands.

Rudolf Frieling
Curator of Media Arts, San Francisco Museum of Modern Art

It is with great concern that I learn about plans to change the current policy regarding the Van Abbe Museum in your city. I am curator at the San Francisco Museum of Modern Art and have recently visited the Van Abbe in the summer of 2011. I left with the impression to have experienced one of the most vibrant and stimulating museums I have ever seen. From as far as the West Coast in the United States we are looking towards director Charles Esche and his team as a beacon of innovative museum practice. It would be a dramatic loss if the museum would have to discontinue its successful programming. Every museum visitor leaves this place enriched and enlightened. Not many museums can report this!

Gottfried Wagner
Austrian Federal Ministry for Education

Van Abbe is a very relevant place in trans-national artistic laboratories and discourse. One of the spaces of which the NL can be so proud of.
Actually – many of the advanced spaces of art and culture are endangered right now, thanks to this government…
Thus I was even more shocked to read and hear that it is the Labour Party of the NL which questions van Abbe and its team.
It would be soooo counterproductive….

Professor dr. Hito Steyerl
University of Arts Berlin, Fine Arts Dept

The VanAbbemuseum has a stellar reputation internationally as a laboratory for the development of new forms of curating and exhibiting. It deftly puts Eindhoven on the map of contemporary Art in a way achieved by few other European institutions. The fundamental rethinking of what a museum should be and how it can interact with a global audience has already been adopted as best practice model in many other institutions worldwide. To stop funding this R&D activity, which of course is coupled with a bustling day-to-day activity, would lead to huge losses in international reputation.

Hans Haacke
I was surprised and shocked by what friends in the Netherlands (I live in New York) told me about an attempt by members of the City Council of Eindhoven to interfere with the direction and programming of the Van Abbemuseum.
Since I have known the Van Abbemuseum as a young artist in the early 1960s (I had a solo show there at the end of the 1970s, organized together with the Tate Gallery in London), it has played a unique role in the international art world – and still does so today, under the exemplary directorship of Charles Esche. In conversations with fellow artists, curators and critics, Esche and the Museum’s present activities often come up. They are internationally admired. Often the hope is expressed that other institutions emulate this model. Art periodicals and newspapers around the world regularly cover what’s happening at this museum in Eindhoven. Only a few months ago, I saw a full-page article about the Van Abbemuseum in EL PAÍS, the national newspaper of Spain.
I cannot believe the Eindhoven City Council would now want to waste this extraordinary cultural capital – earned over so many years – and make box office results the new measure for the City’s commitment to culture.

Edwin Jacobs
Directeur Centraal Museum, Utrecht

PvdA Eindhoven wil een ander Van Abbemuseum. Bij monde van raadslid Arnold Raaijmakers dient er een beleid worden gevoerd dat gericht is op meer publiek en als gevolg daarvan ook op het verwerven van beduidend meer eigen inkomsten. Aan het roer van het Van Abbemuseum staat Charles Esche. Onlangs won hij de 4e ECF Routes Prinses Margriet Award; een prijs voor vernieuwend museumbeleid. Dit beleid is op de schaal van Nederlands museumbeleid onbetwist uniek. Esche breekt bovendien met dit beleid niet met het verleden van het museum, noch met de historie van Eindhoven. Deze zijn met elkaar verknoopt en hebben beide altijd al het vizier gericht gehad op vernieuwing. Niet voor niets heeft een bedrijf als Philips juist in Eindhoven groot kunnen worden. Maar die schaal was niet zomaar bereikt. Daarvoor was jarenlang experiment, onderzoek en voortdurende vernieuwing nodig. Esche kwam niet zomaar naar Eindhoven. Hij was zorgvuldig uitgekozen door een door het college van B&W van de Gemeente Eindhoven geselecteerde en benoemde commissie van internationaal gerespecteerde museumcollega’s.
Voorafgaand aan de wens dan wel eis tot het halen van meer bezoekers staat de vraag: wat wil je dat het Van Abbemuseum mag dan wel moet zijn. Moet het een museum worden met grote tentoonstellingen voor een breed publiek? Een legitieme wens en waarom ook niet maar daarmee wordt het museum een van de vele in ons land. Of mag het een museum blijven dat het museumveld als zodanig verder brengt, verdiept, verbreedt en op een ander plan zet? Een museum voor experiment, vernieuwing en onderzoek? Waarmee het dat unieke museum blijft dat het is weliswaar voor een kleinere doelgroep maar met een groot belang. Zoals ook een universiteit dat is; een instelling eveneens betaald met publieke middelen voor een beperkt deel van de samenleving waarvan we het belang echter niet in twijfel trekken. We weten immers dat het experiment en het onderzoek dat er wordt uitgevoerd op de langere termijn de maatschappij wel degelijk ten goede komt.
De Gemeente Eindhoven kan en mag die vraag en eis van bereik en belang stellen want het Van Abbemuseum is een gemeentelijk museum. En waar het gaat om de besteding van overheidsgelden moet die vraag gesteld en die verantwoording afgelegd worden. Ik pleit echter vurig voor het stellen van eerst die vraag naar de identiteit, en ik leg die vraag ook neer in een debat. Bedenk dat het Van Abbemuseum onder Charles Esche een bijzondere plek is geworden die niet voor niets wordt gezien en bekroond als museum met een voortrekkersrol. Die rol is niet altijd makkelijk en leidt niet meteen tot grote aantallen publiek maar die rol is wel van groot belang. Charles Esche denkt eerder in bezoeken dan in bezoekers, waarbij zijn aandacht is gericht op educatie, verdieping en visievorming. Het gaat hem er om wat de bezoeker aan tijd investeert in zijn museum. Ik meen te mogen kunnen zeggen dat dat wel eens veel meer is dan de gemiddelde bezoeker doorbrengt in menig ander museum waar het gaat om de bezoeker als omzetter.
We dienen echter te waken voor een discussie die nu dreigt los te branden over populisme en PVV, en dat de PvdA zich daaraan zou schuldig maken. Dat smoort iedere inhoudelijke discussie in de kiem en bovendien: het is niet waar. Oud-staatssecretaris Rick van der Ploeg, en oud-staatssecretaris Frans Timmermans, streefden eveneens naar een verlicht cultuurbeleid. De een, Van der Ploeg, verbond zijn beleid diepgaand aan het bereik van jongeren en Nederlanders met een dubbele culturele achtergrond. De ander, Timmermans, aan de universele waarde van cultuur uit Nederland als maatschappelijk goed. Deze wisselwerking van twee gerenommeerde PvdA-bestuurders uit het verleden zou een nieuwe aanzet en voortgang kunnen bieden aan een verdergaande discussie vanuit de PvdA Eindhoven in het bijzonder en de Gemeenteraad van Eindhoven in het algemeen richting het Van Abbemuseum. Dit past ook bij de koers die Esche heeft ingezet, want hij denkt er eender over. Pas als de identiteitsdiscussie tot afronding is gebracht kan er nagedacht worden over de ontwikkeling van meerjarig museumbeleid en de daarbij gewenste en noodzakelijk geachte doelgroepen.

Jack Segbars
Beeldend kunstenaar en initiatiefnemer van Platform Beeldende Kunst.

Het initiatiefvoorstel van Arnold Raaijmakers behelst niet slechts een roep om meer ondernemerschap en het genereren van eigen inkomsten maar is ook een oproep tot meer invloed van de politiek op de programmering van een culturele instelling. Een oproep tot een breuk met de idee dat het culturele veld zelfstandig dient te operen en de politiek zich afzijdig dient te houden.
Wellicht kan er wat verbeteren aan de verbinding met het publiek maar de wijze waarop dit nu wordt ingezet is tekenend voor het huidige klimaat. Uit het initiatiefvoorstel van Arnold Raaijmakers (PvdA):
"Daarom moet het Van Abbe dus weer een breed toegankelijk museum worden, waarin de levendigheid terug is. Een museum ook waar cultuur en kunst getoond wordt voor meer dan alleen de kunstelite. Kunst mag soms toch ook gewoon mooi zijn? En voor mooie dingen betalen veel mensen gewoon graag geld.
(…) Concluderend: Het Van Abbe wordt weer een museum van en voor de stad, niet alleen voor de kunstelite, maar ook voor een breder publiek. Deze andere koers wordt vastgelegd in een nieuw 4-jarenplan, waarin de kernwaarden ‘Radicalisme’, ‘Gastvrijheid’, ‘Diversiteit’ en ‘Kennisuitwisseling’ worden herijkt."
Roepen dat de directie het volk veronachtzaamd is een regelrechte motie van afkeuring en een directe wens tot politiek ingrijpen in de bevoegdheid van een museumbeleid. Dit is een ernstige ontwikkeling, normaliter wordt een directie aan het werk gesteld en houdt de politiek zich op afstand.
Er spreekt een onverholen populisme uit en een uitgesproken afkeer en wantrouwen naar de ‘elite’. Het voorstel is alarmerend omdat er gegooid wordt met termen die niet onderdoen voor de culturele agenda van de PVV en waaruit een appel wordt gedaan op de woede van het ‘volk’ dat al jarenlang veronachtzaamd wordt. Er wordt meteen ook een link gelegd met het financieringsmodel en het publieke nut: een subsidie dient ten alle tijden ten bate te komen aan alle geledingen en over de volle breedte van het publiek. Het drijft op de populistische idee dat subsidie uitsluitend ten bate komen van ‘elites’, en niet dus voor het volk. En het is verbazingwekkend dat deze teneur ook nu vanuit de PvdA-hoek is overgenomen.
Juist het van Abbe doet zijn uiterste best om de verbinding tussen kunst en publiek opnieuw vorm te geven en om de kunsten binnen het maatschappelijke verband te herdenken en te herdefiniëren. Des te wranger is het dat nu het verwijt van elitarisme klinkt en er wordt verwezen naar de geschiedenis van het museum waarin er ‘publieksvriendelijker’ geprogrammeerd zou zijn. Ik ken het museum al decennialang en weet dat dit beeld onjuist is. Het museum heeft altijd zijn eigen hoogwaardige koers gevolgd. Er wordt een fantasie mee aangeboden dat slechts de eigen populistische retoriek dient. “Vroeger was alles beter”. Bij dit alles wordt vergeten dat het Van Abbe Museum internationaal toonaangevend is en een uitstekende reputatie geniet. Charles Esche heeft net een prestigieuze prijs ontvangen voor zijn inspanningen voor het museum. In het juryrapport wordt de loftrompet gestoken over het feit dat het museum als podium het contact met lokale en internationale maatschappelijke issues legt waarmee het als publieke ruimte wordt ontsloten.
Of misschien wordt dat niet vergeten en is het een extra reden om de verbolgen Eindhovenaar te bedienen die zich niet vertegenwoordigd acht door het museum dat het internationaal zo goed doet? De redenering en kritiek van het PvdA-raadslid betekenen een sprong achterwaarts naar provincialisme en isolationisme. De politiek dient zich beter de waarde van het museum te realiseren en beseffen dat kwaliteit investering behoeft. En dat kwaliteit de enige garantie is die toekomstgericht is.

Stijn Peeters:
Beste leden van de gemeenteraad,
Naar aanleiding van het raadsdebat aanstaande dinsdag over het van Abbe-museum heb ik lang nagedacht of en hoe ik zou reageren. Er zijn zoveel zaken die me storen dat ik besloten heb dit middels deze brief toch te doen.
De grootste onvrede die bij mij leeft is de werking van de spin( het met grote herhaling poneren van onwaarheden en verdachtmakingen) zoals die door regeringspartijen en gedoogpartner PVV in verband met de cultuur-sector zijn ingezet. Door de constante verbreiding van typeringen en leugens zijn deze het publieke debat ingeslopen, het is ontluisterend om de reacties op artikelen te lezen. Zoals die op internetpagina’s van de dagbladen. De gelijkvormigheid van deze meningen is zeer opvallend, het is een dwangmatig nabauwen van voorgekauwde kost.
En nu heeft de plaatselijke PVDA de smaak ook te pakken en denkt winst te boeken op de golven van het populisme om een in hun ogen te elitair ( lees moeilijk) museum aan te pakken.
De voorstelllen worden niet gedaan op basis van kennis van de materie of verdieping in de waarden van de hedendaagse beeldende kunst maar op basis van bezoekersaantallen. De aanwezige kennis lijkt te zijn gebaseerd op anderhalve minuut durende ‘diepte- interviews ‘bij de Wereld draait door’ of ‘ Standpunt.nl’.
Het punt dat het de Eindhovense burger teveel geld kost en dat deze er te weinig voor terug krijgt klopt ook niet, ook ik betaal voor de ijsbaan, voor de steun aan PSV, voor het ijssculpturenfestival en campagnes voor Eindhoven Brainport en dat hoeft voor mij allemaal ook niet, maar als we allemaal ,ieder voor zich mogen bepalen wat wel en wat niet mag blijven, dan blijft er uiteindelijk niets meer over.
Mijn onvrede richt zich ook op de bemoeienis van de politiek met inhoudelijk beleid van musea, maar ook met de rechtspraak en de universiteiten om maar wat te noemen. Als ik ergens niet voor doorgeleerd heb, hoe kan ik dan iets slims zeggen over quantum-mechanica, ik zeg maar wat, of het genetisch manipuleren van witte bloedlichaampjes of berekeningen volgens economische modellen?
Omdat ik iets niet begrijp, moet het daarom maar weg? Hoeft het er dan niet te zijn? Want dat is de vraag die speelt. Het antwoord is vaak, ja maar dan moet de wetenschap of de cultuur maar uitleggen ( en liefst zo eenvoudig mogelijk} waarom ze nodig zijn.
Als er nou een museum is dat constant de dialoog zoekt met de bezoeker en de maatschappij is dat het van Abbe-museum wel ! Bij ieder werk zijn cicerones aanwezig om het publiek naar wens te informeren, er wordt door de educatieve diens en de bibliotheek hard gewerkt en geïnformeerd, staf en directeur worden niet moe om keer op keer uit te leggen wat de uitgangspunten van het beleid zijn en wat men daarbij voor ogen heeft.
Sommige dingen zijn nou eenmaal niet in eenvoudige bewoordingen uit te leggen, maar als spreker en luisteraar bereid zijn om elkaar te begrijpen is dat de moeite van het proberen waard. Maar die bereidheid tot luisteren , basis-voorwaarde voor discussie, bestaat in de politiek niet meer, iedere poging tot dialoog, ieder voorstel om tot een gesprek te komen wordt linea recta richting de prullenmand verwezen. De maatregelen zijn dictaten ,verkleed in een schamel velletje genaamd voorstel. De uitkomst is gewild en bekend, het is anti-democratisch.
Ik hoop dat de Eindhovense gemeenteraad deze Haagse ziekte niet heeft overgenomen en nog wel bereid is om in discussie te gaan en op basis van argumenten tot een weloverwogen standpunt komt.
Ik wens u een vruchtbaar en open debat toe.

Ann Goldstein
Directeur van het Stedelijk Museum, Amsterdam

Geachte leden van de raadscommissie Maatschappij en Cultuur,
Met deze brief wil ik mijn onvoorwaardelijke steun uitspreken voor het artistieke beleid van Charles Esche, voor de integriteit van zijn leiderschap en de autonomie van de artistieke missie van het Van Abbemuseum. Als directeur heeft Esche op een dynamische wijze de rol van het museum in de samenleving gestalte gegeven, iets dat niet alleen hem als een museum professional onderscheidt, maar ook het Van Abbemuseum en het profiel van Eindhoven. Hij heeft een rijk en krachtig programma van tentoonstellingen neergezet, met publieke programma’s, aanwinsten voor de collectie, lokale educatieve initiatieven en outreach, en publicaties. Daarmee heeft hij het Van Abbemuseum een eigen gezicht gegeven en ervoor gezorgd dat het bekend staat als een museum dat maatschappelijk betrokken is, lokaal geworteld en internationaal erkend.
Het museum beoordelen louter op grond van het aantal betalende bezoekers, en daarmee een omkering van het artistieke beleid te eisen, negeert volledig de bijdrage van elk ambitieus museum aan de lokale of brede samenleving.
In deze bijzondere tijden, waarin in Nederland maar ook daarbuiten op cultuurgebied zoveel bedreigd wordt, zien we ons geconfronteerd met ongekende uitdagingen – niet alleen ten aanzien van budgetten maar ook hoe we de rol van cultuur zien in ons leven, en wat we verwachten van de instellingen die daar zorg voor dragen.
De keuzes die wij als culturele leiders vandaag maken zullen grote gevolgen hebben voor de toekomst. Zij zullen bepalen hoe we naar onszelf kijken als een cultuur en hoe anderen ons zien. Met het publieke goed dat wij beheren, hebben we de grote verantwoordelijkheid om onze uitdagingen aan te gaan met moed en visie, met overtuiging en vindingrijkheid, en met waardigheid en respect voor onze verantwoordelijkheid als hoeders van de cultuur van een land. En in tijden van uitdaging, moeten we trouw blijven aan onze missie en ethische codes.
U heeft een museumdirecteur die hartstochtelijk staat voor de waarde van cultuur, internationale uitwisseling en diversiteit, en de relatie van het museum met de plaatselijke gemeenschap. In veel opzichten heeft Esches’ beleid ons voorbereid op het cruciale moment waar we nu in verkeren, door het leggen van een fundament dat aanzet tot het opnieuw bezien van de relaties tussen kunst, kunstenaars instellingen, en sociale verandering en verantwoordelijkheid.
Het is heel belangrijk om voor ogen te houden dat de besluiten die wij vandaag maken grote gevolgen zullen hebben voor de toekomst. En de gevolgen van de beslissingen die gemaakt worden met betrekking tot het artistiek beleid van het Van Abbemuseum zullen niet beperkt blijven tot Eindhoven, en zelfs niet alleen tot Nederland, want de internationale aandacht en zorg ten aanzien van de draconische bezuinigingen op cultuur en de oorzaak daarvan, is alleen maar groeiende.
Met alle respect voor de buitengewone uitdagingen waar u voor staat en de uiterst moeilijke beslissingen die er te nemen zijn, is het cruciaal dat u achter de integriteit van het instituut, de directeur en de hele staf staat. Beslissingen over het artistiek beleid moet het domein van de directeur blijven. Ik hoop dat u Charles Esche en de meerwaarde van zijn beleid zult ondersteunen, samen met de kernwaarden van het Van Abbemuseum waarden en zijn artistieke missie.

Libia Castro & Ólafur Ólafsson
Visual artists, living in Rotterdam and Berlin

Immediately while reading Labour Party’s "Initiative board proposal to adjust the target for the Van Abbemuseum" it becomes clear that it is the Labour Party, in contrary to the Van Abbemuseum, that has lost its vision of the complex world we live in today and shows itself to be in no position to advice or counsel on the aims of the museum. The Labour Party´s position is shamefully populist and it is a crying out disgrace that the party that historically fought for workers rights and peoples rights to be people and not merely a faceless number in the machinery are now demanding those same people to bee accounted for as a (visitor)number in the capitalist machinery of mass consumption and entertainment. The Labour Party is proposing the museum to further join hands with the capital, running the museum more as a business entity and to make sure that a visit to a museum will not possibly wake up its visitors to think or question anything, but keep them numb by petting and pleasing them with mediocre entertainment. And to say that the Van Abbbemuseum is not open to a broad public is simply a false and confusing statement. The museum is certainly open to all, and certainly reaches out to all, but weather "all" show up, is also up to the people themselves, who make up their own choices, and who´s choices indeed reflect as well the state of affairs in their culture today. In Iceland, Spain, Greece, USA, Israel, Germany and elsewhere people flock onto the streets, demanding their democratic rights… while the Dutch Labor party (in Eindhoven), in those times of crisis, is fighting for the peoples rights of visiting a "block-buster" art show in their neighborhood and to have their bridal picture taken in the museum.
From their attack on Van Abbemuseum´s program and position, which is of the highest quality in modern and contemporary art, viewing it from a local, national and international context (meaning the context we all really live in), it becomes clear that the Labour Party may have lost once and for all it’s vision of being possibly a party that represents a socially (and left) engaged oriented ideology; an ideology that represents and fights for a society of awaken and educated citizens and does it’s best in challenging their harts and minds for social justice, for self determination, for cultural richness and cultural diversity, for real democracy, for critical discourse, for solidarity and an emancipatory spirit of it’s people.

Lidwien van de Ven
Afgelopen week hoorde ik van de initiatiefvoorstellen voor het Van Abbe Museum van Arnold Raaijmakers zoals die ook op zijn weblog te vinden zijn.
Ik ben beeldend kunstenaar, opgegroeid in Eindhoven en zou graag weerwoord willen bieden aan dit voorstel, dat helaas van weinig inzicht getuigd of verbondenheid met het museum of met kunst.
Opgegroeid in Eindhoven heeft het museum altijd een rol gespeeld in mijn leven en loopbaan als beeldend kunstenaar. En dat onder alle directeuren die er waren, van Jean Leering, die directeur was toen ik vaak als kind met mijn vader of met school in het museum kwam tot en met Charles Esche die nu het museum leidt. Ook als jong studerende toen Rudi Fuchs directeur was en ik ondanks dat ik ‘ver weg’ woonde, in Enschede, toch zo goed als alle tentoonstellingen zag en door het informele karakter van het museum kon ik ook vaak de beroemde kunstenaars die er exposeerde, zoals Gilbert&George of Anselm Kiefer, maar ook anderen en passant ontmoeten. Mijn werk is sindsdien regelmatig in binnen- en buitenland getoond. Ook in het Van Abbe Museum zelf, meest recent in 2010.
Als er ergens een museum is geweest waar kwalitatief hoogstaande en internationaal gerenommeerde kunst een toegankelijk platform had dan toch zeker wel in het Van Abbe Museum. En dat evenzeer hedendentage, nu Charles Esche leiding geeft aan het museum. Met de tentoonstellingsprojecten waarin niet alleen de collectie en een inhoudelijk contact met het publiek centraal staan, maar ook de geschiedenis van het museum zelf, de opeenvolgende directeuren en hoe die vorm hebben gegeven aan het engagement van het museum met het publiek. Als het ergens lukt dan hier, hetgeen ook blijkt uit de recentelijk toegekende ECF Routes Prinses Margriet Award aan Charles Esche voor zijn beleid in het Van Abbe Museum.
Om die reden vind ik het shockerend en bijzonder betreurenswaardig het initiatiefsvoorstel van Arnold Raaijmakers te lezen en al helemaal om zijn annexeren van wat volgens hem de ‘oorspronkelijke intenties’ van Henri Van Abbe waren. Waarbij Raaijmakers doel kort samengevat niets meer behelst dan middels een fictionele gedachte dat als het museum méér betalende bezoekers trekt dat dan de gemeente Eindhoven minder hoeft bij te dragen. De kunst zelf heeft er kennelijk niks mee te maken, behalve dat het ‘mooi’ moet zijn. En dat in totaal onrealistische perspectiefschetsen van aantallen en bedragen. Of zelfs maar met een simpel bewustzijn dat diezelfde horde (van 50.000 naar 220.000!) ‘meer betalende bezoekers’ die hij voorspiegelt niet ook méér kosten met zich mee zullen brengen voor het museum. Een museum doet meer dan enkel entreegelden heffen. Maar vooral is het een aanval op het unieke en gerenommeerde karakter van het Van Abbe Museum, zoals het dat nu heeft en ook vanuit het verleden altijd had, zoals de huidige directeur terecht in focus heeft gebracht. Zoveel historische kennis ontbreekt klaarblijkelijk de heer Raaijmakers en met de diepgang van een politieke eendagsvlieg ligt er nu een initiatiefvoorstel waarbij het hele begrip kwaliteit gemarginaliseerd wordt tot een te gelde te maken ‘betalende bezoeker’, alsof een museum niet meer is dan dat. Kennelijk omdat het kan, als een soort kwalijke echo van de recente bezuinigingsvoorstellen die het huidige minderheidskabinet landelijk wil opleggen aan de cultuur. Hopelijk zal het de overige gemeenteraadsleden niet ook aan kennis en historisch besef ontbreken en snappen dat dit voorstel niet alleen onrealistische perspectieven schetst, maar ook grof onrecht doet aan wat het Van Abbe Museum is en betekent voor de stad, landelijk en in internationale context. Dus ligt daar nu een taak om per onmiddellijk dit initiatiefvoorstel af te wijzen.
Dat zo’n voorstel van de PvdA afkomstig is zoals de heer Raaijmakers meermaals nadrukkelijk onderschrijft in zijn stuk, geeft zwaar te denken over waar de PvdA voor wil staan. Het zijn er niet de tijden naar om eens even lekker te gaan experimenteren met een museum als het Van Abbe Museum.

Evert van Straaten
Directeur Kröller-Müller Museum

Musea hebben in de afgelopen twee eeuwen op zeer uitlopende wijzen voldaan aan maatschappelijke behoeften. Ze hebben zich ontwikkeld tot schatkamers, onderzoeksinstituten, hoeders van eeuwenoude kennis en tot plekken van trots, maar ook tot laboratoria, plaatsen voor zingeving, inspiratie en innovatie. Al deze elementen zijn terug te vinden in het huidige Van Abbemuseum. Nationaal en internationaal ontleent het zijn reputatie vooral aan de gedurfde manier waarop het steeds weer op zoek gaat naar het leggen van nieuwe verbindingen tussen eigentijdse kunst en publiek. In deze dynamische museumopvatting staat de maatschappelijke rol van de beeldende kunst steeds ter discussie. In Nederland is er geen ander museum dat op een vergelijkbare wijze een dergelijke pioniersrol vervult. Ook wereldwijd zijn er weinig voorbeelden aan te wijzen. Het Van Abbe is een onmisbaar museum dat op een unieke wijze aan de kwaliteit van het bestaan bijdraagt. Laten we ons dat realiseren en laten we daar trots op zijn. In een laboratorium wordt geëxperimenteerd en niet elke proef slaagt, maar in Eindhoven kan de positieve balans opgemaakt worden van wat de pioniersgeest heeft opgeleverd. Het Van Abbe is een sprekende voorbeeld van waarde die opgebouwd werd door en uit weerstand. Laten we dat koesteren op een moment dat we al zoveel dreigen kwijt te raken.

Anita Couwenbergh, Remko Leeuw, Bernadette van Loon:
De heer Raaijmakers van de PvdA is bezig met stemmingsmakerij tegen het beleid van het Van Abbemuseum. Door negatieve berichten te verzamelen krijg je snel medestanders die ja knikken: ja, er moet meer geld te halen zijn uit het museum. Zo ben je gemakkelijk eventjes populair.

Het pure geld verwerven onder tijdsdruk, veralgemenisering als knieval voor snellere inkomsten gaan overal ten koste van de kwaliteit op welk gebied dan ook. Wie weet dit nog niet intussen? Heeft Raaijmakers onderzocht hoeveel tijd en geld er nodig is om een publiekstrekker te kunnen organiseren zoals het Groninger Museum of het Haags Gemeentemuseum dit kan? Zijn de omstandigheden hetzelfde?

Het Van Abbe is een museum vooral van kunst die nog geen geschiedenis heeft: de: hedendaagse kunst. Kunst met een historie is makkelijker te behappen, hierin heeft de tijd voor ons al bepaald wat we moeten zien en hoe we het kunnen interpreteren. Maar mag er ook ruimte zijn voor mensen die voorop durven lopen?
Het beleid van Esche heeft desondanks geleid tot een verhoogd bezoekersaantal van 120.000. Het feit dat je als museum zoveel vrienden en museumjaarkaarthouders trekt, betekent dat je veel hebt bereikt qua bezoekerswerving. Dit wordt in de visie van Raaijmakers sterk ondergewaardeerd! Met een pionierend beleid sleep je (internationale) prijzen in de wacht, zoals Esche onlangs heeft laten zien door het winnen van de ECF award! Dat is een uiterst positieve manier van bekendheid en credits verwerven voor het museum, voor Eindhoven en voor Nederland op internationaal niveau. Maar dit zie je naturlijk niet morgen al terug in de kassa, dat betaalt zich terug op de lange termijn. Zou Raaijmakers ooit gehoord hebben van duurzaamheid? Het korte-termijn-denken van Raaijmakers is achterhaald en kan op den duur fataal worden voor de internationale bekendheid van het museum! Moet de eigen sterke koers daarvoor opgeofferd worden?Esche brengt het museum weer in contact met de bevolking door kunst uit het museum te verbinden met stadswijken: "de wijken intrekken". Hoe bijzonder is dát?! Dat was vroeger niet denkbaar. In het Van Abbemuseum werd onlangs een film vertoond over het stadsdeel Woensel West. Wanneer er naar populaire shows moet worden toegewerkt is voor deze lokale initiatieven misschien geen ruimte meer. We zien dat de oorspronkelijke gedachte van Henri Van Abbe om de Eindhovense bevolking te laten deelnemen juist dichterbij is gekomen de afgelopen jaren!
Wie de laatste tijd in het museum is geweest, kan zien dat er steeds meer is gewerkt aan de gastvrijheid die Raaijmakers zo van belang acht. Bij ‘Play Van Abbe’ werden de bezoekers opgevangen door enthousiaste museummedewerkers, die begeleiding boden bij het interactieve en leerzame programma. Daarnaast werd er in mei / juni dit jaar een onderzoeksproject (Connecting) uitgevoerd door drie Eindhovense kunstenaars, speciaal gericht op het maken van een creatieve verbinding tussen de bezoekers en de kunst in het museum. Het succes van ‘Connecting’ was af te lezen aan de enorme hoeveelheid positieve bezoekersreacties. In drie weken tijd, hebben iets minder dan 200 bezoekers met veel plezier aan de interactieve experimenten meegewerkt. Speciaal voor de Eindhovenaren is er onlangs een geweldig interactief evenement georganiseerd vanwege het 75-jarig bestaan van het Van Abbemuseum. Symposia, ontvangst van academiestudenten, bezoekers hebben een stem in wat er uit de vaste collectie wordt getoond ….we kunnen nog wel even doorgaan met het noemen van inventieve en vernieuwende activiteiten van het Van Abbemuseum als onderdeel van het gevoerde beleid.
De programmering die Rooijakkers wenst is het laten zien van werken uit de eigen collectie naast de bekende kunst van andere musea: een eenvoudige kunstconsumptie misschien met een gratis stuk appeltaart? Met populisme wordt het Van Abbemseum een meeloper net als zoveel andere musea. Het huidige Van Abbe-beleid met haar interactieve en vernieuwende programmering sluit uitstekend aan bij de huidige ‘Zeitgeist’ en zou juist alle steun van de gemeente moeten hebben!
Als kunstenaars ervaren wij de heer Esche sociaal toegankelijk en open voor lokale initiatieven. Wij maken ons hard voor het beleid van het Van Abbemuseum onder Esche en hopen dat Eindhoven hier nog lang van mag profiteren!

Axel Straschnoy:
I have heard of the issues that have been raised in relation to the van Abbemuseum and its program and I thought I could write to you about my experience and that of people close to me, in hope that it might give a new point of view on it. While I am going to talk of very small and personal experiences, maybe not meaningful in themselves, I hope you will agree with me that many others have had similar experiences, and what can be here a few small examples happens many times over.I am an artist, originally from Buenos Aires, Argentina, living in Helsinki, Finland, for some seven years now.
I got to know the van Abbemuseum in 2007 when I was selected to participate in the Eindhoven Caucus, a part of the Be(com)ing Dutch Project, organized by the museum. I shared three weeks in Eindhoven with artists from all over the world (including many from Eindhoven) who were eager to learn more, think more, know more, act more, who wanted to enlarge their world and become better artists. We were lucky to have access to a plethora of speakers, with proven track records who helped us develop ourselves. During the weekends, the sessions were open and the conference room would get packed.
I have participated in similar programs in Argentina (at the Centro Cultural Rojas) and in France (at the Palais de Tokyo) and I have to say that I have never experienced anything like it. It has not only created relationships and collaborations with a wide range of artists but also has put Eindhoven in the map for me and created a link to your city, to which I have been back every year since then, to hear a lecture at the van Abbemuseum, to see an exhibition or to participate in a symposium.
I have, in fact, been there last week. The Finnish state (through FRAME foundation) has sponsored my participation in The Autonomy Project Symposium and asked me to write a text summarizing the discussion that took place there. Two professors at the Finnish Academy of Fine Arts and the director of FRAME herself were planning to come but had to cancel due to scheduling issues. Finally, the Finnish Academy of Fine Arts is organizing a symposium around the concept of autonomy as a follow up to the discussion that took place in Eindhoven.
My wife has done her masters degree in art theory in Maastricht University. During her time there (2009-10) the exhibitions and seminars at the van Abbemuseum were part of the everyday discussion between the students and teachers, in a way that few other museums were. It became a model of what is possible to do, of how things can ben different.
A close friend of mine just finished the De Appel curatorial program in Amsterdam, one of the best in the world. As he was getting ready to leave to the Netherlands I strongly encouraged him to visit the van Abbemuseum. When he came back he told me that not only had he personally been revolutionized by the policy of the museum but that that had been the case for all of his fellow students. Furthermore, the museum was the favorite place for all of them when thinking of where they would like to get a job after the program.
What I am trying to bring across is the fact that the van Abbemuseum, its symposiums and exhibitions are discussed worldwide, be it in Chicago, in Helsinki, in Buenos Aires or in Paris. The people I’ve met in the art world consider part of their job to know what is happening in Eindhoven, what thoughts and ideas are being created and coming from there.
I believe that the van Abbemuseum is a boon not only to those of us who live abroad, and get to visit and participate in its programs but also for the city of Eindhoven and its cultural sphere. I would never have come to know the editions of Onomatopee if it were not for the van Abbe. And, for example, when a Finnish curator asked me for recommendations of artists for an exhibition that took place in the Netherlands and will take place in Helsinki I was quick to recommend Toos Nijseen, a local artist I met at the caucus. In short, it places Eindhoven in an international cultural map in a place where most cities would like to be.
I hope some of this has been useful for you to think or reflect about the role of your museum. I thank you for your time

Alexandra Ferreira and Bettina Wind
We came to Eindhoven for the first time four years ago, to participate in a four-weeks gathering and symposium in the VanAbbe Museum. At that time, we did not see much of the city, but spent our days in and around the museum, discussing and exchanging thoughts and opinions, both with local and international colleagues. The prominent question, how local and translocal issues and politics are intertwined and depending on each other, inspired us to return to Eindhoven, this time to develop a new work for the city space. During two months we explored the city, from a distance (being transitional guests), but with a growing affinity towards the peculiar urban texture, towards the inhabitant’s social spaces and initiatives that are not visible at the first sight. Although many would say that Eindhoven is not a particularly interesting place to visit for travelers and tourists, we keep returning. The reason: there are only a few places in Europe where you can get in touch with an active culture scene that lives from both, local initiatives and international guests who are passionately looking for ways, not only to understand city matters, but also how a scene, a city, a country is connected with global concerns that affect us all. The VanAbbe Museum with its current program and agenda is a driving force to stimulate those questions, to facilitate encounters and to give access to a more complex and rich impression of Eindhoven and the Netherlands that any tourist visit or image created by media coverage could provide. Any step back from the museum’s ambitious aims and agenda would be a big disappointment and loss, not only on a local, but certainly on an international level. Out of this reason we want to express our support for the VanAbbe Museum in its current direction as one of the most important entryways to a lived and shared culture in Europe.

Natasha Ginwala
Independent art critic and curator
:
I write this letter at a moment when a significant museum in the Netherlands is facing immense pressure from a local political party to change its policy and approach. The VanAbbe Museum stands amongst the most relevant spaces for viewing, debating and activating Modern and Contemporary Art. It is a museum that is ‘self-conscious,’ and thereby, it is constantly modifying and renovating its socio-cultural function. VanAbbe Museum is concerned about reaching out to its immediate neighbourhood(s), yet also extends the concept of neighbourliness to the global. Under the directorship of Charles Esche and his committed team, this institution has greatly expanded narratives around the collection, constructed experiential tools to generate participatory spectatorship, and continues to provoke its stakeholders to maintain an ‘autonomous’ imagination in times of populism and social collapse.
As an international critic-curator living in the Netherlands, I wish to voice support for this cultural institution and its current philosophy. To cut the city council budget by 30% and impose astronomical audience numbers would be complete injustice and leave the public sphere bereft of a truly vanguard space.

Professor Sholette
Queens College, New York

My name is Gregory Sholette and I am an Assistant Professor of Art who teaches at Queens College in New York, USA, but the reason for writing this email is to explain how very significant the Van Abbemuseum has been to me, to my research, and in turn to my students. The innovative and challenging programs organized by this institution reverberate in places far away. The extremely well researched and documented exhibition Forms of Resistance for example provided a catalog that is a basic learning tool in my writing and teaching. I hope that the importance of your institution to people around the globe will become evident to you and that nothing diminishes the work that is being carried out at the Van Abbemuseum by its current director and staff.

Martha Buskirk
Cambridge, Massachusetts

I am shocked and dismayed to hear about the attacks on the Van Abbemuseum. It is an extremely important and exciting museum, with exhibitions that are discussed worldwide. The museum is the reason that I have visited Eindhoven, and I am sure that is the case for many other people. I urge support for this major institution.

Recente artikelen