metropolis m

De vijf kunstenaars die meedingen naar de Volkskrant Beeldende Kunst prijs 2018 zijn: Feiko Beckers, Anne Geene, Rosa Johanna, Benjamin Li en Kevin Osepa.  De winnaar wordt 25 februari bekend gemaakt in de tv-uitzending van Kunstuur (AVROTROS). 
 

Werk van vijf talenten onder de 35 jaar is vanaf 3 februari tot en met 15 april te zien in het Stedelijk Museum Schiedam. Tijdens die tentoonstelling wijst een vakjury onder leiding van oud-minister Jet Bussemaker de meest veelbelovende kunstenaar aan. Het prijzengeld van tienduizend euro wordt beschikbaar gesteld door In4Art, een organisatie die talentontwikkeling in de kunst stimuleert. Daarnaast kan het publiek een favoriet kiezen door te stemmen in het museum en online.

De Volkskrant Beeldende Kunst Prijs bestaat sinds 2006 en is bedoeld om jong talent in de schijnwerpers te plaatsen en hun carrière een impuls te geven. De lijst met oud-winnaars bevat namen als Femmy Otten,  Guido van der Werve en Floris Kaayk. De prijs wordt jaarlijks sinds 2006 uitgereikt.

De prijs is een samenwerking van vier partijen: het Stedelijk Museum Schiedam, AVROTROS, de Volkskrant en sinds dit jaar ook In4Art. In4Art is een incubator voor jonge kunstenaars die experimenteren met de ontwikkeling van nieuwe technologie en onderzoek doen naar nieuwe concepten en materiaal. In4Art investeert in en werkt samen met kunstenaars, omdat hun experimenten essentieel zijn voor verandering en innovaties. Dit leidt tot toekomstscenario’s, simulaties en reflecties. In4Art verbindt zich aan de Volkskrant Beeldende Kunst Prijs omdat het  een belangrijke erkenning en stimulans is voor jonge innovatieve kunstenaars in Nederland.

Elk jaar worden door de organisatie van de prijs vijf scouts aangewezen die één kandidaat voordragen. Dat zijn dit jaar Wim Pijbes, oud directeur Rijksmuseum; Jan van den Broek, ondernemer en kunstverzamelaar; Patricia Kaersenhout, kunstenaar; curator Eelco van der Lingen van het Fries Museum en grafisch ontwerper Irma Boom.

DE GENOMINEERDEN Volkskrant Beeldende Kunst Prijs 2018
 

Feiko Beckers (1983)
Curator Eelco van der Lingen kiest Feiko Beckers. Zijn motivatie: ‘Sinds zijn afstuderen aan Minerva in Groningen in 2006 bouwt Beckers aan een imposant oeuvre van performance based video-installaties. In deze video’s weet hij de conditionering binnen menselijke relaties op originele wijze te verbinden aan autobiografische elementen en semi-abstracte decorstukken. De verhalen van Beckers weten het publiek altijd mee te nemen naar een plek waar de a-natuurlijk-ervaring een gevoel van ehhh pardon ontmoet.’

Anne Geene  (1983)

Anne Geene is voorgedragen door oud-museumdirecteur Wim Pijbes: ‘Door middel van fotografische technieken en vooral door op eigenzinnige wijze te observeren en vervolgens nauwgezet vast te leggen, weet Geene verbanden te ontdekken, ordeningen aan te brengen en composities te creëren. Zo laat zij de kijker op een nieuwe wijze kennismaken met de wereld die ogenschijnlijk zo bekend leek.’

Rosa Johanna (1991)

Ontwerper Irma Boom koos voor het werk van Rosa Johanna: ‘Zij onderzoekt de betekenisgeving van (historische) abstracte kunst in de context van haar eigen werk. Haar schilderijen vertegenwoordigen geen concepten of figuraties en zouden in zekere zin ‘non-objective’ genoemd kunnen worden. Ze kijkt en zoekt naar een eigen visuele taal en is bovendien in staat als een curator naar haar eigen werk te kijken.’

Benjamin Li (1985)
Conservator Sietske van Zanten namens verzamelaar Jan van den Broek over de keuze voor Benjamin Li: ‘Kunst verruimt mijn blik op de wereld. Het werk van Li is daar een prachtig voorbeeld van. Hij conserveert in zijn kunst onze alledag. Misschien is Li wel een soort hedendaagse Jan Steen. Hij verbeeldt het leven van de gewone mens. Hij doet dat met respect, met humor en met subtiele hints naar de waanzin van ons bestaan.’

Kevin Osepa (1994)
Kunstenaar Patricia Kaersenhout draagt Kevin Osepa voor: ‘Osepa laat op zeer subtiele wijze een enorme rijke beeldtaal aan historische connotaties zien die onder andere verwijzen naar de koloniale periode. Tegelijkertijd is zijn werk zeer persoonlijk en daarom politiek en actueel. Zonder te willen shockeren of cynisch te zijn. Hij plaatst zich in een rijke traditie van Caribische kunst die niet altijd begrepen wordt in Nederland.’