metropolis m

Dr. Grordbort’s Infallible Aether Oscillators waren het summum van Steampunk op zondag
Dr. Grordbort's Infallible Aether Oscillators waren het summum van Steampunk op zondag
Reinier Kranendonk, Mean Meat Machine
De fotografe was in ieder geval erg 'Steampunk'
Tobias Leingrubers The Timemachine Firefox Add-on: retro style je webbrowser!
Frank Theys docu Technocalyps (1999): vermakelijk, maar Steampunk? niet echt.

Wie heeft er ooit van Steampunk gehoord? Nou, toevalligerwijs heb ik dat als jarenlang sci fi adept, en ik moet zeggen, mijn interesse was gewekt toen ik de eerste aankondigingen van Gogbot 2008 voorbij zag komen. Steampunk begon ooit als substroming van de cyberpunk (zelf overigens ook weer substroming..), die zich in de handen van met name de Amerikaanse schrijver William Gibson ontwikkelde tot een atopische visie op de nabije door technologie geregeerde toekomst.

Steampunk combineert de in cyberpunk gebruikelijke ‘fantastische’ technologie met een negentiende eeuwse Victoriaanse setting. Gevolg: computers op stoomenergie en mannen met hoge hoeden en pandjesjassen op mechanisch aangedreven Byciclettes. Wie films als The Time Machine, The League of Extraordinary Gentlemen of Will Smith’s Wild Wild West heeft gezien snapt het idee.

Een thema als Steampunk heeft dus veel visuele potentie voor een festival als Gogbot, zeker ook vanwege de Doe-het-zelf sfeer die er omheen hangt. Een belofte die ingelost leek te gaan worden.

Als ik tenminste niet op een grijze zondag, de laatste dag van het festival, naar Enschede getogen was. Want waar waren het Abacus Theater, Arno Coenen, De poppenkastkrakers, Radio Barkas, The Incredible Flying Man, Eric Stallers Lightmobile, Botborgs Extreme Improvised Synaesthesia en stoomgraver Sieger Baljon? Waar waren de organisatoren die de Youngblood Award tentoonstelling in Tetem op tijd op moesten starten?

Waarschijnlijk lagen ze allemaal nog met een kater in hun bed weg te rotten vanwege Gogbots feestelijkheden de avond ervoor. Ik misgun het ze niet. Het thema leende zich toch het meest voor de donkere uren van de avond in plaats van de grijze gezapigheid van een protestantse zondagmiddag. Dat ik het festival ervaarde als een kermis na sluitingstijd kan dus alleen mijn fout zijn. Toch?


Der Wexel was wel op tijd wakker, en bracht Tetem tot leven met zijn audiosculpturen.

Zie je wel, ik had beter ’s avonds kunnen gaan!

Recente artikelen