metropolis m

In Kunstvereniging Diepenheim toont Ernst van der Hoeven zijn onbedwingbare behoefte om gevonden objecten in associatieve samenhang bijeen te brengen.

Er wordt gezegd dat verzamelen of sparen, ongeacht of het gaat om postzegels, planten of kostbare kunstobjecten, een activiteit is die geen enkel doel dient, behalve het proberen te completeren van de verzameling. Maar zelfs dat heeft Ernst van der Hoeven niet als ambitie; zijn verzamelingen beginnen vaak toevallig en ontberen de behoefte om volledig te zijn.

Zijn belangstelling gaat voornamelijk uit naar objecten die niet meer worden gebruikt, maar de sporen van het gebruik dragen: een achtergelaten mattenklopper, handvaten van luxe wegwerptassen, een verloren kinderhandschoen of een zakdoek met monogram, kwijt geraakt in de metro. Alles kan het onderwerp van verzamelen zijn.

Er lijkt ook geen integraal systeem te zitten in de opstelling met onder andere naturalia, huisraad, familiekiekjes, kunstwerken en textielen objecten. Soms is het gerangschikt naar kleur, textuur of motief en dan weer naar soort. Het uitgangspunt is steeds het associatieve dwarsverband geweest voor Van der Hoeven. Naar eigen zeggen zocht hij naar de relaties tussen de objecten, die uit verschillende culturen afkomstig zijn. Voor de bezoeker is het als een puzzel deze samenhang te ontrafelen.

Ook al lukt het mij niet altijd de verbanden te zien, het totale tentoonstellingsplaatje is zeer plezierig voor het oog. Van der Hoeven heeft kijk op het aantrekkelijk arrangeren van objecten. Daarbij is het knap dat ondanks de overload aan voorwerpen de aandacht voor het detail niet verloren gaat en de installatie een echte eenheid vormt ondanks de verscheidenheid aan spullen.

MILANO STRIPES - Van der Hoeven naast Untitled (Rebecca MM) - Marijn van Kreij

Naast eigen beeldend werk – waaronder MILANO STRIPES, een traditioneel voddenkleed dat Ernst van der Hoeven samen met zijn Noorse moeder geweven heeft van tailormade overhemden – zijn de verzamelingen aangevuld met streekgebonden collecties, zoals insecten van Dr. C.A.J. Quant uit Diepenheim en Twents textiel. Ook werk van onder andere Daan van Golden, Louise Bourgeois en Marijn van Kreij is te zien. Deze combinatie met kunstwerken tilt de verzameling bijna waardeloze objecten naar een hoger niveau.

Daaruit blijkt maar weer eens: alles gaat om de context. Dat bewijst Huis van verloren, vergeten en teruggevonden dingen. Of zoals Van der Hoeven het zegt: ‘Dingen die los van elkaar te lelijk voor woorden zijn, worden samen mooi.’ Zestien mattenkloppers die in een cirkel aan een museale muur hangen zijn interessanter dan een enkele mattenklopper thuis.

In deze zin zijn de verzamelingen van Ernst van der Hoeven een manier om objets trouvés een nieuwe identiteit te geven, los van hun oorspronkelijke gebruikswaarde. Met uiteindelijk als enige doel van de collectie het zich in een aantrekkelijke rangschikking te laten bekijken in een museale omgeving.

Ernst van der Hoeven
Huis van verloren, vergeten en teruggevonden dingen
Kunstvereniging Diepenheim
1 april 2013 – 2 juni 2013

Loes van Beuningen

is kunsthistoricus

Recente artikelen