metropolis m

Lijkt het bij het huidige beursklimaat dat je op sommige plekken bij alle "off" projecten beter aan je trekken komt dan op de beurs zelf, dit jaar is dat bij Art Brussels zeker niet het geval. Er zijn vier off beurzen: een design markt, Slick Brussels, Trajector Art Fair Intermezzo en Poppositions. Maar geen haalt het bij het hoofdprogramma.

Dat mooie vormgeving en een aantrekkelijke flyer misleidend kunnen zijn, bewijst Poppositions. In een prachtig pand naast Wiels zit deze zogenaamde pop-up beurs die mij met de mooie vormgeving en goede deelnemers wist te strikken voor een bezoek. Maar Poppositions stelt teleur. De "fair" is een wirwar en een bouillabaisse van alles. Te veel onbewerkt hout, te volle ruimtes, te weinig informatie, geen keuzes en richting.

Dan liever naar de beurs zelf. Twee hallen, grofweg ingedeeld in de meer gevestigd galeries en de meer experimentele, jongere en voor Art Brussels nieuwe galeries.

In de eerste hal is het met name Bernard Ceysson die verrast met een ijzersterke selectie en presentatie met werk van Franse kunstenaars uit de jaren ’60 en ’70. Het zijn kunstenaars gelieerd aan de Franse utopische Supports/Surfaces beweging, de laatste avant-garde stroming die de fundering legde voor de hedendaagse kunst in Frankrijk. Micheline Szwajcer stelt, zoals altijd, niet teleur. Ze heeft werk bij van onder anderen Stanley Brouwn, François Curlet, Koenraad Dedobbeleer (die binnenkort bij de Vleeshal tentoon zal stellen), Jos de Gruyter & Harald Thys, Hans-Peter Feldmann, Manfred Pernice, Liam Gillick, Ann Veronica Janssens en Lucy Mckenzie. Een andere verrassing was de solopresentatie met formalistisch werk van Joshua Abelow, een jonge schilder die ook ART BLOG ART BLOG bijhoudt (http://joshuaabelow.blogspot.nl/).

In de andere hal zijn de stands kleiner en is er ook ruimte gemaakt voor niet commerciële ruimtes (denk aan La Loge, établissement d’en face, Komplot) en tijdschriften.

Nederland is met maar 5 galeries niet goed vertegenwoordigd. Duitsland, lees Berlijn, is daarentegen volop aanwezig. Dat betekent ook meteen dat er veel hippe, trendy (tongue-in-cheek) kunst te zien is die je met een grote korrel zout moet nemen. Denk aan een "ork" zwaard dat door twee Axe douchegel bussen is gestoken. Werken die er uitsprongen waren Valérie Mannaerts bij Elisa Platteau, Sara Greenberger Rafferty bij Rachel Uffner Gallery, Will Benedict bij Neue Alte Brücke, Natasza Niedziolka bij Horton Gallery, Lena Henke bij Parisa Kind, Amélie Von Wulffen bij dépendance, Danai Anesiadou bij Galerie VidalCuglietta en Alexandra Hopf bij Cruise & Callas. Of ze allemaal de tand des tijds overleven weet je niet, maar ze overleefden wel in de overdaad van de beurs. En dat is al een ongelooflijke verdienste.

Voor wie tijd over heeft, ga liever naar Tauba Auerbach en Thomas Bayrle bij Wiels en sla onder geen beding Six Possibilities for a Sculpture, gecureerd door Zoë Gray, over dat nu in La Loge te zien is.

Website Art Brussels
Website Poppositions