metropolis m

Tony Orrico

Van 9-12 september vindt de tweede editie van het Flux/S festival plaats, midden in de bouwput van het toekomstige culturele stadshart van Eindhoven. Artistiek directeur Jan Schuijren bespreekt zijn visie.

Jolien Verlaek

Het festival heeft dit jaar de titel Drafts Establishing Future. Wat bedoel je hier precies mee?

Jan Schuijren

‘Het gaat in deze titel om de prettige paradox tussen draft en establishing. Draft staat voor de schets, het creatieve proces, en establishing gaat over de concrete verwezenlijking. In het middengebied ontstaan de mooiste dingen. De meest interessante fase schuilt in het onzekere proces voorafgaand aan de daadwerkelijke uitvoering. In die fase kan volop geëxperimenteerd worden, maar kan ook nog van alles misgaan en is de kans op falen groot. Dat aspect loopt als een rode draad door het festival.

De titel is geleend van een eendagstentoonstelling op Art Forum Berlin. Art Berlin Contemporary (ABC) presenteerde daar Drafts Establishing Future (DEF). De uitvoering van de tentoonstelling was teleurstellend, dat vond ik zonde van zo’n prachtige titel.’

Jolien Verlaek

Hoe zien we het thema terug tijdens het festival?

Jan Schuijren

‘Bijvoorbeeld in Vexation 1 van Antoine Schmitt, een minimalistisch en algoritmisch videowerk. Een projectie van een zwart vlak met een wit vierkant, met een witte punt die op en neer beweegt in verschillende snelheden. Wanneer de snelheid afneemt lijkt de punt onzeker te worden. Het staat voor alles waar je doorheen gaat bij beslissingsmomenten. Soms doe je zonder na te denken iets waar je helemaal achter staat, en soms zit je vol twijfel die je verstikt en benauwt en afremt. Dit werk kan je meer raken dan de vier lijntjes doen vermoeden.’

‘Zondag is een bijzondere dag. Dan wordt het resultaat van een aantal performances zichtbaar. Het ontwerperscollectief Conditional Design – bestaand uit Luna Maurer, Edo Paulus, Jonathan Puckey, en Roel Wouters – heeft dan vier dagen lang de vierde verdieping (1100 m2) onder handen genomen met een tapemachine. Op de vloer is een lijnenspel ontstaan, onder invloed van menselijke interactie en een set vaste grondregels.

Tegelijkertijd is er op de derde verdieping een concert van Atomic + The Vandermark 5, een new wave jazzformatie. Tijdens de laatste uren van het festival baseren zij hun improvisaties op de schetsen en ideeën die in de voorafgaande dagen door de kunstenaars zijn ontwikkeld, een soort samenvatting van vier dagen festival.’

Jolien Verlaek

Hoe kijk je terug op vorig jaar? Waren er kinderziektes die overwonnen moesten worden?

Jan Schuijren

‘De locatie blijft een bouwterrein. Plannen veranderen wekelijks en niemand stelt ons op de hoogte. Wij merken het pas als we ermee geconfronteerd worden. De vorige editie kende een aantal obstakels. Soms waren ineens de budgetten op. De noodtrappen waren er bijvoorbeeld uitgehaald en die moesten weer naar binnen en de stroombegroting viel tegen. Dat heeft zich gewroken in de plannen om het omliggende terrein aan te pakken. Ik was ook treurig om de publicatie. Die was te keurig en een publicatie kan zoveel meer zijn. Daar heb ik dit jaar meteen budget voor gereserveerd.’

Nicole Beutner
Jolien Verlaek

In het persbericht staat dat de deelname van de bezoeker dit jaar intenser wordt. Hoe gaan we dat merken?

Jan Schuijren

‘Concreet zie je dat terug in meer participatie en meer performances. Het mooie van een performance is de concentratie op de intensieve actie van iemand anders.

Vorig jaar heeft de sfeer me verrast. Die was bijna hippie-achtig. Het viel me op dat zo waanzinnig veel mensen van verschillende achtergronden zich hebben laten gaan. Dat had ik niet verwacht. Mede hierdoor is die ambitie dit jaar gegroeid.

De combinatie van disciplines is essentieel. Mensen openen zich makkelijker voor muziek dan voor beeldende kunst. Bovendien verandert je beleving van een tentoonstelling als je net een concert hebt bijgewoond. Tijdens het concert van Scott Matthew in de vorige editie verlieten de bezoekers het concert zichtbaar in een andere staat. Dan kijk je ook anders naar de beeldende kunst. Dat was prachtig. Zoiets heb je tijdens de productiefase voor ogen, maar toch verwacht je het niet.’

Pilvi Takala, The Angels

Jolien Verlaek

Wat zijn voor jou de hoogtepunten van het festival?

Jan Schuijren

‘De performance Quad 1 van Samuel Beckett fascineert me al jaren. Het werk is, buiten de bestaande tv-uitzending die in de jaren tachtig in Duitsland en Engeland is uitgezonden, nooit opgevoerd. Het is een choreografie met vier personen in gekleurde pijen die op rigide wijze een vierkant aftasten. Het breng je in een transachtige staat. Ik wilde het eigenlijk als re-enactment programmeren, maar de erven Beckett zijn wat dat betreft berucht. Ik liep tegen zoveel muren, dat het helaas niet is doorgegaan. De video wordt wel getoond – overigens zonder toestemming, maar tegen de tijd dat het in de gaten loopt is het festival al lang afgelopen.’

‘Andere hoogtepunten: Nicole Beutler interpreteert de choreografieën van Lucinda Childs, Tony Orrico geeft een performance waarbij ik vooral onder de indruk ben van het fysieke en mentale uithoudingsvermogen van de kunstenaar (drie performances van vier uur) en componist Wolfgang Heiniger laat zijn aan nylon draadjes opgehangen trommels ‘sausen und rauschen’ door een computergestuurde compositie.

In eerste instantie was ik vrij onzeker over het collectief We Make Carpets, die een openlucht-‘tapijt’ heeft ontworpen van verschillende soorten stenen. Ik was bang dat het een haast schunnig dun concept was. Dat gezegd hebbende: de uitwerking is werkelijk prachtig en levendig en geeft vanuit iedere verdieping een nieuw perspectief.’

Jolien Verlaek

Het festivalterrein is voortdurend aan verandering onderhevig. Op een gegeven moment krijgt het terrein een nieuwe functie. Hoeveel edities van Flux/S volgen er nog en in welke vorm?

Jan Schuijren

‘Er zijn tien edities gepland. Dankzij de crisis in de bouw kunnen we mogelijk enkele jaren langer doorgaan. Omdat Flux/S zich wil verhouden tot de ontwikkeling van het gebied kent het feitelijk geen vaste presentatievorm. Nu heet het kunstenfestival, maar een vijfde of zesde editie zou net zo goed een vaksymposium kunnen zijn met afsluitend een publieke presentatie. Ook zouden we het een volgende keer tot één of twee disciplines kunnen beperken.

Ik ben daarover nog in dubio. Het publiek denkt dat Eindhoven een nieuw kunstfestival rijk is en daarmee worden verwachtingen gecreëerd.’

Deelnemende kunstenaars: Wolfgang Heiniger || Alicia Framis || Tony Orrico || David Maljkovic || Frank Bruggeman, Ernst van der Hoeven, Eric Roelen || Lilith Ronner van Hooijdonk || Matt Bauer, Dana Falconberry & Matangi Kwartet || nb – Nicole Beutler || Floris Schönfeld & Michaël Sewandono || Martha Hjorth Jessen & Saygin Soher || Conditional Design / Roel Wouters, Luna Maurer, Jonathan Puckey || Superflex || Telcosystems || Klaske Oenema & Tom America || Tom Hillewaere || Lyenn || Samuel Beckett || The Great Park & Preslav Literary School || Hiba Vink, Els Moors, Maartje Wortel || Lunapark || Antoine Schmitt || Atomic + The Vandermark 5 || Pilvi Takala || Chora Architecture and Urbanism || Emre Huner & Snode Vormgevers || We Make Carpets || Joost II Sickenga || Jesca Hoop

Jolien Verlaek

Recente artikelen