metropolis m

Zijn werk is deze week nog te zien bij W139 en tot einde van de maand bij Kunsthuis Syb in Beetsterzwaag: Matthew Lutz-Kinoy. Wie is deze razend succesvolle jonge kunstenaar? Dit artikel is gepubliceerd in Metropolis M Nummer 1.

Anders dan je zou denken, kan er aan plezier ook een politieke kant zitten. Dat zal elke weldenkende homo kunnen beamen. De complexe performances van de New Yorkse kunstenaar Matthew Lutz-Kinoy (1984) sprankelen van vrolijkheid: bij hem zijn sculpturen niet statisch, strekken expressieve schilderijen zich uit tot in de wijdere sociale omgeving en wordt het publiek, dat zichzelf af en toe terugziet in de op het toneel opgestelde spiegels, deelgenoot gemaakt van het feest.

Afgelopen jaar was het auditorium van het New Museum in New York afgeladen ter gelegenheid van de opvoering van Donna Haraway’s Expanded Benefits Package, waarvan de generale repetitie enkele maanden eerder te zien was geweest op de kunstbeurs Liste in Basel. Het was een langverwachte voorstelling, want de kunstenaar was voor het eerst weer in New York sinds zijn vertrek naar Berlijn kort na zijn afstuderen aan de Cooper Union in 2007.

Het podium zelf vormde al een hele tentoonstelling: een enorm, kleurrijk schilderij diende als achtergrond en videoprojectiescherm (Shopping Spree, 2011), en op de vloer stonden lage ‘schoenenspiegels’ als verdwaalde wegmarkeringen, beplakt met fragmenten van tekens en symbolen, waaronder losgewikkelde filmstroken, gemanipuleerde en gendergerelateerde symbolen en onregelmatige valutatekens die grillig het woord ¥ € $ vormden (Donna, 2011). Ook lagen er witte handdoeken met soortgelijke tekens op de grond, verwijzend naar de stadse sportschoolcultuur, en een dj stond achter een tafel links op het podium muziek voor een (gay) uitgaanspubliek te draaien.

Bij Lutz-Kinoy is het de performance die de voorzichtige voortbrengselen uit het atelier tot leven brengt. Het podium is daarvoor veel geschikter dan een starre tentoonstellingszaal, omdat hier de presentatie van kunst tegelijkertijd een ontmoetingsruimte is. ‘Het is een ideologische ruimte, waar het werk tot stand wordt gebracht in een horizontale presentatieomgeving’, aldus Lutz-Kinoy.

… …

LEES VERDER in METROPOLIS M Nr 1 – 2012. Koop hem nu.

Vivian Ziherl

is schrijver en curator

Recente artikelen