metropolis m

Een paar weken geleden ontdekte ik de Parijse blog Ten songs that saved your life van curator en dj Guillaume Sorge. Onder andere Hans Ulrich Obrist, AA Bronson en Mike Kelley leverden hun lijstje in.

Sorge was enkele jaren terug muziekredacteur van het Italiaanse kunsttijdschrift Uovo, dat in 2008 ter ziele ging. Geïnspireerd door Morrissey die in Rubber Rings (1987) van The Smiths zingt: ‘Don’t forget the songs that made you cry and the songs that saved your life’, vroeg hij in een van zijn bijdragen aan verschillende personen uit de hedendaagse kunstwereld playlists op te geven. Het tijdschrift stopte maar Sorge ging online door met het opvragen van muzieklijstjes. Gewoon, omdat het hij het waardevol vindt muzikaal geadviseerd te worden door getalenteerde mensen die een passie hebben voor muziek, op een niet-professionele manier.

Hij vroeg niet de minsten. Op de website zijn ten songs… te vinden van onder meer Hans Ulrich Obrist, AA Bronson, Elmgreen & Dragset en Cyprien Gaillard. Er staan veel gouwe ouwen in de lijstjes. Steeds terugkerend zijn John Cage, (verschillende leden van) The Velvet Underground, Brian Eno, Leonard Cohen, Tom Waits, Joy Division en Talking Heads, allemaal meteen af te luisteren via podcast.

Meest opvallend en wat bizar is de bijdrage van Mike Kelley, niet vanwege de selectie in zijn playlist, maar omdat hij zijn lijst enkele weken voor hij zelfmoord pleegde instuurde naar ten songs that saved your life.

In een interviewbundel die Mike Kelley in 2005 samenstelde zei Kim Gordon (o.a. Sonic Youth) tegen Kelley dat je een crush kan hebben op kunst, maar dat het nooit dezelfde intensiteit van blinde verliefdheid heeft die je voor een popsong kan voelen. Het irriteerde hem dat ze dat zei, maar hij begreep wat ze bedoelde. Aan deze songs verklaarde Kelley zelf zijn eeuwige liefde: