metropolis m

De laatste maanden is er veel aandacht voor wandelkunst dankzij enkele boeken, projecten en tentoonstellingen, ook in Nederland.

Meest in het oog springend is Walk On, een reizende tentoonstelling (met begeleidende catalogus) in Engeland, om te beginnen The Northern Gallery of Contemporary Art in Sunderland, die in februari doorreist naar Birmingham. Het wandelen in de tentoonstelling vindt zijn oorsprong in de wandelaars van het eerste uur, die weinig toevallig ook Brits waren, Richard Long en Hamish Fulton, wier werk ook volop in Nederland is geëxposeerd, zelfs op dit moment, bij Kröller-Müller in de tentoonstelling A One Day Walk.

De wandelende kunstenaars in Walk On, veertig in totaal, doen verslag van hun tochten in foto’s, tekeningen, notitieboeken, plattegronden en andere souvenirs, en proberen zo een beeld te geven van de ervaringen, van het land een landschap te maken. Het meest grappige attribuut is wel de helm met vaantje van Tim Knowles, waarmee hij zich liet lijden in de richting waarin de wind waaide. Fameus is de tocht van Abramovic en Ulay over de Chinese Muur – over land art gesproken -, die ironisch genoeg hun definitieve scheiding bezegelde. Minder romantisch is de uitstalling van rotzooi gevonden langs de weg, die Joseph Bateman verzamelde tijdens zijn tochten.

De wandelende kunstenaar blijft in Walk On niet beperkt tot de romantische herneming van het land. Bruce Nauman wandelt door zijn studio, Francis Alÿs door de stad. In Walk On is Alÿs’ video te zien van de mars door Londen van de leden van het corps van de berenmuts. De psychogeografische wandeling van de Situationisten ontbreekt. Die komt wel aan bod in Walking and Mapping van de kunstenaar Karen O’Rourke, die niet alleen Richard Long, maar ook Guy Debord aanwijst als vader van de kunst van het wandelen. Debord bracht de beweging van de stad in kaart, en gaf er ook richting aan met zijn psychogeografische wandeling, die erop gericht waren de stad op nieuwe manieren te verkennen. Het tegenwoordige netwerk van online databases, van gps en andere datascapes, biedt voeding aan O’Rourkes verhandeling over wat ze noemt ‘speculative mapping’. Van patafysica en lettrisme, van stalkers in de periferie van Rome tot kunstenaars die immigratieroutes aan de Marokkaans en Mexicaanse grens in kaart brengen.

Deze week presenteerde Jasmijn Visser de resultaten van haar onderzoeksproject op de Falkland Eilanden , onderdeel van het programma The Ultraperipheric, Here and Elsewhere in opdracht van TAAK en Land Art Contemporary.

De website van TAAK legt het project uit: ‘In maart 2013 ondernam Jasmijn Visser samen met fotograaf Peter Lipton een onderzoeksexpeditie naar de Falklandeilanden. Daar onderzocht zij hoe vanaf de eerste ontdekking politieke wereldmachten deze eilandgroep zowel landschappelijk, politiek als sociaal, hebben beïnvloed. Dit resulteerde in The Falklands Project bestaande uit een website, een presentatie bij TAAK en een conflictatlas. Aan de hand van teksten, archiefmateriaal, foto’s en tekeningen reconstrueert Jasmijn Visser het Falklands conflict en werpt zo vanuit een nieuw licht op een precaire geschiedenis.’

DIT ARTIKEL IS GEPUBLICEERD IN IETS ANDERE VORM IN METROPOLIS M Nr 6-2013 LAND ART.

NB zaterdag 15 februari spreekt Karen O’Rourke in Amsterdam bij Rento Brattinga ikv tentoonstelling PolakvanBekkum, 15 februari, vanaf 16.00 uur

Karen O’Rourke, Walking and Mapping. Artists as Cartographers, MIT 2013

Jasmijn Visser,The Falklands Project, site TAAK, site van het project

Beeld: afkomstig van TAAK Tours ism Marres, Ruchama Noorda

Recente artikelen