metropolis m

Wat een zware last moet het toch voor je zijn, wanneer iedereen altijd over je klaagt. Zagen noemen ze het in België. Dat kunnen mensen maar al te goed. En jij bent daar onterecht de dupe van. Laatst kreeg ik voor het eerst een email, waarin iemand zijn verontschuldigingen aanbood voor jou. Jij was aanwezig en de persoon, die me de email schreef dacht, dat jij klaarblijkelijk negatief effect zou hebben op mijn gemoed. Daarvoor excuses dus. We waren op dat moment samen in San Francisco. Het zit hem natuurlijk in je naam, omdat je een vorm van neerslag bent, maak je mensen blijkbaar neerslachtig.

Ik schrijf je ook, omdat ik weet dat jij er enkel bent om goed te doen. Zonder jou, zouden de bomen en planten niet kunnen leven. Vaak begint de klaagzang over jou als eerste onderwerp van een gesprek. Dan word je als het ware misbruikt om de ongemakkelijkheid tussen mensen op te kalefateren. Ze weten vaak niet wat ze moeten zeggen en dan zeuren ze maar over jou. Er is geen mens, die niet van de natuur houdt, en toch krijg je veel te weinig respect.

Gelukkig zijn er ook mensen die voor jou dansen en misschien wel met jou willen dansen. In Afrika, Zuid Amerika, op de Balkan en in Egypte worden er rituele ceremoniele dansen gehouden om jou op te roepen. Ook al is het uit wanhoop om de oogst te beschermen. Het is vreugde, wat je als effect hebt, wanneer je je gezicht dan laat zien. Ze zullen voor je blijven draaien met hun billen, totdat de benen hen niet meer kunnen dragen. Ze blijven maar naar je lachen, terwijl jij, je stromende blik over hen heen laat glijden.

Zie je dat niet in? Want toch neem je steeds de kuierlatten en is het weer kermis in de hel…

Jouw grootste rivaal is de zon. Alle mensen houden zo van haar. Alleen soms zijn er van die momenten waarin jij samen met je concurrent verschijnt. Het voelt als een haat – liefde relatie. Dan vermoed ik dat ook jij naar de zon verlangt, want je strekt op die momenten je armen uit, in de vorm van een halve of zelfs hele cirkel, om haar vervolgens te omsluiten. De mensen zijn dan altijd verrast. Het is een schat in de lucht en ze roepen naar elkaar:

‘Oh ho, een regenboog!’

Misschien zou je jezelf kunnen afvragen of je je niet vaker kan verzoenen met je tegenstander, want het creëert zoveel positieve energie. Het spijt me als je niet op mijn ongevraagde advies zit te wachten. In de kunst ben je inmiddels een esthetische held, overal kom je in voor, je bent een trend om bijna misselijk van te worden. Maar mij, op dit moment, stimuleer je vooral om aan andere dingen te denken. Hele belangrijke dingen ook. Jij als brug hebt een activistische aard. Het feit dat ik je advies geef om je te verzoenen met je vijand, is vooral omdat je in de symboliek van oudsher tot heden al staat voor essenties van het leven; zoals vrede en gelijkheid. Al eeuwen geleden werden er vlaggen gemaakt, die jou als boog met je kleurenspectrum, als voorbeeld namen. Deze vlaggen werden geheven voor de vrede. Later, omstreeks 1980 was er een Amerikaanse kunstenaar genaamd Gilbert Baker uit San Fransisco, die zo’n gekleurde vlag gging gebruiken als teken van homoseksuele geaardheid. Trots streed hij voor gelijkheid en het openbaar tonen van deze levenswijze. Die vlaggen werden met de hand gemaakt door allerlei vrijwilligers en bleven tot aan de dag van vandaag zeer relevant. De aanleiding van de vlag was de dood van een gemeenteraadslid van San Fransisco, die vermoord was, omdat hij zijn homoseksuele geaardheid openbaar maakte. Natuurlijk weet je ook dat er nog steeds mensen worden vermoord vanwege hun geaardheid en de daarbij behorende strijd voor gelijke rechten: Matthew Shepard uit Amerika, Eric Ohena Lembembe uit Kameroen, David Kato uit Uganda, om maar niet te beginnen over de Russische dode homosexuelen. Ik schrijf je deze brief, lieve Regen, om je dringend te verzoeken je om te laten bouwen tot boog, zo vaak als je maar kan.

Tot regenboog.

Zou je daarover willen nadenken?

Al is het omdat de mensen dan niet meer over je kunnen zeuren.

Liefs,

Anouk Kruithof

bron beeld homepage