metropolis m

In 2013 overleed Jack Jaeger, fotograaf, kunstenaar, curator. Zijn voormalige partner Lily van der Stokker heeft ter nagedachtenis aan hem in de etalage van haar Parijse galerie Air de Paris een kleine presentatie ingericht.

‘We’ve got Jack’s private record collection here. And he keeps bringing more bits and pieces.’ Martin McGeown van Cabinet Gallery wordt geciteerd in een recensie van de tentoonstelling Please Don’t Hurt Me die midden jaren negentig te zien was in zijn kort daarvoor geopende galerie. Een sofa, een salontafel met magazines, het geheel bood een ontregelende en tegelijk huiselijke indruk met werk van onder anderen Raymond Pettibon, Carsten Höller, Elke Krystufek en Elise Tak. Steeds klonk er muziek in de tentoonstelling die was gewijd aan geweld.

Samensteller van de tentoonstelling was Jack Jaeger, een fotograaf en filmer uit New York, die door zijn relatie met Lily van der Stokker in de jaren tachtig in de kunst terecht kwam en uiteindelijk ook zelf kunst ging maken. Don’t Hurt me is een van zijn mijlpalen als curator. Eerst te zien bij Cokkie Snoei in Rotterdam, later doorgereisd naar Londen.

‘He’s very well-informed, a very peculiar curator, It’s more of a hobby, for love of art, not to make money’, schrijft David Lillington in zijn uitgebreide recensie in The Independent. Hij vindt het een tentoonstelling die iedereen in Londen moet gaan zien. Liefhebber Jack. ‘It’s an oddly gentle show in many ways.’

Lily van der Stokkers huidige eerbetoon aan Jack, of misschien beter haar liefdesverklaring en onmisbare pendant bij de eigen solo in Air de Paris, zit in dezelfde sfeer. Lily is not in it for the money. Hier telt alleen haar liefde voor Jack en zijn kunst. Een tentoonstelling die iedereen moet gaan zien, en ook kan gaan zien, je hoeft er niet eens voor naar binnen.

De prachtig eigenzinnige collagesculpturen, die zijn opgebouwd uit foto’s van materialen waaruit ze normaal gesproken vaak gemaakt zijn, veranderen de stijve etalage onder de beroemde arcade van Rue Louise Weiss in een punky boetiek. Het is een kunstruimte, zonder enige twijfel, maar een die is bevrijd uit het plechtstatige van zijn white cube-corset en daarmee in staat om (ook) andere kwaliteiten van de kunst naar voren te schuiven.

Ik lees het persbericht van de galerie: ‘Jaeger’s pieces are wall-mounted, free-standing or suspended from the ceiling like mobiles – often refer to the hardware and real-life objects that were used in their making, but they are never mere art-about-art. That became abundantly clear in his final decade when Jaeger’s sculptures became also lamps, illuminating not just themselves and the nature of photography but the world around them – and us.’

De tentoonstelling van Lily van der Stokker in de centrale ruimte van Air de Paris heet Hello Chair. Centraal staat een grote muurtekening met daar pal voor een fel oplichtende gele stoel. Als was het een troon, een zon, een lamp. De gele stoel is leeg.


Jack Jaeger
Nuts and Bolts

A memorial exhibition

Lily van der Stokker
Hello Chair
Air de Paris Parijs
24 mei t/m 18 juli

Beeld courtesy Air de Paris, Parijs
met dank aan Arnold Mosselman

Domeniek Ruyters

is hoofdredacteur van Metropolis M

Recente artikelen