metropolis m

Pee op Presidents toont een verzameling van meer dan tweehonderd foto’s van plassende meisjes die ik in tien jaar verzamelde. De foto’s tonen een vorm van empowerment, maar ook van vrouwen op een kwetsbaar moment, op zoek naar een plek om te plassen in de openbare ruimte. Dat is niet altijd een eenvoudige opgave. Lage struiken, auto’s en geheime hoekjes in de stad worden gebruikt als schuilplaats, terwijl het lichaam zich in allerlei bochten wringt. Misschien kennen sommigen van jullie het gevoel? Je hebt hoge nood, zit je menstruatie te verbergen achter een bestelwagen, net te dicht op een menigte, terwijl je die moeilijke broek omlaag trekt. Opnieuw ontsnapt aan ontdekking, slaak je een zucht van verlichting.

Voor mij zijn de foto’s als kleine fonteinen, beelden van teruggewonnen vrijheid voor vrouwen in de stedelijke ruimte.

Ik heb plezier in het idee dat meer dan 200.000 mensen de video hebben gezien. Dat is veel voor iemand die gewend is te exposeren in een museum of galerie. Mij bevalt ook het idee dat de video op allerlei momenten zal zijn bekeken. Ik houd van dit soort intimiteit, de directe relatie met de kijker, de dialoog die eromheen mogelijk is. Dit in tegenstelling tot de koude institutionele galerieruimte waar je nooit weet hoeveel mensen het werk zien en wat ze echt denken. Ik vind het ook leuk als kunst de persoonlijke levenssfeer binnendringt, op onverwachte plaatsen en momenten, een ‘coming out’ in het dagelijks leven heeft.

Waarom is de video gecensureerd? Het klopt dat hier niet de gebruikelijke voorstelling van het vrouwelijk lichaam gegeven wordt – dat wil zeggen van de mooie, blanke jongedame die haar oksels scheert met zeep en daarbij kijkt alsof ze een orgasme krijgt. Was dat maar waar, ik zou een grootgebruiker zijn.

Het probleem is dat het vrouwelijk lichaam waar we in mijn video naar kijken niet beantwoordt aan die esthetische norm. Wat we zien is de dagelijkse realiteit, niet de vrouw als een idee of object ter verkoop van een product.

De video biedt ook geen hatelijke, pornografische of gewelddadige beelden. De beelden zijn niet gemaakt om te shockeren. Ik heb ze nodig om me een normale en complete vrouw te kunnen voelen. Ik moet kunnen lachen om mezelf.

YouTube heeft een specifieke, niet erg inzichtelijke regelgeving met betrekking tot naaktheid op hun site. Naaktheid is officieel toegestaan voor educatieve, documentaire, wetenschappelijke en artistieke doeleinden. Ik vind dat mijn video betrekking heeft op al die categorieën. En nee, de plas komt niet uit ons voorhoofd, we moeten strippen, onze broek omlaag doen, onze rok optillen. Dat is biologie. Is biologie te censureren? En wat trouwens te denken van al die foto’s in de sociale media waarop mannen in het openbaar staan te pissen. Die worden niet verboden op YouTube! Een gecensureerd online-lichaam is een reflectie van de censuur in ons dagelijks leven. Daarom verzet ik me tegen deze censuur.

Misschien dat het wilde en ongetrimde schaamhaar op sommige foto’s mannelijke orgasmes tegenhoudt, maar nou en?! Dat is geen reden om vrouwen niet te laten plassen in het openbaar. Iedereen weet dat vrouwen een kleinere blaas hebben dan mannen. We moeten vaker naar de wc. Mogen we hier een beetje ruimte voor krijgen, alsjeblieft!

Het is juist de censuur die deze vorm van naaktheid obsceen en ingewikkeld maakt. Is er iemand die deze tekst leest en niet weet hoe een naakt lichaam eruit ziet? Het probleem is het absurde westerse idee dat naaktheid is gerelateerd aan seksualiteit. Om dat idee te elimineren uit onze morele huishouding, stel ik het volgende voor: waarom zouden we niet kleren gaan censureren? Als je het mij vraagt zijn er veel meer mondiale problemen in verband te brengen met het dragen van kleding dan met naaktheid. Via kleding vindt sociale classificatie plaats, industriële vervuiling, discriminatie, seksisme, ongewenste stereotyperingen en de micropolitiek rondom wasgoed. Buiten dat zorgen gevoelens van schaamte rondom naaktheid voor het kapotmaken van zelfliefde en van liefde voor elkaar. Kleren zijn pas obsceen, ze moeten hoognodig gecensureerd worden! Het maakt het leven bovendien een stuk goedkoper.

Ik moest iets bedenken om mijn video te kunnen laten zien en dacht eraan het te uploaden op een van de 4,2 miljoen meer naaktvriendelijke platforms, zoals daar zijn Tight Blond Hottie Shoots her Face with Jizz, Home Made Anal Cum, Secretary Analized, Big Daddies’s Dick Under Attack, Asian student with Her Blue Vibrator, of Natural Teen with Big Tits Gets a Fat Cock in Every Orifice, enzovoort. Ik kan het niet verklaren, maar het voelde daar toch niet goed op z’n plek.

Intussen ben ik heel blij met de censuur. Het is voor mij belangrijk om met mensen erover te praten die met mij van mening verschillen. Dat is ook de reden waarom ik persoonlijk contact heb opgenomen met YouTube, en het lijkt erop dat ze luisteren en de juiste mensen er boos om worden. Zonder iemand te willen afzeiken: ‘pissing off piss-proud people with taking a piss kind of takes the piss out of them and that makes bringing this conversation to a whole other level…which seems like a piss to me.’

Laat me eindigen hier door het zeikerige van schaamte weg te nemen en onomwonden vrijheid en gelijkheid te vieren met een…

Saluut! Aan de dameskont in al haar glorie.