Amanda Ross-Ho, The Character and Shape of illuminated things, 2015, Fiberglass, steel, wood composite panel, acrylic latex, neon, acrylic, electrical components. 124 x 70 x 110 in. This large scale sculptural vignette was part of Image Objects, an outdoor exhibition organized by The Public Art Fund in City Hall Park, New York City.
Monumenten voor de selfie-generatie, in gesprek met Amanda Ross-Ho
Ze vermengt attributen uit haar eigen leven met allerlei omgevingen, tegenwoordig zelfs op straat in een eigenaardig spel met schaal. Amanda Ross-Ho. Dit weekend opent haar tentoonstelling in Vleeshal Middelburg.
Maaike Lauwaert: Je werk is erg divers, qua materiaal en referenties, en beslaat veel verschillende domeinen (van popmuziek tot etnografie). Wat is het overkoepelende thema in je werk?
Amanda Ross-Ho: ‘Mijn voornaamste project is om begripsecologieën te onderzoeken door middel van vorm. Ik ben geïnteresseerd in het in kaart brengen van overlappende gebieden, zoals het persoonlijke en het universele, productie en presentatie, het zich richten op een publiek naast het observeren. Dit resulteert in een conceptueel gedreven praktijk, die zich manifesteert in verschillende vormen en met verschillende materialen. Ik put uit een breed scala aan hiërarchieën en structuren, en haal vormen uit verschillende bronnen, uit de historische en populaire cultuurhistorie, uit persoonlijke ervaringen en waargenomen verschijnselen.’
ML: Ik zie vaak oversized kleding in je werken (T-shirts met opschriften als ‘Leave me Alone’ of ‘Teeny tiny woman’ bijvoorbeeld of super-sized colberts), waar komen deze XXL-werken vandaan? Zijn het de kleren van reuzen of verwijzen ze naar een uit de hand gelopen consumptiemarkt?
AR-H: ‘Ik gebruik schaal in mijn werk als een middel om mijn eigen intimiteit vorm te geven en om deze intimiteit te versterken zodat de kijker het zelf ook kan ervaren. Voor mij functioneert deze schaalvergroting, bijvoorbeeld een close-up van een foto, als het aanbieden van controle over een onderwerp. Het geeft toegang tot de kleinste details, zijn anatomie en kleur. In mijn kledingwerken heb ik in de eerste plaats spullen waarmee ik een langdurige persoonlijke relatie heb herschapen. Het gaat niet zozeer om een kritiek op massacultuur, het is een portret van mijn gebruiksobject. Sinds enige tijd doe ik ook onderzoek naar de ruimte van het T-shirt als een ruimte waarin je je richt op de buitenwereld. Terwijl het cultureel ondergeschikt is, is het is zo alomtegenwoordig. Het is overal bekend als een presentatieruimte en een vorm van persoonlijke expressie, net als de schilderkunst. ‘
Amanda Ross-Ho, Craddle of Filth, 2013, Inkjet print on nylon, foam, fusible interfacing,YKK zippers and sliders, cast urethane, various paints, schmuttz (dirt), acrylic paint, nylon webbing, nylon mesh, thread. 78 x 20 x 58 in
ML: Ik vind dit recente onderzoek naar publieke ruimte heel interessant. Waar komt dit uit voort en hoe voelt het om in een heel ander veld te opereren?
AR-H: ‘Na jaren te hebben gewerkt met schaal binnen de context van interieurruimten, kreeg ik in 2013 van het Museum of Contemporary Art in Chicago een uitnodiging voor een publiek werk. Dit was een heel andere uitdaging dan de projecten die ik tot dan toe had gemaakt. Hier op deze plek werd ik ertoe uitgenodigd in te gaan op de rol van het monumentale en het gebruik van schaal in ruimten waar schaal passend is en ook verwacht wordt. Het werk vloeide voort uit een reeks gevonden foto’s, gemaakt in 1980 door een commercieel fotograaf met de naam David Brooks. Ze waren gemaakt ten behoeve van een technische handleiding over verlichting en tonen de effecten van studioverlichting op drie gewone objecten: een kubus, het hoofd van een paspop en een bol – een simplistische benadering van alles wat men zou kunnen tegenkomen in de visuele wereld. Omgevormd tot een publieke sculptuur, doet het eerste werk beroep op de buitenruimte, de zon, om de meervoudige lichtomstandigheden uit de originele foto’s opnieuw te creëren. Als een soort monumenten, werken de drie objecten als stand-ins voor de inhoud – een monument voor van alles en nog wat. De sculptuur is zich ook van zichzelf bewust als fotografisch onderwerp; de erin verwerkte kleurkaart afkomstig uit de analoge fotografie gaat uit van een lens waarmee het bekeken wordt. Deze lens verwijst uiteraard naar de blik van de toeschouwer, maar gaat tegelijkertijd ook over de hedendaagse mechanismen van visuele consumptie – telefoons, camera’s en sociale media. In de tweede versie van de sculptuur, die afgelopen zomer in New Yorks City Hall Park werd gepresenteerd, wordt de geschiedenis en de consumptie van de eerste sculptuur erkend, en wordt de beeldrand de digitale ruimte in getrokken. Dezelfde beeldrand wordt gepresenteerd op een kleinere schaal, dit keer met een fysieke weergave van een gezichtsherkenningskader (gemaakt met neon). Er wordt geanticipeerd op de persoonlijke betrokkenheid van de toeschouwer, zoals dat meestal gebeurt bij een digitaal apparaat. Het werk documenteert die betrokkenheid; een opzettelijke interactiviteit treedt op wanneer herkenningssoftware wordt geïmplementeerd in een camera. Hopelijk creëert dit een hyperzelfbewustzijn van de blik en geeft het ook een impuls om te documenteren en vast te leggen.’
Amanda Ross-Ho, Who buries who, 2014, Installation view, The Approach, London, 2014
Wat zijn je plannen voor de Vleeshal?
‘Voor De Vleeshal maak ik een nieuwe installatie die gerelateerd is aan enkele langer lopende onderzoeken. Het werk behandelt tijd als primair materiaal, in een poging in te gaan op de fascinerende eeuwenoude omgeving. Het moet een door allerlei vormen, persoonlijke spullen geactiveerde ruimte worden, een archeologie van het geheugen. Om tijd des te voelbaarder te maken kannibaliseert de installatie ook enkele oudere werken en biedt zo een diagram van mijn verhaal als kunstenaar en persoon.’
Amanda Ross-Ho, How to remove dark spots, 2015, Installation view, Praz-Delavallade, Paris.
Maaike Lauwaert
is Hoofd interne zaken bij de Appel, Amsterdam
Vertaald uit het Engels door Loes van Beuningen
Amanda Ross-Ho
Vleeshal Middelburg
25.9 t/m ?.11.2016
DIT ARTIKEL IS GEPUBLICEERD IN METROPOLIS M Nr 5-2016 SHARING. NU IN DE WINKEL. NEEM EEN ABONNEMENT: mail [email protected] en we sturen u dit nummer gratis op (ovv zomeractie).
Maaike Lauwaert
