metropolis m

Kim David Bots, studio

Wie het huidige magazine van Metropolis M Nr 6 2017/2018 DOORBRAAK openslaat komt op pagina drieëntwintig terecht bij de kunstenaarsbijdrage van kunstenaar Kim David Bots. De bijdrage is te zien als een visuele column. De geselecteerde kunstenaar is helemaal vrij met deze vier pagina’s te doen wat hij of zij wilt. Ik bezoek Kim David Bots in zijn atelier bij Billytown in Den Haag en praat met hem over zijn bijdrage, zijn praktijk en visie als kunstenaar.

Lotte van Geijn: Jouw vier pagina’s in het magazine tonen een diverse verzameling aan beelden. Ik zie een foto van een geboetseerd hoofd op een spons, een inkttekening met collage details, twee foto’s en een pentekening op lijntjes papier. Gebruik je altijd veel verschillende technieken?

Kim David Bots: ‘Ja, eigenlijk wel. Ik heb veel bewondering voor mensen die zich hun hele leven lang toeleggen op één vorm, zoals Phillip Akkerman met zijn zelfportretten, maar zo zit ik niet echt in elkaar. Ik denk dat ik te veranderlijk ben in wat ik zie als kwaliteiten in m’n werk. De ene week kan ik iets oké vinden, wat de week daarop weer als slap aanvoelt. Wat ik voor ogen had met de vier pagina’s in de Metropolis M was een soort leesbare logica; dat als je langs die pagina’s bladert dat het samenhangend aanvoelt, terwijl de afzonderlijke pagina’s toch vrij verschillend zijn.’

Als ik naar je werk kijk dan roepen de afzonderlijke pagina`s verschillende anekdotes bij mij op. Is dit een belangrijk aspect binnen je werk?

Het narratieve of verhalende is inderdaad een belangrijk onderdeel van mijn werk. Ik denk heel anekdotisch. Ik schrijf korte verhalen, die naar mijn idee op een zelfde manier functioneren; kleine korte fragmenten, die ogenschijnlijk weinig met elkaar van doen hebben, maar verbonden zijn door eenzelfde soort logica.

Ik ben afgestudeerd aan de richting illustratie aan de Hogeschool voor de Kunsten in Utrecht. Uiteindelijk ben ik steeds meer vrij werk gaan maken, maar dat narratieve is onderdeel van mijn werk gebleven. Ik geef nu sinds een aantal jaar ook les aan de HKU. Voor de tweedejaars illustratie studenten kreeg ik de vrije hand om het curriculum te ontwikkelen. Mijn studenten ontwikkelen verhalen die ze gebruiken om hun fascinaties te achterhalen. Ik stel niet de directe vraag: ‘Wat zijn je fascinaties?’. Zo’n vraag leidt vaak tot voor de hand liggende of hele algemene antwoorden. Ik probeer geen normatief kader te hanteren, fascinaties kunnen overal vandaan komen.

Kim David Bots, studio

Kim David Bots, studio

Dus ik zal maar niet vragen wat je fascinaties zijn?

Haha, nee, vaak kom ik er gaandeweg achter waar ik precies op doel met werk. Ik heb natuurlijk wel een uitgangspunt, maar geregeld zijn dat ook meerdere. Momenteel werk ik aan een plakboek waarin alle pagina’s gevuld zijn met knipsels. Elk knipsel kan hierbij aanleiding zijn voor een verhaal of een werk. Veel van mijn werk is op aan elkaar gerelateerd. Ze functioneren als een soort bijlages van elkaar.

Op pagina zeventwintig in het magazine staat toevallig bij het artikel ‘Kwetsbaar durven zijn’ een overzichtsfoto van je tentoonstelling in Kunstfort bij Vijfhuizen. Is het werk wat je daar toonde ook terug te zien in je kunstenaarsbijdrage?

Een van de koppen die te zien is in de bijdrage is onderdeel van een serie die ik in Vijfhuizen heb getoond. De tentoonstelling bestond uit een installatie opgebouwd uit allemaal verschillende elementen, waaronder gevonden materiaal, maar ook dus deze serie koppen. Ik heb hierbij niet gewerkt vanuit een volledig uitgedacht idee, maar de installatie ter plekke in de aanloop naar de opening ontwikkeld. Hierbij heb ik het fort en de omgeving als uitgangspunt gebruikt. Zo grenst het fort nu gedeeltelijk aan een Vinex-wijk, waardoor het tot een soort gek historisch ornament verworden is.

Op de eerste afbeelding van je kunstenaarsbijdrage zien we maar één hoofd. Maar het werk was dus onderdeel van een grotere installatie?

Ja, Uiteindelijk heb ik vijftien koppen gemaakt. Hierbij verandert door de hoeveelheid de ‘waarde’ van die koppen. Hun overdreven sentimentele uitdrukking krijgt door de hoeveelheid bijna iets decoratiefs.

Kim David Bots, een pagina uit de kunstenaarsbijlage

Kim David Bots, studio

De beleving en de interpretatie van het werk zijn hierdoor dus sterk veranderd?

Ja, doordat ik op de foto in het magazine maar één kop laat zien, verandert deze van aard. Het spanningsveld dat ontstaat bij het veranderen van de context vind ik interessant.

Ik zie duidelijk een houten vloer waarop het werk ligt. Is dit ook onderdeel van je werk?

Voor de tentoonstelling maakte ik een ruimte-vullende vloer of podium, waarop ik mijn werk als een soort props presenteerde; achtergelaten hints waarmee de toeschouwer een eigen verhaal kan construeren.

DE KUNSTENAARSBIJDRAGE VAN KIM DAVID BOTS STAAT IN METROPOLIS M NR 6-2017/2018 DOORBRAAK. NU IN DE WINKEL. ALS JE NU EEN JAARABONNEMENT AFSLUIT STUREN WE JE DIT NUMMER GRATIS TOE. MAIL JE NAAM EN ADRES NAAR: [email protected]

Lotte van Geijn

is beeldend kunstenaar en schrijver

Recente artikelen