Myriam Lefkowitz, How Can One Know In Such Darkness?, in samenwerking met Lendl Barcelos, Alkis Hadjandreou, Annick Kleizen en Zoe Scoglio, Universiteitsbibliotheek van de Universiteit van Amsterdam, 2018, courtesy If I Can’t Dance
Geblinddoekt, tastend, liggend en voelend in de bibliotheek
Ontsnappen aan de drukte en chaos van het Amsterdam Art Weekend bij de performance How Can One Know In Such Darkness? van Myriam Lefkowitz in de Universiteitsbibliotheek van Amsterdam. Geen witte muren en gepraat, maar stilte in een donkere, onbekende ruimte. Met een kleine groep deel ik een collectieve ervaring waarbij tastbaarheid centraal staat.
Na een korte instructie dat het komende uur onze ogen gesloten moeten blijven en we niet met elkaar mogen praten, sta ik op de gang te wachten op een aanraking of een seintje dat ik mee mag naar de ruimte waar de performance plaats gaat vinden. Mijn schoenen heb ik uitgedaan, waardoor ik de koude vloer onder mijn voeten voel. Ik voel het om me heen leger worden – iedereen heeft zijn schoenen uitgedaan, waardoor de voetstappen veel minder hoorbaar zijn – en ik bedenk me dat ik misschien wel een van de laatsten ben die nog in de gang staat, maar mijn ogen houd ik gesloten. Het lijkt me wel zo gehoorzaam om mijn ogen gesloten te houden, ook al ben ik best nieuwsgierig of mijn gevoel gelijk heeft. Voordat ik de kans krijg om aan mijn nieuwsgierigheid toe te geven, voel ik een warme hand die mijn arm zachtjes vastpakt. Het is mijn beurt om de ruimte te betreden, het voelt als een hele afstand voordat ik het matje voel waar ik op mag gaan liggen.
Myriam Lefkowitz, How Can One Know In Such Darkness?, in samenwerking met Lendl Barcelos, Alkis Hadjandreou, Annick Kleizen en Zoe Scoglio, Universiteitsbibliotheek van de Universiteit van Amsterdam, 2018, courtesy If I Can't Dance
Myriam Lefkowitz, How Can One Know In Such Darkness?, in samenwerking met Lendl Barcelos, Alkis Hadjandreou, Annick Kleizen en Zoe Scoglio, Universiteitsbibliotheek van de Universiteit van Amsterdam, 2018, courtesy If I Can't Dance
Er wordt niets gezegd. Mijn ogen worden afgedekt met een satijnachtig aanvoelende lap stof, zodat ik echt niet meer kan spieken. Ik voel verschillende soorten textiel, stoffen, kleedjes, kussens, veertjes en stenen over mijn lichaam gaan. Mijn linkerbeen begint te tintelen. Het is zo stil dat ik mezelf in mijn hoofd hoor praten. Het enige geluid dat ik hoor komt van de kerkklok, die nadat ik enige tijd tintelingen heb gevoeld plots gaat luiden, wat me op een surrealistische manier doet herinneren aan de tijd. Een staat tussen bewustzijn en onbewustzijn in, alsof ik onbewust bewust aan het dromen ben. Ik voel de aanrakingen van alle voor mij onbekende materialen (voel ik nu een steen om mijn buik?), maar het besef van tijd en ruimte en de grens tussen waken en slapen zijn voor even vervaagd. Als er even niets gebeurt meen ik in de verte iemand zachtjes horen snurken. Ik weet me omringd door lotgenoten, maar de wereld voelt op afstand en niet ter zake doend.
Plots wordt in mijn oor wordt gefluisterd dat de performance afgelopen is. Een uur voorbij, voordat ik er erg in had. Ik had best nog even willen blijven liggen, de stilte voelt veilig en de tintelingen hebben mijn lichaam verwarmd. Ik neem nog even de tijd voordat ik terugkeer naar de drukte. Inmiddels is het buiten ook donker geworden. Gedeelde blikken van vermoeidheid van het liggen, niemand lijkt nog te (willen) aarden. Ergens vraag ik me af anderen ook gevoeld hebben wat ik gevoeld heb, maar ik wil het liever laten bij de ervaring die het mij gaf.
Myriam Lefkowitz, How Can One Know In Such Darkness?, in samenwerking met Lendl Barcelos, Alkis Hadjandreou, Annick Kleizen en Zoe Scoglio, Universiteitsbibliotheek van de Universiteit van Amsterdam, 2018, courtesy If I Can't Dance
Myriam Lefkowitz, How Can One Know In Such Darkness?, in samenwerking met Lendl Barcelos, Alkis Hadjandreou, Annick Kleizen en Zoe Scoglio, Universiteitsbibliotheek van de Universiteit van Amsterdam, 2018, courtesy If I Can't Dance
Dit is een verslag van een deel van de trilogie How Can One Know In Such Darkness? – Myriam Lefkowitz, in samenwerking met Lendl Barcelos, Alkis Hadjandreou, Annick Kleizen en Zoe Scoglio, onderdeel van het programma Social Movement, If I Can’t Dance I Don’t Want To Be Part Of Your Revolution, t/m 4.12.2018.
La Bibliothèque is an art project that questions the usual patterns of attention. Across five days, five performers intermingle in the daily life of the University of Amsterdam Library, each guiding a single beholder at a time through a series of “attention devices”: a walk with closed eyes, a nap augmented by the subtle touch of objects, textiles and sounds, and a reading practice that addresses the entire body as a site for understanding.
Kijk hier voor meer informatie over de verschillende programma onderdelen van Social Movement.
Nadeche Remst
is kunsthistoricus
