metropolis m

melanie bonajo, when the body says yes, 2022

[blockquote]Nummer 2 van Metropolis M telt 2 magazines: het reguliere nummer en de 48 paginadikke Biënnale van Venetië Gids

kunst en de stad horen bij elkaar maar het platteland wordt herontdekt en niet alleen door rem koolhaas in diens tentoonstelling countryside. er is een stroom van kunstenaars op gang die de stad ontvlucht, om allerlei redenen. wat is er aan de hand?

in nummer 2 spreken we met en over kunstenaars die de stad ontvlucht zijn en zich op het platteland gevestigd hebben, zoals rory pilgrim, klasiena soepboer en saskia noor van imhoff

een uitgebreid portret van petrit halilaj, die exposeert in het fries museum

maxim litjens praat met kunstenaars die het landelijke bewustzijn naar de stad proberen te brengen, met onder meer four sisters, myvillages en travelling farm

kritische observaties zijn er van beate kegler, die laat zien hoeveel de stadmens van het land en vooral het lang als provinciaals versleten culturele gemeenschapsleven kan leren.

bas blaasse constateert aan de hand van sophie nys dat de momenteel zo populaire plattelandsretraite lang voorbehouden was aan witte mannen, die die denkruimte alleen konden claimen omdat anderen, met name hun vrouwen, het werk voor hen deden. jonathas de andrade en seasonal neighbours laten zien hoezeer het platteland nog vervuld is van koloniale structuren

in de speciale biënnale van venetië gids staan we uitgebreid stil bij de grote tweejaarlijkse manifestatie, die door corona met een jaar is uitgesteld

andrea wiarda praat met cecilia alemani, de curator van de hoofdtentoonstelling, die dit jaar meer vrouwen en transgenders dan mannen telt. nathalie zonneberg onderzoekt de charme en betekenis van de extra muros paviljoens en de ruilpaviljoens, waarbij het ene land in het paviljoen van een ander gaat zitten, nu nederland dit jaar vrijwillig de giardini verlaat en zijn intrek neemt in een oude kerk

we spraken met diverse deelnemende kunstenaars. met melanie bonajo over intimiteit, met francis alÿs over kinderspelen, met latifa echakch over de tentoonstelling als een muziekcompositie zonder geluid, met malgorzata mirga-tas over textiele samenwerking

en verder onder meer mire lee en de dwarse transnationale ideeën achter de ocean space en het samí pavilion

dit en nog veel meer in nummer 2

nu in de winkel of bestel. als je nu een jaarabonnement afsluit sturen we het nummer & de biënnale bijlage gratis op. mail je naam en adres naar [email protected] 

Recente artikelen