metropolis m

Het Stedelijk Museum Breda maakt bekend dat Sef Peeters is overleden op 6 augustus 2019 overleden in Breda. Het museum publiceert dit in memoriam. 

“Door elk werk wat ik maakte, ben ik veranderd.” – Sef Peeters

Sef Peeters (Venlo, 2 september 1947 – Breda, 6 augustus 2019) woonde en werkte sinds 1973 in Breda. Hij studeerde beeldende kunst aan diverse academies in Nederland en Duitsland (1965-1973) en exposeerde daarna veelvuldig in Nederland en het buitenland. Zijn werk is o.a. vertegenwoordigd in de collecties van Centraal Museum (Utrecht), Museum Boijmans Van Beuningen (Rotterdam), Stedelijk Museum Breda, Noordbrabants Museum (’s-Hertogenbosch) en Zentrum für Kunstlerpublicationen (Bremen, DE).

Het oeuvre van Sef Peeters, vanaf de eerste performances en fotowerken tot aan de latere installaties en objecten, draait rond één centrale vraag: zijn bestaansrecht als kunstenaar. Met voor hem cruciale werken als De Poging (1975), Phoenix, ik ben een beeldhouwer (1983), 1,2,3-Dood (1994), The Practice of Living (1996-2000) en vele andere werken, vraagt hij zich steeds af wanneer iets een beeld wordt, wanneer iets kunst is, en hoe een beeld zich anders gedraagt dan taal, als het om betekenis gaat?

Momenteel is een keuze uit Sef Peeters’ indrukwekkende oeuvre te zien in de tentoonstelling Raketstart – Nieuwe beeldende kunst uit Breda in Stedelijk Museum Breda: het fotowerk De Dahliavelden van Zundert (2018), geïnspireerd op de dahlia-velden rondom Zundert, en prachtige houtskooltekeningen waarin hij speelt met de woorden Ademhalen (2018) en Falen (2018).

Op het eerste gezicht oogt zijn werk speels en toegankelijk, maar achter die eerste indruk gaan belangrijke existentiële en filosofische vragen schuil over kunst en het kunstenaarschap: wat maakt iemand tot kunstenaar, wanneer krijgt een beeld betekenis? Wat betekent succes en wanneer ben je als kunstenaar precies succesvol? 
‘Het mooie falen, daar ben jij meester in. Het falen sublimeren is jouw specialiteit’, typeerde Sjarel Ex, directeur Museum Boijmans Van Beuningen hem vorig najaar bij de opening van zijn tentoonstelling in galerie Cokkie Snoei. 

Peeters nam steeds zichzelf als uitgangspunt om te onderzoeken hoe het werk als kunstenaar zich verhoudt tot het leven als mens. Het materiaal was daarbij vaak dat wat voor handen is: “Ik heb geen ambacht, geen métier, ik ben conceptueel kunstenaar.” Al in 1976 werd het belang van zijn werk opgepikt door de initiatiefnemers van De Appel in Amsterdam en niet veel later (1978-79) door Bureau Buitenland, die Peeters uitnodigden voor een rondreizende groepstentoonstellingPersonal Worlds, met o.a. werk van Bas Jan Ader, Pieter Laurens Mol en Moniek Toebosch. Daarna volgden talloze tentoonstellingen in binnen- en buitenland.

Sef Peeters gaf in zijn werk geen antwoorden, maar probeerde in dialectische werken vooral de beschouwer zelf aan het denken te zetten. Tegenstellingen als naar buiten treden of naar binnen keren, het lichaam en het object, vorm en inhoud, beeld en taal, speelden daarbij een belangrijke rol. Met de nodige dosis humor en poëzie wees hij de kijker op het feit dat het leven, en dus ook de kunst, nooit eenduidig is. Zich soms zelfs beweegt tussen onverenigbare polen.

Momenteel bereidt Stedelijk Museum Breda een grote tentoonstelling voor met het werk van Sef Peeters die opent in februari  2020. De titel van de tentoonstelling Sef Peeters – Zwaar als een vogel, is gebaseerd op één van zijn vroegste installaties Heavy as a bird en verwijst naar die polariteit. Het wordt het laatste grote project waarbij de kunstenaar zelf nauw betrokken was.

Met Sef Peeters verliezen we een belangrijk en getalenteerd kunstenaar, docent en stimulator van de beeldende kunst in Breda en Nederland.

Dingeman Kuilman en Marilyn Jongenelen, directie Stedelijk Museum Breda.

Recente artikelen