NRC over de dubbele klimaatmoraal in de kunstwereld
Lucette ter Borg doet onderzoek naar het klimaatbeleid in de kunstwereld, dat vrijwel volledig afwezig is. De kunst mag zich nog zo kritisch tonen, de musea doen vrijwel niks aan klimaatbeleid. Sterker 8 van de 10 musea laten zich ook nog eens betalen door zwaarvervuilende industrie.
Dit is het nieuws, volgens de krant zelf:
De Nederlandse kunstsector verduurzaamt in vergelijking tot buitenlandse instellingen traag en is slecht geïnformeerd over mogelijkheden tot klimaatadaptie. Musea en fondsen ontwikkelen nauwelijks tot geen beleid om de afspraken uit te voeren die in 2015 op de Klimaattop in Parijs zijn gesloten. Ook zijn de banden van musea in Nederland met de fossiele en/of vervuilende industrie nog steeds innig.
Dat blijkt uit onderzoek dat NRC de afgelopen maanden deed naar de duurzaamheid van de beeldende kunstsector. Voor dat onderzoek sprak de krant met een kleine veertig vertegenwoordigers van musea, galeries, belangenverenigingen, kunsttransporteurs, kunstenaars en het Mondriaan Fonds. Ook doorzocht de krant tal van rapporten, jaarverslagen en vergeleek de krant de situatie in Nederland met die in het buitenland.
Beeldende kunst heeft – vanwege de vele tentoonstellingen met klimaat-kritische kunst – een progressief imago. Maar ‘klimaatverantwoordelijkheid’ zit nog lang niet verankerd in het DNA van het Nederlands kunstbedrijf. In vrijwel alle meerjarenbeleidsplannen die de krant doorzocht, schittert het onderwerp door afwezigheid. Acht van de tien door NRC onderzochte musea nemen sponsoring aan van vervuilende bedrijven of financiële instellingen die investeren in fossiele industrie.
Lees het uitgebreide onderzoek in NRC
