metropolis m

Metahaven, The Sprawl (Propaganda about Propaganda), 2016, still 

In recente jaren hebben verschillende grafisch ontwerpers zich gewend tot het bewegend beeld bij het uitdrukken van hun ideeën. Nemen film en video straks helemaal de plaats in van het drukwerk? In enkele stellingen probeert Yin Aiwen grip te krijgen op dit nieuwe, maar snel in populariteit groeiende type film. 

HD is the new A4. Dit is een van de slogans die de afdeling design van het Sandberg Instituut gebruik – te voor de eindexamententoonstelling in 2016, die hoofdzakelijk bestond uit HD-films en video-instal – laties. Dit roept meerdere vragen op, waarvan de belangrijkste waarschijnlijk is: is dit nog grafisch ontwerpen? De tentoonstelling was duidelijk niet gebaseerd op de traditionele definitie van grafisch ontwerpen als een discipline die de overdracht van informatie faciliteert in de vorm van drukwerk. Het grafisch ontwerp is niet meer wat het was in de twintigste eeuw. Het feit dat veel van de voorheen grafische opleidingen de afgelopen twee decennia hun naam hebben veranderd in visuele communicatie, visuele strategie of andere algemenere termen geeft aan dat de context van het medium veranderd is. De zin ‘HD is the new A4’ riep onder bezoekers nog – al wat irritatie op, maar niet vanwege het gebruik van video door grafisch ontwerpers. Zij zijn gewend om te werken in verschillende media of andere disciplines bij te staan in het huidige postprinttijdperk. Het echte probleem is de oproep om de kern van grafisch ontwerpen te verplaatsen van print naar bewegend beeld. De stelling dat film het nieuwe drukwerk is, wordt door sommige ontwerpers gezien als verraad.

De opkomst van designerfilm

De overgang van grafisch ontwerp naar film is echter een natuurlijke stap, en misschien zelfs noodzakelijk, ongeacht de richting waarin de ontwerper werkt. Ontwerper en documentairemaker Polina Medvedeva begon haar filmcarrière bijvoorbeeld omdat zij vond dat film haar journalistieke project beter kon faciliteren dan een boek. Kévin Bray, een Frans ontwerper, vj en muziekvideoregisseur, wilde het concept van tijd toevoegen aan zijn grafische werk door de inzet van pixels in loops. Het op on – derzoek gerichte ontwerpbureau Metahaven heeft ooit hun overstap naar film uitgelegd door te wijzen op het feit dat je bij ‘lezingen, als je veel dia’s hebt en je ze snel afspeelt, het al snel op een film lijkt’. Weliswaar als grap bedoeld, bewijst het dat hun onderzoek beter gediend is met een presentatie in deze vorm. Film als medium vormt een bekend, maar tegelijkertijd ook vreemd terrein voor de grafisch ontwerper.

LEES HET HELE ARTIKEL IN METROPOLIS M Nr 1-2017 REFRAMING. NU IN DE WINKEL. ALS U NU EEN JAARABONNEMENT NEEMT STUREN WE U HET NUMMER GRATIS TOE. MAIL UW NAAM EN ADRES NAAR [email protected]

Beeld: Metahaven, The Sprawl (Propaganda about propaganda), 2016

Yin Aiwen

is een praktiserend ontwerper, kunstenaar, theoreticus en ontwikkelaar die schrijven, systeemontwerp en op kunst gebruikt om de sociale impact van digitale communicatietechnologieën te onderzoeken

Recente artikelen