metropolis m

Karol Lasia, ‘Salton Sea’ uit de serie ‘Habitat’ (2009)

[h1]Karol Lasia

Afgelegen stranden bij de grens van Mexico, een vogelhuisje in de Amerikaanse Death Valley, afgebladderde gebouwen in Venetië en het straatleven in Polen. Al deze zeer diverse locaties komen samen in de serie Habitat die tijdens de eindexamenexpositie Roemte op een LCD scherm wordt gepresenteerd. Karol Lasia stelde de serie samen naar aanleiding van een aantal reizen die hij maakte. Centraal staat steeds weer de invloed van de mens op zijn leefomgeving. Soms is die invloed zeer expliciet en soms herinneren de foto’s slechts aan een invloed die er ooit is geweest.

Karol Lasia, 'Salton Sea' uit de serie 'Habitat' (2009)
Karol Lasia, 'Centralia (PA,USA)', uit de serie 'Habitat' (2009)

Lasia beschrijft zelf zijn fascinatie voor zogenaamde spooksteden, waar niemand meer woont, als een belangrijke inspiratie. In 2006 bezocht hij Tsjernobyl in Oekraïne. De zwart/wit foto’s tonen het afgelegen industriële gebied, in de verte staat een reuzenrad van wat ooit een pretpark geweest moet zijn. Het nucleaire rampgebied maakte veel indruk en een zoektocht naar vergelijkbare sferen en locaties was geboren, wat uiteindelijk leidde tot de totstandkoming van de serie Habitat.

De politieke beladenheid van Tsjernobyl ontbreekt in de serie Habitat misschien, het weerhoudt de foto’s er niet van om, in de woorden van Lasia, ‘gespannen en ongemakkelijk’ over te komen. ‘In veel van mijn foto’s is iets aan de hand met de manier waarop de gefotografeerde mensen functioneren en reageren. Het is anders dan wat men van hen zou verwachten.’ Lasia’s foto’s hebben een nostalgische hang naar de aanwezigheid van het voorbije, het asthouden van situaties die vervaagd of verdwenen zijn. Hierdoor laten de smeulende bomen na een bosbrand in Pensylvania en de door industrieel afval weggevaagde woning in het stadje Salton Sea zich toch vergelijken met Tsjernobyl.

Lasia erkent de politieke lading van de door hem gefotografeerde ‘borderlands’, maar ziet zijn eigen werk niet als politiek. ‘Politiek beïnvloedt mijn werk nauwelijks!’ Meer is hij op zoek naar de documentaire en esthetische waarde van deze locaties.

Jeong Yoon Ahn

Jeong Yoon Ahn, 'Self Portrait' (2009

De Zuid-Koreaanse Jeong Yoon Ahn studeert dit jaar af in de richting mediakunst. In haar videowerken richt zij zich op haar persoonlijke internationale identiteit. Yoon Ahn fotografeerde zichzelf in Self –Portrait (2009) 52 keer en voegde deze beelden samen in een langzame montage waarin de foto’s in elkaar overvloeien als een film. Hoewel er handelingen en bewegingen zijn te herkennen, blijven de gelaatstrekken van het gezicht van de kunstenaar onduidelijk. In Regulier Bepaalde Tijd (2009) filmde Jeong Yoon Ahn een wandeling door Groningen door de geponste pasfoto op haar ‘verblijfsvergunning voor bepaalde tijd, regulier’, zoals haar document bij de immigratie en vreemdelingendienst (IND) heet. Door de gaatjes