metropolis m

Daniel Rödiger

Een werkkamer vertelt vaak meer dan het werk dat erin wordt voortgebracht. Dat is het besluit na een bezoek aan het HISK (Hoger Instituut voor Schone Kunsten) in Gent. Onder het artistiek leiderschap van Oscar van den Boogaard – die in oktober 2010 Hans Martens opvolgde – werken vierentwintig kunstenaars uit binnen- en buitenland twee jaar aan een jong oeuvre. Tijdens Open Studios (13 tot 15 mei) mocht het publiek vrij rondlopen door de gangen van de voormalige legerkazerne.

Tijdens de Open Studios wordt er niet echt tentoongesteld, noch gewerkt. Toch roepen de studio’s een sfeer van bedrijvigheid op: boeken liggen hier netjes, daar nonchalant, overal staan tassen met uitgedroogde koffieresten en de dominante geur van white spirit vult de gangen van het Hoger Instituut. Opvallend is de grote aandacht van de kandidaat-laureaten voor onderzoek, proces en materiaal. De term ‘studio’ is dan ook meer van toepassing dan ‘atelier’ – verwijzend naar het Renaissancemodel van de studiolo, of de studeerkamer.

Daniel Rödiger

Daniel Rödiger (°1976, Duitsland) installeert in zijn studio een Wünderkammer van objecten die bestaan uit etensresten. In tegenstelling tot de verzamelaar is hij geen vinder van het object, maar de maker ervan. Rödiger laat de objecten over aan een automatisch proces van groei en verval. Die ontvankelijkheid voor het onvoorspelbare is merkbaar bij veel van de kunstenaars. Zo zegt Odilon Pain (°1985, Frankrijk) over zijn harige sculpturen: ‘This work is a field of multiples, of a variable fabrication, in expectation, which is not presented as fixed or as perfect, but like a laboratory of ideas for a manipulating craftsman.’

In het achterste kamertje van de kazerne herinterpreteert Line Boogaerts (°1986, België) de tekenkunst. Net als Hedwig Houben (°1983, Nederland, zie artikel Metropolis M nr. 2) integreert ze het maakproces in een performance. Hierdoor is Boogaerts zelf aanwezig in de tekeningen die ze maakt op grote ramen. ‘Op die manier maak ik ze levend’, licht ze toe. Door het spel met projecties en reflecties ondervraagt ze beide kanten van het beeld. In Passing through the time: grandma voert ze een onderzoek naar de gelaagdheid van de tijd. Hoe kan een banaal gebaar als het draaien aan het wiel van een roerzeef de kijk op de wereld beïnvloeden? En hoe zijn die gebaren overdraagbaar op generaties en te manipuleren in herinneringen?

In het HISK worden beeldende experimenten uitgevoerd in een levendig laboratorium, maar het blijft nog even wachten op wezenlijke resultaten.

Open Studios HISK
13-15 mei
Gent

Elke Couchez

Recente artikelen