metropolis m

Lars Laumann en Benjamin A Huseby bij Galerie West

Galerie West is een van de beste galeries uit Nederland, met een gewaagd, avontuurlijk beleid, en een scherpe blik voor wat er toe doet in de kunst van het moment.

Momenteel exposeert Lars Laumann er nieuw werk dat hij samen met vrienden heeft gemaakt. Laumann was een van de grote ontdekkingen van de 5. berlin biennale (2008), met zijn documentaire Berlinmuren over een Zweedse vrouw die trouwde met haar grote liefde, de Berlijnse muur (echt waar).

Bij West heeft hij samen met Vela Arbutina, Rein Vollenga en Alexander Huseby in alle ruimtes een speciaal werk gerealiseerd, dat in het teken staat van muziek. Ze bieden bij elkaar een liefdesverklaring aan het outsiderschap, zoals dat in de muziek net als in de kunst altijd graag wordt gecultiveerd. Maar de werken bergen in zich ook veel tragiek, die met veel gevoel voor drama wordt uitvergroot.

Lars Laumann ism Rein Vollenga

Meest expliciet blijkt dat uit een ruimte waarin een video van de dramatisch verlopen Love Parade in Dortmund van afgelopen zomer wordt vertoond. De opnames worden zonder geluid vanaf het plafond op de vloer geprojecteerd op een eigenaardig witte draagsculptuur van Rein Vollenga, die naar ik begrijp behoort tot de attributen van het feest en daar daadwerkelijk is gedragen, als was een van de Pass Stücke van Franz West.

De manier waarop de sculptuur het videotafereel grotesk vervormt, opent het beeld voor allerlei interpretaties. Het is alsof het beeld groter is dan het filmkader dat hem wordt opgelegd. Het wil eruit, weg van die plek, dat kader, om vervolgens te vervliegen in een akelig grijzig niets.

Meest opvallende werk in de tentoonstelling is You can’t pretend to be somebody else — you already are, een eerbetoon aan Nico, de fameuze zangeres van The Velvet Underground. Laumann en Huseby zijn fans, en laten dat merken in een landerige op Ibiza geschoten quasi re-enactment van momenten uit haar leven. De voice-over identificeert zich in een vet Duits-Engels accent met Nico haar leven, dat in neo-hippie stijl perfect is uitgewerkt. Hoogtepunt vormen de kitscherig romantische tablaux vivants, waarvan de film er meerdere kent.

Laumann ‘with friends’ is niet de enige leuke tentoonstelling in Den Haag van dit moment. Als je er toch bent ga dan ook naar TAG, om de hoek bij West, die hun heropening viert met een fascinerend experiment van Agnes Meyer-Brandis om wolken te maken. Bezoek ook 1646, niet ver daarvandaan. Ik zag er twee weken geleden op de laatste dag een schitterende tentoonstelling van Daragh Reeves. Inmiddels is er alweer een nieuwe tentoonstelling geopend. Spoed je vervolgens door naar There, I fixed it, Strooms prikkelende verkenning van de kunstenaar als troubleshooter bij zelfverzonnen problemen. De oplossingen zijn soms nog onzinniger dan de problemen zelf, maar daar gaat het bij dit commentaar op economie ook niet om. Misschien moet de Tafel van Zes ook even gaan kijken, om te zien dat kunst er zo haar eigen regels voor efficiency op nahoudt.


Op 27 april wordt Lars Laumann geïnterviewd en worden enkele films van hem vertoond in Zaal 5, Den Haag, RSVP
Tag, tentoonstelling loopt nog tot en met 8 mei
Stroom, tentoonstelling loopt nog tot en met 15 mei

Domeniek Ruyters

is hoofdredacteur van Metropolis M

Recente artikelen