metropolis m

Een witte zaal vol architectonische ontwerpen met trappen en spiegels, ontwerptekeningen en muren met wiskundig uitgemeten potloodlijnen. Tentoonstellingsruimte 38CC is niet overgenomen door de studenten van de TU, maar door de Cubaanse kunstenaar Inti Hernandez.

Hernandez ontleent zijn beeldtaal aan architectuur en industrieel productontwerp. Maar de ‘ware’ aard van zijn werk onthult zich al snel. Een schijnbaar functionele ontwerptekening van een toren rijst uit een afbeelding van Pieter Breughels Toren van Babel, tussen twee collageachtige beelden van autoreclames. Hernandez is een idealist, met het motto ‘art as a medium to create conversation’. En is naar eigen zeggen op zoek naar gemeenschappelijkheid en samenwerking.

Middenin de zaal staat een houten hoekconstructie met spiegels en een ronde trap. Het is een amfitheater, een plek van samenkomst. Alleen bestaat dat amfitheater pas als je er als toeschouwer in klimt, in de uiterste hoek gaat zitten en de trap in de spiegels vervolgens verdubbelt tot een volle cirkel. In een verscholen hoek van de tentoonstelling, ben je opeens het middelpunt van het kunstwerk.

Zo komt alles in de tentoonstelling terug op cirkelvormen. Kleine sculpturen worden met spotlights belicht en werpen vanuit verschillend perspectief verschillende schaduwen op de muur. Het object lijkt eerst op een veertje, maar door het een kwartslag te draaien ontstaat ineens de schaduw van een pistool. De schaduw op de grond is identiek gebleven; een cirkel.

Apparent, de titel van de tentoonstelling kan vertaald worden als ‘klaarblijkelijk’, maar ook als ‘ogenschijnlijk’. Hernandez’ ingewikkelde tekeningen en uitvoerige architectuurmodellen lijken op het eerste oog optische trucs, maar er zit meer achter. De cirkel is niet alleen vorm, maar ook een symbool van oneindigheid. Cirkels die pas rond zijn als de toeschouwer participeert. De spiegels zijn niet alleen een technisch ingrediënt, maar nodigen uit tot zelfreflectie.

De rol van taal en symboliek in Hernandez’ werk spreekt duidelijk uit Encounters (ice trays) (2010). Hernandez maakte mallen voor ijsblokjes in vorm van de Engelse en Spaande woorden voor ‘vriend’ en ‘vijand’. In een glas zullen vriend en vijand samensmelten in een gemeenschappelijk doel; het koelen van het drankje. Met een korte begeleidende tekst verwijst de kunstenaar naar het voortslepende conflict tussen rum producenten Havana Club en Bacardi. Alleen maakt hij niet duidelijk wat er precies zo gedenkwaardig is aan de geschiedenis van de twee merken. De cultuurhistorische context ontbreekt, waardoor het werk opgaat in algemeenheden. Het project vraagt om een uitgebreidere uitleg of misschien wel meer voorkennis van het werk van de kunstenaar. Hernandez’ installatie in 38CC maakt in ieder geval benieuwd naar meer.

Inti Hernandez – Apparent
38CC, Delft
19 november 2011 – 15 januari 2012

Op zondag 15 januari geeft Inti Hernandez een lezing over zijn werk in 38CC. Zie: www.38cc.nl