metropolis m

Lola Khodjaeva
Dascha Lemechtchouk

Stuur ons jouw favoriete eindexamenwerk en win een jaarabonnement!

Wie dit jaar afstudeert aan een kunstacademie krijgt de toekomst niet op een presenteerblaadje aangeboden. De nieuwe lichting modeontwerpers van de Willem de Kooning Academie lijkt zich hiervan bewust. De collecties waarmee zij zich zaterdag 30 juni presenteerden, oogden overwegend serieus en ingetogen.

De kale, industriële achtergrond van de loods in Katendrecht, de oude haven-, hoeren- en Chinezenwijk in Rotterdam, paste uitstekend bij de sobere kleuren, zware stoffen en minimalistische vormen die op de catwalk domineerden. Het zwarte zaad waar de wereld al een tijdje op zit, leek een belangrijke inspiratiebron voor de jonge ontwerpers.

En zoals dat gaat wanneer de economie in een crisis verkeerd, was de roklengte lang, langer, langst. Misschien een hardnekkige mythe, maar het lijkt toch keer op keer te worden aangetoond. Jaren dertig? Oliecrisis? 2012? Check. Ilona Putkaradze, Dascha Lemechtchouk en Lola Khodjaeva lieten de roklengte zakken tot op de enkels. De overwegend klassieke snit was vrouwelijk en allesbehalve frivool. Echt saai werd het nergens – Khodjaeva fleurde haar collectie op met kekke zonnebrillen en zowel Putkaradze als Lemechtchouk speelden een subtiel spel met (semi)transparantie – maar vernieuwend was het niet echt. Gelukkig waren er ook uitzonderingen.

Robis Koopmans liet met zijn collectie Somatography een opvallende experimenteerdrift zien. Het materiaalgebruik (veel plastic) en kleurenpalet (pastel en neontinten) in combinatie met de tribe-achtige visagie, leken geïnspireerd op de cybersubcultuur – kleurrijk, synthetisch en futuristisch. Ook in zijn ontwerpproces toonde Koopmans zich als cyber-adept; een drietal driedimensionale bodyscans werkte hij virtueel uit door middel van opensource software. ‘De uitdaging was om vanuit mijn virtuele ontwerpen echte tastbare kleding te vervaardigen. Dat is gelukt en ik ben erg tevreden over de pasvorm van sommige stukken’, aldus Koopmans die een pluim verdient voor lef.

De uitsmijter van de avond was Raoel Amier. In zijn mannencollectie mixte hij punk, New Wave, hiphop en een vleugje glamour in de vorm van loeistrakke paillettenbroeken. Het resultaat was stoer, maar met een kwinkslag. De donkere kleuren, Dr. Martens, en ruige kapsels functioneerden als ironische stijlfiguren, gecombineerd met buitenproportionele neuspiercings en diepblauwe lipstick. Met flair wist Amier een uitgesproken, consistente collectie neer te zetten getiteld: De blijde boodschap: IKBENRAOEL.

Behalve deze onvervalste zelfspot viel er op de catwalk weinig te lachen. Toch waren de afstudeerders niet geheel gespeend van (galgen)humor. Op de vraag hoe het er backstage aan toe ging, antwoordde iemand: ‘hectisch, warm, zweterig en iedereen stinkt.’

Tja, het leven van een nieuwbakken modeontwerper gaat niet over rozen. Je moet flink wat karakter tonen, wil je de eindstreep halen. En de toekomst? ‘Hard werken, nu ik afgestudeerd ben wil ik gaan sparen om zo snel mogelijk naar New York of Parijs te vertrekken om daar zoveel mogelijk ervaring op te doen door middel van stages’. Amier zet in op een baan als creative director bij een vooraanstaand modehuis. Ambities genoeg, jammer dat de meeste studenten bij de weg ernaartoe niet het achterste van hun tong hebben laten zien.

NB MEER OVER DE EINDEXAMENS VAN DE ACADEMIES IN METROPOLIS M NR 4, UIT IN AUGUSTUS

Kim Hoefnagels is redacteur bij A10 New European Architecture en sociale mediaredacteur bij Items

WdKA Fashion Show
zaterdag 30 juni
Fenixloodsen, Rotterdam
www.wdka.nl

Kim Hoefnagels

Recente artikelen