metropolis m

Thijs Jansen is voor mij een grote onbekende, maar zijn kunst is wel in bezit van onder anderen Hans Aarsman en Mark Kremer. Als je die namen op het titelkaartje leest, ga je toch wat beter kijken.

Ik had nog nooit van de man gehoord. De zaal in Schunck met piepkleine schilderijtjes van Thijs Jansen, die op gelijke afstand van elkaar waren opgehangen als postzegels op een A1 poster, was ik zelfs bijna ongezien voorbij gelopen. Eyecatcher Fons Haagmans was het doel van mijn bezoek aan Heerlen. Diens bekende sjabloonachtige schilderijen over Limburgse volkscultuur wilde ik zien.

Eenmaal binnen in het zaaltje van Jansen wist hij onverwacht te imponeren.

Waar Haagmans een Limburgse treurigheid toont die even verstikkend als kolderiek overkomt, even weerzinwekkend als onverwacht aantrekkelijk, daar weet Jansen het moderne bestaan in Nederland in bredere zin perfect dubbelzinnig te treffen. Ook bij hem zijn er herfstige stemmingen, in beelden van lege winkels en straten waar je naartoe gelokt wordt, lelijk als ze zijn, maar waar je om diezelfde reden evengoed direct uit zou willen wegvluchten.

Dit is het Nederland dat iedereen kent en verafschuwt. Nederland in zijn volle lelijkheid. Het faillissement ligt er voor het oprapen, de displays zijn leeg, de luiken gesloten. Alleen de pornohoek doet nog goede zaken.

Jansen schildert een land dat ‘he loves to hate’. Verslingerd als hij is aan leegte, aan platheid, aan ultieme niksigheid. Je zou bijna medelijden met hem krijgen, ware het niet dat ook jij er middenin zit.

Thijs Jansen
Alle 13 goed
24 november – 13 januari 2013

Fons Haagmans
1 september – 13 januari 2013
Schunck, Heerlen