metropolis m

Wij in Nederland zijn wel wat gewend met Melanie Bonajo, maar de opgetuigde keukenprinses van de Litouwse fotograaf Rimaldas Viksraitis mag er ook wezen, qua aankleding en onderwerping.

Op de een of andere manier is het beeld effectiever dan de foto’s van aan allerlei spullen vastgeklonken meisjes van Bonajo. En gelaagder omdat je weet dat hier een man in de weer is geweest. Wat de verhoudingen toch wat meer op scherp zet, qua wie hier wie onderwerpt en belachelijk maakt.

Zo te zien is het niet helemaal tot genoegen van beiden. Althans ik denk dat ze enorm gelachen hebben, bij het optuigen, maar Viksraitis schoot de foto op het moment dat zijn model wat treurig kijkt. Wat natuurlijk wel belangrijk is, voor hoe we er nu naar kijken. Je moet lachen, maar mag niet lachen, zoiets. Het is geen spelletje.

Gisteren las ik toevallig een stukje van Jaap Kroneman in de nieuwe (en laatste) Mr Motley over het vastbinden van meisjes, waar hij plezier aan beleeft. Hij vertelde in een paar alinea’s waarom hij dat deed, en zat een beetje ingewikkeld te doen over ‘het tot object’ maken van het meisje, wat natuurlijk een consequentie van dat vastbinden is, maar waar hij toch niet helemaal van wilde weten, omdat hij het niet zou doen als hij niet verliefd was op het meisje. Hij kwam er niet helemaal uit.

De keukenprinses van Viksraitis is natuurlijk een vorm van bondage in overdrachtelijke zin. De vrouw vastgeknoopt in de keuken, in een even belachelijke als sexy outfit, en gefotografeerd. Veel strakker kan een vrouw niet worden vastgebonden door een man, en tot object gemaakt.

Ik denk niet dat Viksraitis verliefd is. Hij wil er iets anders mee zeggen.


De foto is onderdeel van een tentoonstelling die nog loopt tot en met komend weekend in heden Den Haag. Bij de tentoonstelling is een boekje gepubliceerd.

Domeniek Ruyters

is hoofdredacteur van Metropolis M

Recente artikelen