metropolis m

Istvan Ist Huzjan bij Ricou Gallery
Hans Op de Beeck bij Ron Mandos

Slimme zet die videobeurs. De nachtkant van Art Rotterdam, die zich onder de naam Projections afspeelt in Las Palmas. Het is meer een tentoonstelling dan een beurs.

Op grote schermen gespreid door de ruimte worden een twintigtal video’s getoond, waaronder meerdere van grote namen uit het internationale kunstveld, als Johanna Billing, Josephine Meckseper, Keren Cytter. Ik zag er verder een mooi werk van Jan van de Pavert, Hans Op de Beeck, Christian Friedrich, Matthew Lutz Kinoy en Erkka Nissinen. Op Projections waren, zoals je niet zo vaak meemaakt op een beurs, de slechte werken eens een keer op een hand te tellen. Voor de goede kwam ik vingers te kort.

Aan de overkant, de dagkant van Art Rotterdam in de Cruise Terminal, ligt de verhouding weer normaal. Hier is Art Rotterdam de beurs die iedere kunstliefhebber intussen wel zo ongeveer kent. Het is een sympathieke beurs, die veel heeft van een anti-beurs, zo wars als hij is van poenigheid. Art Rotterdam zoekt zijn kwaliteiten in bescheidenheid in plaats van pretentie. Russische oligarchen zijn hier niet welkom, ze hebben er ook niets te zoeken. Art Rotterdam kent geen glamour. Star artists lopen er niet rond. De miljonair kan er zijn geld niet laten rollen.

Ik ken geen beurs waar zo veel klein werk wordt aangeboden. En werk op papier. Na weer een stand vol collages, begin je bijna te denken dat er door hedendaagse kunstenaars alleen nog met schaar en papier kunst wordt gemaakt. Wat misschien ook wel zo is.

Er zit een groot voordeel aan Art Rotterdam. Het is een lekker kleine beurs. Je loopt er niet achterlijk lang rond, zoals op de meeste internationale beurzen, waar de stands met afzichtelijke kunst zich in eindeloze gangen aaneen rijgen. Art Rotterdam is de beurs van de menselijke maat.

Een nadeel is dat alles er daarmee ook een maatje kleiner lijkt: de stands, de galeries, de kunstenaars en de kunst. Het is een beurs die zich wel heel erg graag laat voorstaan op zijn bescheidenheid. Een beetje meer branie zou niet slecht zijn.

Wat ook kan liggen aan de in de editie van dit jaar geselecteerde kunst, die erg braaf en keurig is: erg esthetisch, vaak abstract, lichte kleuren. Ik was bijna opgelucht aan het eind van mijn rondgang diep in het kruis van de blote moeder van Leigh Ledare te kunnen duiken.

Goddank een kut, dacht ik. Is er ten minste één kunstenaar die een scheve schaats rijdt.


Art Rotterdam is open t/m aanstaande zondag
Meer informatie: website Art Rotterdam

openingsfoto is van Istvan Ist Huzjan bij Ricou Gallery

Domeniek Ruyters

is hoofdredacteur van Metropolis M

Recente artikelen