metropolis m

Rana Hamadeh

In het kader van onderzoeksproject ‘Landings’, samengesteld door Natasha Ginwala and Vivian Ziherl, vond in Witte de With een performance plaats van Rana Hamadeh: een betoverend verhaal over ziekte, besmetting en gerechtigheid.

Hamadeh bracht een aantal scenario’s te berde waar aanvankelijk geen touw aan vast leek te knopen, te weten: negentiende-eeuwse cholera quarantaines in Groot Brittannië; detentie van illegalen in Marseille; de Arabische Lente; en de Atheense epidemie van 430 ad. Toch werden de verhaallijnen langzaam maar zeker ineengevlochten tot een associatief, non-lineair, en betoverend verhaal.

Gemene deler was de relatie van in- en exclusie tussen het individu en de maatschappij, waarbinnen zij onderzocht hoe het zieke individu zich verhoudt tot een collectieve maatschappelijke staat van ziekte. De negentiende-eeuwse Britse quarantaine werd vergeleken met de detentie van illegalen in Marseille: het schadelijke individu wordt buiten de deur gehouden, maar dit brengt geen einde aan de epidemie.

De chaos, misdaad en wetteloosheid die het gevolg waren van de Atheense epidemie fungeerden in haar betoog als sociale ziektebeelden die voortkomen uit het zieke individu, een metafoor die ook vandaag nog relevantie heeft. Zo vergeleken volgens Hamadeh zowel Assad als Gaddafi de Arabische Lente met een epidemie, waarbij de opstandelingen doorgingen voor ‘ratten’.

Volgens Hamadeh is juist besmetting de meest effectieve manier om verandering te bewerkstelligen. ‘I am working against resistence because it is a technology of power. Contagence is very different from this.’ Deze ‘affectability through infectability’ kan alleen plaatsvinden als er toegang is tot ‘dramatic means of representation’, zoals het recht om te demonstreren, en ik vermoed dat ook haar performance bedoeld is als verstuiver. De definitie van gerechtigheid is volgens Hamadeh dan ook het hebben van toegang tot dergelijke kanalen.

De associatieve sessie, doorspekt met metaforen en denkmodellen, bleef boeien. Hamadeh wist onze voeten stevig in de aarde te houden door zo nu en dan tekeningetjes te produceren op een lichtbak en haar verhaal te wortelen in curieuze prenten en voorwerpen uit haar eigen collectie, tentoongesteld in de Witte de With tentoonstelling Sensing Grounds: Mangroves, unauthentic belonging and extra-territoriality. Net als de mangrove kronkelen haar verhandelingen overal en nergens heen, maar voeren uiteindelijk terug naar de wortel.

Landings
ikv The World Turned Inside Out
Witte de With
25 mei t/m 18 augustus

Hinde Haest

Recente artikelen