metropolis m

Kunstpodium T zet met de tweede editie van de druk bezochte Dag van de Jonge Kunstenaar een stap de wereld in, en moedigt de aanwezigen aan datzelfde te doen. Of de wereld naar je toe te halen. Als je maar gezien wordt. Niet door je buren of je vriendje of vriendinnetje, maar door gelijkgestemden in China, Ierland of, in mijn geval, Tilburg. Dus geen “Dag van de Jonge Kunstenaar” meer, maar “Day of the Young Artist”.

Maar, hoe doe je dat, internationaal gezien worden? En, wat betekent dat voor je praktijk als kunstenaar? Dat zijn de centrale vragen in deze course in a day, aldus gastvrouw Esther Porcelijn. Toch, waarschuwt de als pannenkoeken verkopende Rietveld student begonnen directeur van De Pont Hendrik Driessen: er is niet één manier, en het zal hoe dan ook een eenzame, onzekere weg worden, met veel hypes en kunstbeurzen, minder galeries en meer afstuderende studenten. Zijn advies: werk samen, en vergeet die musea en galeries voor nu.

Hendrik Driessen, ex-pannenkoekenbakker/Rietveld student

Socioloog Pascal Gielen vervolgde de opening van The Day of the Young Artist met zijn keynote speech Dying Young or Living Forever: Artistic Life in the Creative Industries. Om als kunstenaar van nu te overleven, aldus Gielen, dien je een balans te vinden tussen vier domeinen: het huiselijke (waaronder de studio), contacten met vrienden en collega’s, de markt en het publieke domein. Ben je alleen actief in de studio en praat je alleen met andere kunstenaars, maar verkoop je je werk niet, dan heb je een dure hobby of doe je aan zelftherapie. Maar, waar tot vijftien jaar geleden alle vier de domeinen collectief en institutioneel gewaarborgd werden, is dat nu niet meer zo.

Volgens Gielen proberen jonge kunstenaars zich nu individueel drijvende te houden door gezien te worden in de scene en moeten zij bij instituten aankloppen met (hoe ouderwets!) nieuwe ideeën. Die ideeën zijn liefst context-specifiek zodat ze als beloftes direct een soortgelijke scene ingeschoven kunnen worden.

Een recht-voor-zijn-raap begin van de dag, waaraan de daarop volgende lezingen, workshops en informatiemarkt getoetst konden worden.

Pascal Gielen

Zo bleek in de panel discussie Who is the young artist? dat er natuurlijk geen stereotype jonge kunstenaar bestaat. En hij of zij maakt zich al helemaal geen zorgen, leek het, maar moet kansen zien. Jonas Wijtenberg vertelde te leunen op zijn aangeleerde ambacht en was open over zijn financiële ambities en netwerk strategieën.

Vierdejaars student Sarah Bachour vroeg zich af waarom iedereen überhaupt zo angstig is over het leven na de academie. Ze ziet het wel. Gek genoeg leek Barry le Masney, lang witgrijs haar, tussen de veertig en vijftig jaar oud, dentist-turned-art student zich daarover nog het meest zorgen te maken. Terwijl juist hij altijd kan terugvallen op zijn voorheen goed lopende tandartspraktijk.

In de groepsdiscussie over post academische instellingen benadrukte Dominic van den Boogaard, directeur van De Ateliers, hoe belangrijk hij het vindt dat jonge talenten zich zonder zorgen over financiën, huisvesting en het maken van fouten volledig kunnen richten op het ontwikkelen van hun werk, liefst in een internationale groep. Omgevingen die dat bieden zijn schaars, tot grote spijt van mede-panel lid Henk Visch, die de toehoorders daarom aanmoedigde een eigen, alternatieve weg te vinden en daarbij niet alleen binnen Nederland te kijken.

Debat met onder anderen Henk Visch en Dominic van den Boogerd

The Day of the Young artist bood een goed gevuld programma met lezingen en discussies over onder andere Artist in Residency’s, het Mondriaanfonds, hoe om te gaan met de pers en over je werk te schrijven, en zelfs -denk aan Gielens’s domeinen- hoe jezelf te onderscheiden door middel van personal branding.

De workshop personal branding

Kunstpodium T richtte zich daarmee op afgestudeerden die bewust of onbewust kiezen voor het verkopen van werk of een vervolg in een instituut. Het is jammer dat, zelfs na de voorgaande editie over de hybride kunstenaar, weinig aandacht werd besteed aan de vraag of je dat als jonge kunstenaar wel wil.

Als ik dan toch doordenk in de lijn van Kunstpodium T, is het bijzonder jammer dat geen van de lezingen of workshops was gewijd aan het wel of niet kiezen voor een Master opleiding. Die zijn tot slot bedoeld om internationaal een vervolg te kunnen geven aan je studie op de academie. Mijn suggestie voor de volgende editie: The Day of The Young Master.


Marek van de Watering is stagiair bij Metropolis M

Day of the Young Artist
organisatie Kunstpodium T/Locatie De Pont Tilburg
8 september

MEER OVER ACADEMIEVERLATERS VAN 2014 IN DE EINDEXAMENSBIJLAGE VAN METROPOLIS M NR 4 – NU IN DE WINKEL

Marek van de Watering

is kunstenaar, schrijver, educator, organisator en onderzoeker

Recente artikelen