metropolis m

In Rotterdam zijn video’s in de openbare ruimte te zien langs een route op en rond de Coolsingel.

Tijd en ruimte om te kijken; op een winteravond in februari aan de Coolsingel is dat ruimschoots voorhanden. Op dinsdagavond trek ik mijn sneakers aan voor een wandeling langs de route.

Vanaf zonsondergang tot middernacht zijn de video’s te zien, geprojecteerd op façades van gebouwen, op winkelramen en op speciaal hiervoor geplaatste schermen. Daarnaast zijn de permanente sculpturen op de route ook opgenomen in het programma.

Ik kijk uit naar de werken, vooral die van Andrea Fraser, Emma van der Put en Julika Rudelius. Ik heb Frasers bijdrage al op youtube bekeken en ben benieuwd hoe het werk zich s’ avonds zal voordoen in de openbare ruimte. Geluid speelt in dit werk een grote rol, en ook de facade van de architectuur gaat dan wellicht meespelen?

Ik begon de route met Frasers werk. Het werd geprojecteerd op een gebouw met toepasselijk ronde vormen. Ook hangt er nu juist een bouwbord aan de gevel. Alles gaat meespelen met het beeld, gelukkig is het geluid goed aanwezig om toch het werk haar punt te laten maken. Goed geplaatst op een modernistisch aandoende woning tussen de banktorens, met hun afstandelijke en toch sensuele marmeren gevels.

Op de kruising Coolsingel-Meent, tussen oud- en nieuwbouw, naast een wokrestaurant, een chique herenmodezaak, een dönertent; juist daar is plek voor meer lagen. Verweven met de stad, de winkels, met consumeren, genot, ijdelheid; een gigantische Andy Warhol eet stil een hamburger vanaf de kruising met de Meent, waar tot voor kort een afzichtelijk McDonalds stond die open was tot in de late uurtjes.

Ook het werk van Julika Rudelius is goed geplaatst. Het valt mooi samen met de wand van een hotel boven een herenmodezaak. Toen ik opzij stapte om het werk te fotograferen kon ik ook de maan zien, bijna vol. Ook het ‘grootstedelijke’ werk van Sarah Morris werkte mooi in die omgeving, geprojecteerd op het raam van een hippe pop-up winkel. In de ruit is de weerspiegeling nog te zien van Has Döner.

De werken die op gevels en winkelramen zijn geprojecteerd werken het beste in de openbare ruimte. De schermen die her en der zijn opgericht isoleren de werken weer iets uit de omgeving. Dat vind ik jammer. Het werk van Emma van der Put, nu ook te zien bij Prospects & Concepts, is slecht geplaatst. Het scherm valt een beetje uit de toon op de plek in een bak met beplanting bij de Hofplein-fontein – ook al ligt er een link naar haar onderwerp. De plek oogt wat verloren, en verlichte elementen uit de pinautomaten verstoren het beeld. Het werk zelf is juist een van de meest interessante; een video waarin Van der Put een standbeeld in een (andere) fontein filmt. De rollen veranderen even; het standbeeld wordt onder haar blik mens – wij als toeschouwers worden vervolgens betrokken bij haar handeling door te kijken. Haar blik creëert zoiets als de persoonlijke ruimte van het standbeeld, en dat levert mij een soort ongemakkelijk bewustzijn op van mijzelf, kijkend.

Sommige werken zijn licht, andere melancholisch van toon, of kritisch. De werken bieden een mooi palet aan overwegingen voor en over de straat, van het vieren van alles dat te koop is, kijken en bekeken worden tot een kritische en humorvolle blik op architectuur en instituties.

Eerbetoon aan een avenue
Coolsingel, Rotterdam
18.1 t/m 8.2.2015

Deelnemende kunstenaars: Yael Bartina, Egle Budvytyte & Bart Groenendaal, Jesper Just, Jorgen Leth & Ole John, Sarah Morris, Emma van der Put, Julika Rudelius, Javier Tellez, Andrea Fraser, Mari Andriessen, Atelier van Lieshout, Cosima von Bonin, Frederico Carasso, Elmgreen & Dragset, Chris Evans, Gunther Forg, Naum Gabo, Willem de Kooning, Thom Puckey, Shinkichi Tajiri, Oswald Wenkebach, Ossip Zadkine.