metropolis m

Ruth Buchanan tijdens de groepslezing

In Casco opende Ruth Buchanan afgelopen weekend (27/03) het sluitstuk van haar rondreizende project Lying Freely. Uitgangspunt van de tentoonstelling is Buchanans interpretatie van de worsteling in de levens van schrijfsters Janet Frame, Virginia Woolf en Agatha Christie in hun relatie met de publieke ruimte – een publieke identiteit die onontkoombaar het verlies aan privacy met zich meebrengt.

Casco staat bekend om zijn alsmaar veranderende tentoonstellingsruimte waarvan de basis is gelegd door het Berlijnse ontwerpbureau ifau. Voor Lying Freely is er een installatie gecreëerd die de ruimte verdeeld in zones waarin de bezoeker zijn positie in de publieke ruimte steeds opnieuw kan definiëren. Een wenteltrap brengt de bezoeker naar een hoog platform dat uitkijkt over de tentoonstellingsruimte. Eenmaal op het platform onttrek je je aan de rest van de bezoekers en word je een voyeur, maar op de wenteltrap ernaartoe sta je juist in het middelpunt van de belangstelling. Deze ambivalentie is ook in de rest van de ruimte merkbaar. Voor een van de twee ramen in de tentoonstellingsruimte hangt een gordijn. Voor welk raam ga je staan? Scherm je jezelf af of laat je je zien aan de buitenwereld? Met andere woorden: hoe valt er een ruimte te creëren waarbinnen absolute privacy kan worden genoten zonder compleet buiten het publieke domein te treden?

Het zicht van boven

Op een groot projectiescherm wordt een video getoond van een twijfelende hand, hangend boven een tafel. Hieronder is een projectie van een roterende tafel te zien. Ik kan het werk niet goed plaatsen in de context van het project, maar uit navraag blijkt dat er een exemplaar van het redelijk identiteitsloze meubelstuk in het atelier van Ruth Buchanan staat. Voor haar vormt deze tafel dus een belangrijk onderdeel van haar kunstenaarspraktijk. De twijfelende hand krijgt ineens een hele intieme betekenis. Buchanan worstelt zelf duidelijk ook met de vraag tot op welke hoogte zij haar artistieke praktijk publiek maakt.

Als tijdens de opening het rond 18.00 uur een beetje vol begint te lopen in Casco ontstaat er ogenschijnlijk vanuit het niets een groepslezing. Verschillende mensen lezen tegelijkertijd voor uit de werken van de drie schrijfsters. De ene vloeiend, de ander hakkelend, sommigen racen door hun tekst heen en een enkeling neemt juist uitvoerig de tijd. Al lezend dringt het publiek net als bij de aanblik van de twijfelende hand openlijk binnen tot de privézone van de schrijfsters. Het resultaat van de groepslezing is natuurlijk dat de citaten niet te verstaan zijn – de betekenis van de woorden die publiek bezit zijn geworden ontvluchten zo toch nog de publieke ruimte.

Lying Freely is t/m 2 mei te zien in Casco, Office for Art, Design and Theory. Bij de tentoonstelling is ook de publicatie Lying Freely verschenen.

Publicatie: Ruth Buchanan, Lying Freely

Jolien Verlaek

Recente artikelen