metropolis m

Overzicht

Zes kunstenaars met verschillende achtergronden slaan in Den Haag de handen ineen. Met migratie als overkoepelend thema werken Tiong Ang, David Bade, Dirk de Bruyn, Sonja van Kerkhoff, Renée Ridgway en Rudi Struik aan een tentoonstelling die nooit af is. Nog tot en met 13 februari is deze interactieve installatie te zien in Museum Beelden aan Zee.

Het particuliere museum in Den Haag bevat de omvangrijke beeldencollectie van Theo en Linda Scholten. In 1966 startten zij hun inmiddels bijna duizend beelden tellende collectie, die sinds 1994 onderdak vindt in een gebouw van Wim Quist. Naast de omvangrijke collectie herbergt het in een duinpan verscholen gebouw sinds 2004 ook het Sculptuur Instituut, een onderzoeksinstituut op het gebied van moderne en hedendaagse internationale beeldhouwkunst. In de omvangrijke beeldencollectie vormt het mensbeeld de leidraad. De tijdelijke tentoonstellingen die in het museum worden georganiseerd sluiten doorgaans aan bij het karakter van de collectie.

Sonja van Kerkhoff
David Bade

The Unwanted Land past qua thema goed bij het museum. Het onderwerp migratie wordt in Den Haag vanuit een heel persoonlijk perspectief benaderd. De werkwijze is bijzonder: de zes deelnemende kunstenaars hebben nieuw werk gemaakt en blijven hieraan werken gedurende de tentoonstelling. Environments, worden deze toepasselijk genoemd. Want de kunstenaars hechten veel waarde aan hun leefomgeving, die bij allemaal om verschillende redenen nogal eens gewisseld heeft. Midden in de tentoonstellingsruimte hebben de kunstenaars een installatie gebouwd, die de afzonderlijke werken met elkaar verbindt. Dit resulteert in een uitbundige tentoonstelling met hier en daar wat sentiment.

Zoals in het werk van Dirk de Bruyn, die op achtjarige leeftijd emigreerde naar Australië. In zijn installatie De Verstoten Hoek toont hij objecten van Dico de Bruyn, een jongetje dat in 1958 op de kade van Rotterdam werd ontvoerd en naar Australië werd gebracht. De herinneringen van een achtjarige aan zijn thuisland zijn ontroerend, kwetsbaar, maar soms ook wat clichématig. De kindertekeningen, knuffels en verwijzingen naar Sinterklaas zijn logisch, maar misschien wel iets te voor de hand liggend.

Rudi Struik

Sonja van Kerkhoff heeft haar heimwee omgezet in actie. Van Kerkhoff heeft een Nederlandse vader en een Nieuw-Zeelandse Schots-Ierse moeder en studeerde zowel in Nieuw-Zeeland als in Nederland. Voor de tentoonstelling in Den Haag maakte ze een verplaatsbaar thuis: een huis-kano. De naar Canada geëmigreerde Nederlander Rudi Struik heeft een heel andere kijk op verplaatsing. Voor hem is het als een sjoelbak: je weet nooit waar de houten schijf terecht komt. Bestemming Onbekend is met sjoelschijven voorzien van landenvlaggen naar mijn mening wat te letterlijk uitgevoerd.

Tiong Ang
Overzicht

Tiong Ang is subtieler in aanpak. De in Indonesië geboren kunstenaar verhuisde op jonge leeftijd naar Nederland. In de tentoonstelling is zijn installatie SETTLEMENTS te zien. De minimalistische sculptuur, een verwijzing naar Incomplete Open Cubes (1974) van Sol LeWitt, dient als filmset, decor en kader. Het object verandert tijdens de tentoonstelling van plek, om zo een nieuwe kijk op het object en de tentoonstelling te geven. De serene abstracte sculptuur valt echter weg in het installatiegeweld van de totale tentoonstelling. Andere werken, zoals R.I.P. (Rootspoop in Peace) van de op Curaçao geboren David Bade, of A Study into (un)becoming Dutch van Renée Ridgway, komen weliswaar boven de visueel heftige installatie uit, maar zijn dan ook minder subtiel.

Renée Ridgway

Hoewel de kunstenaars in Beelden aan Zee samen aan een project werken, lijken ze elkaar met de individuele installaties soms te willen overschreeuwen. Dit zorgt ervoor dat ik bij binnenkomst bijna verdwaal tussen de bomen, planten, stellages, knuffels en foto’s. Het duurt even voordat ik me in de tentoonstelling ‘thuis’ voel, maar langzaam ontdek ik in de grote installaties ook het vele intieme werk en de kleine verhalen. Een tekening of fotocollage van David Bade heeft meer impact dan zijn grote trapstellages en ook Dirk de Bruyn is overtuigender met zijn kleine Suitcase videowerken. The Unwanted Land openbaart zich niet zomaar, maar als je open staat voor nieuwe verhalen is een vreemde zijn zo erg nog niet.

The Unwanted Land
t/m 13 februari
Museum Beelden aan Zee

Sanneke Huisman is stagiaire bij METROPOLIS M

Recente artikelen