metropolis m

[h1]Galerie Akinci – Dafni Barbageorgopoulou

t/m 19.02.11

Het is niet de eerste keer dat galerie Akinci werk toont van Dafni Barbageorgopoulou: in 2010 was werk van haar te zien in de door de Nederlandse kunstenaar Hadassah Emmerich samengestelde tentoonstelling. Het is wel de eerste keer dat de in Johannesburg geboren kunstenaar er een solotentoonstelling heeft. Het werk is veelzijdig in al zijn vormen. In de tentoonstelling zijn uiteenlopende werken van verschillende materialen opgenomen. In de eerste grote ruimte van de galerie werkt deze diversiteit goed: het grote tapijt dat vanaf het plafond naar beneden hangt werkt mooi samen met de houten grondsculptuur. Met dit samenspel van verschillende materialen en vormen lijkt Barbageorgopoulou ook continenten te willen verenigen: de Grieks/Afrikaanse kunstenaar woont en werkt in Berlijn en synthetiseert deze verschillende achtergronden in haar werk. In de achterste ruimte van de galerie verloopt de ontmoeting tussen Afrika en Europa minder subtiel. Het woeste, maskerachtige beeld communiceert op geen enkele wijze met de – op zich grappige – sculptuur van een groot kaartspel. Bij binnenkomst leek de tentoonstelling van Barbageorgopoulou te overtuigen, maar al snel stort het intercontinentale werk als een kaartenhuis ineen.

Galerie Upstream – Rob Voerman

t/m 18.02.11

Achter de gesloten deuren en geblindeerde ramen van galerie Upstream bevindt zich het universum van Rob Voerman. Met sculptuur, architectuur en tekening voert de kunstenaar je mee naar zijn duistere, maar zeer interessante belevingswereld. De dreigende tekeningen maken nieuwsgierig, maar ik ben blij dat ik er niet woon. De tekeningen van Voerman verwijzen naar mislukte idealen van Le Corbusier. In de tekeningen – waarin de stijl van de architect te herkennen is – wordt duidelijk dat het universele wonen niet heeft gezegevierd. De installaties, grotendeels gemaakt van hout, karton en tape hebben eenzelfde effect als de tekeningen: je vraagt je af hoe het er binnen zal zijn, maar de gesloten, donkere vormen dragen ook een grimmig element in zich. Toch roepen de door Voerman geschetste plekken geen weerstand op. Mislukte idealen voeren de boventoon in het werk, maar voor een gefaalde utopie is het er nog best gezellig.

Galerie Diana Stigter – Patchwork

t/m 12.02.11

Bij Diana Stigter is de groepstentoonstelling Patchwork te zien, met werk van Renato Galante, Aukje Koks en Roman Wolgin. De titel doet een ambachtelijke tentoonstelling vermoeden, maar hoewel de kunstenaars het gebruik van het traditionele medium schilderkunst hanteren, kiezen ze niet voor een traditioneel gebruik van het medium. De werken balanceren in Patchwork op het randje van onkunde en een bewuste stijl. Neem het werk van Koks: haar schilderijen verwijzen naar elkaar, door middel van steeds terugkerende, onbekende vormen in de afzonderlijke werken. Een interessant idee dat echter lijkt te worden afgezwakt door de onhandige schilderstijl.

Ook het werk van Galante is in de basis interessant: de kunstenaar creëert met zijn pasteuze doeken zijn eigen universum. Op ieder doek lijkt hij echter hetzelfde trucje toe te passen, waardoor de spanning er gauw vanaf is. Wolgin is wat luchtiger van aard. Zijn collageachtige werken zijn vrolijk om naar te kijken, maar blijven erg aan de oppervlakte. Galante, Wolgin en Koks laten je in het duister tasten over hun ambachtelijke kwaliteiten als schilder. Dat kan een interessante spanning met zich meebrengen. In de galerie van Diana Stigter zorgt het echter voor een tentoonstelling die maar niet weet te prikkelen.

Sanneke Huisman is stagiaire bij METROPOLIS M

Recente artikelen