metropolis m

Met het driejarige Global Collaborations project, brengt het Stedelijk Museum Bureau Amsterdam samenwerkingen tot stand met verschillende landen. Na het eerste deel waarbij werd samengewerkt met Yogyakarta, Indonesië, onder de titel Made in Commons, worden nu negen kunstenaars uit Amsterdam en Beiroet, Libanon bijeengebracht om te reflecteren op ons begrip van tijd.

Bij de ingang zijn al potloodstreepjes op de muur te zien, de turfjes lopen door in de tentoonstelling, bedekken er hele wanden en lopen over de steunpilaren van het gebouw, de balken bij het plafond en tussen andere werken door. Rayyane Tabet begon al een week voor de opening met turven en maakte zich zo op een heel basale manier bewust van het verstrijken van de tijd, het naderen van de tentoonstelling.

Waiting for a Manifestation: One Week is daarmee enerzijds een heel basale registratie van tijd. In de tentoonstelling worden de streepjes echter arbitrair, ze verwijzen naar een weinig gedefinieerde eenheid, tijd wordt diffuus.

Cynthia Zaven, PERPETUUM MOBILE, 2014

Behalve de registratie van tijd, belicht de tentoonstelling bovendien de ervaring van tijd, hoe deze subjectief is, en door media gemanipuleerd wordt. Cynthia Zaven toont Perpetuum Mobile, een auditieve vertaling van een klok.

Twaalf speakers hangen in een cirkel aan het plafond. Uit de speakers klinkt een eindeloze loop van pianotonen. Wie in het midden van de cirkel staat, merkt dat de tonen met de klok mee uit de speakers komen, de tonen cirkelen om hem heen op het ritme van seconden.

Bewust gemaakt van het gestaag verstrijken van de tijd komen er langzamerhand meer tonen bij. Tonen komen van meerdere kanten op je af, chaos ontwikkelt zich, en je verliest je in de tonen.

Kristina Benjocki, Study of Focus, 2014

Een andere component in de tentoonstelling is de reflectie op geschiedschrijving. Zo hangen er zes grote wandtapijten in de tentoonstelling. Op de tapijten staan fragmenten uit oude Joegoslavische geschiedenisboeken.

Door de achterhaalde geschiedenisboeken op te blazen tot monumentale tapijten verwijst Kristina Benjocki met Study of Focus niet alleen naar de kneedbaarheid van geschiedschrijving. Ook verwijst ze naar de kneedbaarheid van identiteit die hieruit voortkomt. Sinds het uiteenvallen van Joegoslavië zorgt een opleving van de Servische tapijtindustrie in voor een nationale identiteit.

Deel één van Global Collaborations, Made in Commons, boorde een thematiek aan die in direct verband stond met processen van globalisering en glocalisering. Deze relatie komt in de tentoonstelling in mindere mate naar voren. Curatoren Nat Muller en Angela Harutyunyan benadrukken dan ook dat het hen in de eerste plaats gaat om het realiseren van een zinvol project.

Het resultaat is een rijkgeschakeerde tentoonstelling waarbinnen het thema vele posities weet te ondersteunen. In die zin een zinvol project dus.

Op het moment dat culturele en historische verschillen echter geen direct uitgangspunt zijn, kun je je echter afvragen wat er overblijft van het Global Collaborations project. Hoewel de zaaltekst en de essays in de brochure deze thematiek plaatsen in ons post-historische tijdperk, komt de thematiek verder slechts zijdelings aan bod.

Daarnaast maakt de variatie in de tentoonstelling het geheel wat stuurloos. Misschien had juist een stevigere visie op globalisering houvast kunnen bieden.


Stedelijk Museum Bureau Amsterdam
This is the Time. This is the Record of the Time.
t/m 9 november

Floor van Luijk

Recente artikelen