metropolis m

Mark Manders bij Zeno X

In vergelijking met een galerie – befaamd om haar Hoge Drempels – is kunst op een kunstbeurs op een prettige manier salonfähig. Om niet te zeggen dat de kunst er pure handelswaar is: cash and carry.

Het nadeel daarvan is dat je op een beurs altijd door de handel heen moet kijken om de kunst te kunnen zien. De overdaad blokkeert de blik in plaats die te voeden. Het meeste sla je – al dan niet per ongeluk – over of vergeet je ter plekke; wandelen op een beurs is een eindeloze schifting.

Een tikkeltje snobbish snoefde ik in een gesprekje op de beurs dat ik het allemaal maar mager vond. Nu ik mijn verzameling foto’s nog eens doorneem moet ik constateren dat ik te vroeg heb gesnoefd. Art Brussels is geen slechte beurs, er is meer dan genoeg goede kunst van goede galeries. Ik krijg zelfs de neiging nog eens te gaan kijken naar al die galeries die ik half of helemaal heb gemist (sorry Ron), of slecht heb begrepen en niet voldoende uitgebreid gezien. Een goed beursbezoek vereist enige oefening en vooral veel tijd.

Shahpour Pouyan bij Copperfield

Art Brussels is een typische hedendaagse kunstbeurs. Niet te groot, nadrukkelijk regionaal accent, een bescheiden maar toch nadrukkelijke inbreng van galeries uit aangrenzende landen (of misschien is het beter te zeggen markten). Brussel is de laatste jaren langzaam uitgegroeid tot dé galeriestad van België – voorheen was dat Antwerpen – met een groeiend aantal goede galeries, die overigens niet allemaal meedoen aan deze beurs.

Toch profiteert de beurs van de kwaliteitsimpuls die de stad op dat vlak heeft doorgemaakt, vooral dankzij de inbreng van enkele grote internationale galeries die in de stad zijn neergestreken (Gladstone, Mendes Wood DM). Daarnaast is er een relatief grote inbreng van Parijse galeries. Opvallend afwezig zijn de bekende galeries uit Duitsland en Londen, die aan hun eigen regionale beurzen voorrang geven. Uit Nederland doen Upstream, Ron Mandos, Flatland, tegenboschvanvreden, Althuis/Hofland en Cinnamon mee.

Het het leukste onderdeel is Discovery, de sectie met kleine stands van kleinere galeries. Daar zijn de meest frisse presentaties te vinden. Verspreid over de beurs zijn verder ruim twintig solostands te vinden, waaronder ook een aantal die zeer de moeite waard zijn. Helaas heb ik het Belgische bierterras gemist, waarachter een door Richard Venlet ingerichte videoruimte blijkt te schuilen.

Enkele hoogtepunten:

Voor Mark Manders, achter Luc Tuymans bij Zeno X

Daniel Steegman Mangrané bij Mendes Wood DM

Laure Prouvost bij Nathalie Obadia

Paul Neagu bij Ivan

Lesley Vance bij Xavier Hufkens

Charline Tyberghein bij Sofie Van de Velde & PLUS ONE

Alice Neel bij Xavier Hufkens

Jon Kessler bij Eduardo Secci

Gareth Nyandoro bij SMAC

Rechts Karl Holmquist en een been van Ed Atkins bij Dépendance

Yannick Ganseman bij Paid by the Artist

Sander Breure en Witte van Hulzen bij tegenboschvanvreden

Goldin & Senneby bij Nome

 Waldemar Zimbelmann bij Althuis/Hofland

Tenki Hiramatsu en Sebastian Stöhre bij Barbara Seiler

Magda Csutak

Een performance!  Rachel Monosov bij Catinca Tabacura

Hannah Epstein en Kevin McNamee-Tweed bij Steve Turner

Speciale stand van Biénnale van Venetië-deelnemers Jos de Gruyter & Harald Thys

Art Brussels 2019, t/m 28.4.2019 Meer info hier

Domeniek Ruyters

is hoofdredacteur van Metropolis M

Recente artikelen