metropolis m

‘Don’t worry, this new Fucking Good Art is not about Berlusconi’, stellen Rob Hamelijnck en Nienke Terpsma van Fucking Good Art (FGA) ons gerust in de eerste zin van het redactioneel. Hamelijnck en Terpstra doen ook deze keer gewoon waar ze goed in zijn: de hedendaagse kunstscene van een bepaald gebied in kaart brengen. Acht jaar geleden begonnen ze met thuisbasis Rotterdam, en daarna volgden al snel München, Berlijn, Kopenhagen, Basel, Riga en, in het vorige nummer, Tbilisi, de hoofdstad van Georgië. Nu is Italië aan de beurt.

De rol van de zo prominent op de voorkant vermelde Italiaanse mediamagnaat en ex-premier is in de publicatie weldegelijk alom aanwezig, maar beperkt zich tot een personificatie van moreel verval. Hoe kan het dat een land met een zo’n rijke culturele historie de afgelopen twintig jaar zijn intellectuelen heeft verjaagd? Kan Italië weer floreren nu de grootste tegenstander van kritische cultuur niet meer aan de macht is? En welke tegenbewegingen zijn er tijdens zijn machtsperiode in de kunst ontstaan?

Italian Conversations – Art in the Age of Berlusconi is een ambitieuze uitgave. Niet één stad, maar zeven steden worden uitgelicht, in een Grand Tour door Italië, compleet met in iedere stad een gids, of cicerone, die FGA introduceert en rondleidt in de lokale kunstscene. Misschien niet de meest objectieve methode, maar die pretentie lijken ze niet hebben. Bovendien lijkt de Italiaanse kunstkaart die in de publicatie wordt ingevuld een veelomvattend en compleet beeld te geven. Ik kom er achter hoe weinig ik weet van de Italiaanse kunstscene. Bij een volgend bezoek aan Italië is dit boek dan ook een absolute must, niet slechts als gids, maar ook vanwege de kritische lokale actoren die aan het woord zijn en inzicht geven in de sociaal-politieke context van het culturele veld en proberen in te vullen wat er mist.

In de tijd dat FGA onderzoek deed in Italië werd in Nederland de omvang van de bezuinigingen duidelijk. Italië, dat door Berlusconi op de rand van faillissement is achtergelaten, ziet haar cultuurbezuinigingen oplopen tot 80%, waardoor het publieke belang noodgedwongen vermengd wordt met speculatie van de markt. Korte termijnplanning maakt het haast onmogelijk om goed personeel aan te trekken en veel publieke culturele instellingen zijn hun geloofwaardigheid verloren. Is dit ons voorland?, vraagt FGA zich af. Er is één groot verschil, schrijven Hamelijnck en Terpsma: ‘In Italy, at least you’ll always have Italy.’

Italian Conversations – Art in the Age of Berlusconi, redactie: Rob Hamelijnck, Nienke Terpsma, ontwerp: Nienke Terpsma, Post Editions, Rotterdam 2012, paperback, 240 pagina’s, ISBN: 9789460830624

www.fuckinggoodart.nl

Jolien Verlaek

Recente artikelen