Anouk Kruithof, artist-in-residence in Het Vijfde Seizoen
Anouk Kruithof (Dordrecht, 1981) heeft een paar turbulente maanden achter de rug. Zo won ze drie prijzen, waaronder een opleiding in New York, en deed ze een residency-project in Het Vijfde Seizoen in Den Dolder. Nu is ze thuis in Berlijn waar ze is blijven wonen na een kunstenaarsverblijf bij Künstlerhaus Bethanien. Kruithof is geïnteresseerd in de menselijke strijd met grote emoties en hun verhouding tot de wereld, en in de grens tussen een gezonde en een zieke geest. Veel van haar installaties, publicaties, fotografie en video’s komen tot stand na een directe confrontatie met haar onderwerp. In Het Vijfde Seizoen – een residency op het terrein van psychiatrische kliniek de Willem Arntsz Hoeve in de Den Dolderse bossen – draaide het voor het eerst om de mensen met wie ze werkte zélf. Anouk Kruithof vierde met tien patiënten hun verjaardag precies zoals zij dat wilden, maar dat pakte niet altijd even goed uit.
Ik was in de vooronderstelling dat Het Vijfde Seizoen niet zat te wachten op nog meer fotografen.
’Ik ben er nooit heengegaan met het idee om mijn beeld te hálen. Dat zou niet kloppen bij die plek. Dat is precies waar Het Vijfde Seizoen bang voor is denk ik, dat er weer een serie portretten van mensen met een psychiatrisch ziektebeeld gemaakt wordt. Ze willen het liefst dat je veel doet met patiënten samen, hen niet tot object maakt. Het is niet zo dat fotograferen niet mag, maar het ligt gevoelig vanwege privacy.’
Hoe zit het met dat zwarte portret in de publicatie die je in Den Dolder maakte?
’Dat is een heftig verhaal. Diegene heeft mij gestalkt omdat hij in zijn realiteit verliefd op me was geworden. Zijn verjaardagswens was onder andere om leuke foto’s te hebben van zijn verjaardag met mij en een paar vrienden in Utrecht. Die heb ik speciaal bij hem gebracht dat vond hij te gek. Maar toen het contract om het portretrecht te regelen ter sprake kwam ging hij volledig door het lint. Mijn oplossing was om het anoniem te houden en wel zijn quotes te behouden omdat ze interessant zijn, en symbolisch voor wat zich heeft afgespeeld tussen hem en mij.’
Hoe was Het Vijfde Seizoen vergeleken met andere residencies?
’In Den Dolder zit je in een villa in het bos, geïsoleerd. Ik ging veel hardlopen en dat heeft me goed gedaan. Als je er niet regelmatig uit gaat kom je in een heel andere realiteit. Ik ging naar een symposium in Foam tegen het einde van het verblijf, en ik vond iedereen er zo goed en gelukkig uitzien; niemand lag te schreeuwen op de vloer.