metropolis m

Aan een zijstraat van de Voorstraat in Utrecht ligt de Hardebollenstraat. Er zijn grappige kleine winkeltjes en studiootjes gevestigd. ‘Er is nu in eerste instantie op anti-kraak basis plaats gemaakt voor kleine creatieve ondernemingen zoals een radiostation, een skateshop en een designer’, vertelt Dina Ziad. Vanaf juli vorig jaar is zij hier samen met kunstenaars Eva Geutjes en Lisanne Ruim de expositieruimte Atelier014 gestart. Nadat zij afstudeerden aan de HKU in 2015 ontstond er de behoefte om een plek te creëren in Utrecht. ‘Veel kunstenaars vertrekken na hun studie uit de stad naar bijvoorbeeld Rotterdam, omdat daar meer gebeurt en dat vinden wij erg jammer.’

Begonnen vanuit hun ateliers in het complex van De Vlampijpateliers besloten ze al gauw dat ze op zoek zouden gaan naar een plek in het centrum, om beter zichtbaar te zijn. Door actief speurwerk kwamen ze terecht bij het herprofileringsproject van de Hardebollenstraat. Toen ze de ruimte voor het eerst zagen, vonden ze het in eerste instantie wel erg klein. De voormalige peeskamer is hooguit drie bij vier meter, met een smalle ingang zo breed als de voordeur. Maar Ziad vertelt dat de ruimte juist positief uitpakt. Iedere keer is het totaal anders en de beperkte ruimte nodigt kunstenaars uit om iets ter plekke te doen en te maken.

‘Atelier014 staat voor het bieden van ruimte voor experiment’, benadrukt ze. Dit pakt goed uit, zoals bij de vorige tentoonstelling in april toen Kate Price de plek transformeerde tot een kleine, bruine kroeg: Café de Roze Naaktslak en het niet meer te herkennen was als tentoonstellingsruimte. Price komt uit Australië en iets dat haar opviel toen ze net in Nederland was, waren onze bruine kroegen. De manier waarop de café-eigenaar door middel van zijn persoonlijke smaak de plek omtovert tot een echt thuis voor zijn bezoekers. Kate hoopte hetzelfde te kunnen bereiken en tijdens speciale openingstijden was ze zelf aanwezig als gast en barvrouw in haar eigen café.

Als openingstentoonstelling werkten Dina Ziad en Lisanne Ruim zelf een maand lang in de kleine ruimte. Precies in het midden plaatsten ze een wandje, zodat ze elkaars werk niet zouden zien tijdens het werkproces. Zo wilden ze onderzoeken hoe groot de invloed van de omgeving is op het werkproces. Ze startten allebei vanuit hetzelfde script geschreven door Eva Geutjes, Lisa Eksteen en Briede van Bemmelen. Het publiek was de hele werkperiode welkom. Tijdens de afsluitende performance werd het wandje weggehaald: ‘een experiment met een tentoonstellingsconcept dat verassende resultaten opleverde, wellicht goed voor een vervolg’, vertelt Ziad.

Een aantal jaar geleden heeft de Gemeente Utrecht voor veel geld de voormalige prostitutiepanden in de Hardebollenstraat opgekocht, omdat het niet meer paste bij het beeld van de binnenstad. Het veranderen van het imago van een straat kost tijd. Het zou mooi zijn als de kleine initiatieven zoals Atelier014 die het vuile werk hebben opgeknapt nu permanent mogen blijven, maar er is een horeca-vergunning voor de plek en het anti-kraak contact loopt waarschijnlijk in december af. Dus kijkt Ziad weer verder.

Atelier014 is meer dan de huidige expositie-locatie. Ze zijn een collectief met hun hart in Utrecht en zouden graag de connectie met de stad blijven maken. Zo geven ze bijvoorbeeld ook lezingen aan studenten van de HKU door uit eigen recente ervaringen te vertellen over de valkuilen van het kunstenaarschap. Op deze manier is Atelier014 hard bezig kunstenaars aan Utrecht te verbinden.

De vorige aflevering, Micro Art Initiatives #7, is HIER te lezen! 

Lotte van Geijn

is beeldend kunstenaar en schrijver

Recente artikelen