metropolis m

Nonzuzo Gxekwa

Postacademie Jan van Eyck in Maastricht organiseert dit weekend haar jaarlijkse openstelling, waar de huidige residenten hun werkperiode afsluiten met een presentatie. De grote variatie aan deelnemers, die naast kunstenaars bestaat uit ontwerpers, schrijvers, curatoren en onderzoekers, is weerspiegeld in een eclectische editie waaruit engagement spreekt, maar minder zwaar dan in sommige andere jaren. Linda Köke nam een kijkje.

Er is wel wat veranderd sinds Hicham Khalidi directeur werd van de Jan van Eyck Academie. Voorheen kwamen de deelnemers op verschillende tijdstippen van het jaar de academie binnen, terwijl de deelnemers dit keer allemaal in november 2021 zijn aangekomen. Ze beëindigen hun werkperiodes samen in oktober 2022. De Jan van Eyck Academie neemt bij deze Open Studios iets voortijdig afscheid van een groep kunstenaars en ontwerpers die hun residentie middenin een periode van culturele lockdowns zijn begonnen.

Hoewel de Jan van Eyck zich onderscheidt van de andere postacademische instituten door zijn ligging buiten Amsterdam, in de relatieve culturele luwte van de Euregio, was het sluiten van de culturele wereld als gevolg van de pandemie ook hier van grote invloed op het verblijf van de deelnemers. Maar stelt Khalidi, dat pakte helemaal niet zo negatief uit. ‘Er was meer rust en concentratie en een sterk gemeenschapsgevoel.’

Khalidi toont zich gelukkig dat de onderlinge band is versterkt en de sfeer zich heeft hersteld, mede door het gelijktijdige begin van alle deelnemers. ‘Ik kan dan ook namens ons allen – het Jan van Eyckteam en iedereen die nauw bij de academie betrokken is – van harte verklaren dat wij blij en opgelucht zijn dat in de nasleep van de Covid-crisis onze warme gemeenschapszin weer op het oude niveau is teruggekeerd….De sfeer misschien nog wel warmer en de band tussen ons hechter dan ooit tevoren’, schrijft Khalidi in zijn inleiding.

De Jan van Eyck profileert zich al jaren steeds nadrukkelijker als een onderzoeks- en netwerkinstituut met vertakkingen naar allerlei personen en instellingen in de eigen regio en verder. Khalidi vertelt dat er zo relaties worden gesmeed die deelnemers een carrièrelang kunnen meenemen. Op institutioneel niveau uit zich dat in samenwerkingsverbanden, waar door de academie veel in wordt geïnvesteerd.

Trots vertelt Khalidi dat er een nieuwe residentieplek is gekomen in samenwerking met het Institut français in Nederland, waardoor er meer contacten kunnen worden gelegd met Franse overzeese gebieden. Een ander voorbeeld is MERIAN, een samenwerkingsverband met de Hogeschool Zuyd en de Universiteit Maastricht, dat een PhD in the Arts aanbiedt. De tussentijdse resultaten hiervan zijn tijdens de Open Studios te zien de presentatie van Art & Society en Research & Education.

Linda Köke bezocht de professional preview met speciale aandacht voor drie kunstenaars van haar voorkeur.

Alvaro Ugarte

Alena Kolesnikova

Bryonny Dunne

Andrea Karch 

Andrea Karch presenteert een tweekanaals video-installatie waarin ze opkomende rechtse bewegingen in Europa onderzoekt, en hoe deze paradoxaal genoeg veel dingen ontlenen aan wat wij normaliter associëren met linkse politiek, zoals verzet tegen het kapitalisme en neoliberalisme. ‘Rechts lijkt de plek van de politieke oppositie in te nemen. Wat blijft er dan van links over?’ vraagt Karch zich af. Een duidelijk antwoord blijft nog uit. Na een toespraak waarin ze deze vragen aan het publiek stelt, speelt Karch het folklore-nummer Bella Ciao op de accordeon. Het oude Italiaans protestlied uit de laat-negentiende eeuw is tegenwoordig door populaire cultuur weer nieuw leven ingeblazen.

Andrea Karch

Ruby Hoette

Door kledingpatronen als startpunt te nemen, onderzoekt Ruby Hoette hoe wij ons met abstracte navigatie-instrumenten kunnen oriënteren. Tijdens haar residentie draait ze dit proces om. Ze neemt bestaande kledingstukken die een emotionele waarde hebben voor de drager, waarvan ze in samenwerking met een professioneel patroonsnijder tijdens de Open Studios patronen maakt, haast als een performance. Het doel is om deze kledingstukken te archiveren voor de toekomst, voor zowel praktische als sentimentele redenen.

Ruby Hoette

Gladys Zeevaarders en Sophie Johns

Maastrichts kunstenaarsduo Gladys Zeevaarders en Sophie Johns benaderen hun praktijk vanuit de vraag wat zij kunnen toevoegen aan bestaande dingen die in hun ogen al genoeg eigen waarde hebben. Door continu hun ogen geopend te houden voor wat hen kan inspireren tot nieuw beeld, is hun presentatie bij Jan van Eyck geïnspireerd op foto’s van gordijnen die via Marktplaats worden aangeboden. Dit werd het rauwe materiaal voor een reeks visuele vertaalslagen waarbij Zeevaarders & Johns al makend tot steeds nieuwe composities komen. De presentatie bestaat uit 141 collages van fragmenten van de oorspronkelijke foto’s, gepresenteerd in baklijsten en in een fraai gebonden cassette.

Gladys Zeevaarders & Sophie Johns

MEER IMPRESSIES

Lamia Abukhadra

Traveling Farm Museum of Forgotten Skills

Aleksander Johann Andreassen

Hira Nabi

Lisa Sudhibhasilp

Lamia Abukhadra

JVE OPEN STUDIOS 2022, Maastricht  24.6 t/m 26.6.2022

Linda Köke

is kunstcriticus en curator bij kunstruimte Willem Twee

Recente artikelen