metropolis m

Bultheel in Anne Imhof, Sex, 2019, Tate Modern, Londen, foto: Nadine Fraczkowski, courtesy de kunstenaar en Galerie Buchholz, Berlijn/Keulen/New York

de nineties zijn ‘in’. voor sommigen is het een mode-trend, bij anderen gaat het meer om studie en inspiratie, want het was een tijd waarin veel, net als nu, grondig moest worden hervormd.

hoe een veranderingsgezind decennium herbeleefd wordt: zijn thema’s, kunst en kunstenaars die nu weer overal opduiken

met een portret van nicole eisenman, wier queer kunst haar doorbraak kreeg in de jaren negentig en die binnenkort voor het eerst op grote schaal haar werk toont in nederland bij het kunstmuseum den haag

nadia de vries bespreekt het werk van cult-held en neo-punk Anne Imhof in het bredere verband van grootschalige performances die smachten naar de existentiële grootsheid van opera

maria hlavajova staat stil bij francis fukuyama’s The End of History and the Last Man (1992), een boek dat de jaren negentig ideologisch kleurde, door het ‘liberale’ westen als winnaar van de geschiedenis voor te stellen maar waar de huidige tijd korte metten mee maakt 

in verband met haar aanstaande expositie in het van abbemuseum spreekt tessel janse met kunstenaar susan pui san lok/ susan lok pui san over de zin van het archief, zijn vergeten geschiedenissen en potentiële toekomsten. Wat blijft er na dertig jaar over van het internationalisme dat de jaren negentig naar grote hoogten voerde?

isabelle sully deed onderzoek naar een van de meest geruchtmakende tentoonstellingen uit de jaren negentig: crap shoot van de appel ctp. toonbeeld van institutionele kritiek en eveneens een parodie daarop

ive stevenheydens kijkt naar de revival van de halfpipe in musea en beziet zijn opkomst in de jaren negentig en relevantie voor de kunstwereld van vandaag

de kunst uit jaren negentig verliet en masse de white cube om kunst te brengen voor de niet-elite op vele andere plaatsen, de club bijvoorbeeld. documenta fifteen deed het dit decennium na, bijvoorbeeld met party office b2b fadescha uit india

nadeche remst sprak met vertegenwoordigers van dit queer collectief uit India

tim hollander bespreekt de etappe-tentoonstelling, die zich uitstrekt over een langere periode vanuit de optiek van een van haar grondleggers de tentoonstelling This Is The Show and The Show is Many Things in gent (1994)

remco torenbosch bespreekt de actualiteit van institutionele kritiek aan de hand van twee recente boeken en een nieuwe generatie kunstenaars die zich ermee bezig houdt

en verder onder andere portretten van aslan goisum en ayo. maria ikonomopoulou portretteert het verhalenhuis belvédère in rotterdam

delany boutkan bespreekt met feministische collectieven het taboe op het bespreken van de inhoud van contracten. marianna maruyama uit zich over haar curieuze interesse in het opgegeten archief, aan de hand van termieten

nu in de winkel: metropolis m nummer 5 neo-90s. Als je nu een jaarabonnement afsluit sturen we je het eerste nummer gratis toe. Mail [email protected]

Recente artikelen