Hardloopheld
100 kilometer rende Jeroen Jongeleen, niet voor zichzelf, niet voor de sport, maar voor de kunst.
Een maand of drie geleden klopte hij aan met het verzoek of Metropolis M niet sponsor wilde zijn van zijn nieuwste kunstproject: een extreem lange hardloopwedstrijd, 100 kilometer maar liefst, beter bekend als Limburgs Zwaarste.
Jeroen Jongeleen, artistiek avonturier, altijd op zoek naar nieuwe plekken om als kunstenaar actief te zijn, ergens in de stedelijke ruimte, of daarbuiten.
Gefascineerd door olifantenpaadjes (overdadig bewandelde short-cuts zoals die in parken zijn te vinden), besloot hij op vergelijkbare manier tekeningen in grasvelden te maken. Als een soort op hol geslagen Richard Long zette hij patronen uit die vervolgens uur na uur werden gelopen zodat er een zichtbaar patroon ontstond.
Ingesleten tekeningen, die heel wat kilometers lopen vergden voordat ze zichtbaar werden. Jongeleen moest er zelfs voor gaan trainen.
Van het een kwam het ander.
Het hardlopen werd een doel op zich. Hij ging meedoen aan wedstrijden, extreme duurlopen van meer dan 65 kilometer, waarbij hij besefte niet als amateursporter aan de startlijn te staan, maar als kunstenaar. Het rennen werd een facet van een kunstenaarschap en dient ook op die manier bekeken te worden.
Jongeleen vertelt: ‘Een 100 kilometer-loop door velden en over heuvels en door dalen is een mentale race tegen het fysieke verval – ongeacht de training vooraf blijkt het fysiek gestel van elke loper het na 60 kilometer zo’n beetje voor gezien te houden. Hij moet de rest van de afstand louter op wilskracht voltooien. Vergelijkbaar met meer gebruikelijke vormen van het creatief proces, moeten er een hoop beren op de weg worden overwonnen eer de eindstreep gehaald zal kunnen worden. Met dat verschil dat er in dit project, deze 100-kilometerloop, geen werk overblijft behalve de herinnering aan de geste van creatie binnen de door mij aangepaste context waarbinnen ik de afstand heb gelopen en vervolgens een foto van mijzelf – zo wellicht meer dood dan levend- op de uiteindelijke eindstreep, in het betreffende shirt.’
Dit zei Jongeleen vooraf aan de race van 5 april: Limburgs Zwaarste. Metropolis M, dol op doorzetters en experimentele opvattingen van kunst, besloot te sponsoren, in ruil voor een logovermelding op het shirt. Andere sponsors (het is meer een symbolische ondersteuning dan financiële) waren Upstream gallery, Museum Boijmans Van Beuningen; De Appel Amsterdam; Halan Levey Projects, Brussel; Trendbeheer.com; Artist Pension Trust, Mondriaan fonds en TENT.
De tocht is volbracht. Jongeleen eindigde de loop na 15 uur.
Jongeleen: ‘Ik ben uitermate blij dat dit allemaal gelukt is, het als kunstenaar uit te hebben kunnen voeren te midden van zo’n 100 andere hardlopers (van wie ongeveer 75 de tocht hebben weten te volbrengen). Een reis van 0 naar 100 kilometer zonder wezenlijk doel, behalve de handeling zelf. Een creatieve tocht zonder daadwerkelijk eindproduct.’
We feliciteren hem van harte met deze performance van formaat.
Beeld: courtesy de kunstenaar
