metropolis m

Goedemorgen,

We zijn vorige week woensdag begonnen met schilderen in Marres. Het is voor iedereen een hele bijzondere ervaring om elkaar te zien werken. Zeker schilders zijn gewend om in de beslotenheid van hun atelier te werken. Schilderen is een vloeibaar en in zekere zin uitermate intiem proces waarbij je vaak op grond van hele subtiele waarnemingen of impulsen handelt. In deze tentoonstelling moeten er echter ook honderden vierkante meters volgeschilderd worden. Daarbij gaan de verschillende kunstenaars volkomen verschillend te werk. Jan van de Pavert heeft drie assistenten die een voorstelling die in een CMYK drukkers raster is omgezet, punt voor punt op de muur schilderen. Dat is meerdere weken zeer geconcentreerd doorwerken. 

Daar tegenover maakt Tanja Ritterbex een Berlijnse parkscene. Ze begon ermee om haar muur van ongeveer 30 vierkante meter helemaal vol te sponzen met roze, lichtblauwe, bruine en gouden verf, ze had daar ongeveer twintig minuten voor nodig. Vervolgens projecteerde zij met de beamer een spervuur van beelden op deze ondergrond die ze even voortvarend overtrok, zich weinig tot niets aantrekkend van de hoek waarin de projectie de muur raakt, en de perspectivische vertekeningen die daardoor ontstaan onbekommerd volgend met de penseel. Daarna hing ze er grote boomstronken van gebakken klei overheen.

Charlotte Schleiffert plakte een raster van touwtjes op haar muren en nam de tekeningen die ze ter voorbereiding gemaakt had minitieus over voordat ze haar onnavolgbare schilderstreken in zachte en harde blauwen en roden, fluoricerend roze, groen en geel, zilver en zwart daaroverheen begon te smeren. 

Sam Samiee begon ermee om dwars door het ornamentele stucwerk van de schouw in de tuinkamer een gouden hemel met roze wolken te schilderen. Daarna werkte hij dagenlang aan een aantal modelstudies van naakte mannen die de arabische filosoof Averroes voorstellen. Daarnaast had Evi Vingerling een klein halfuur nodig om met een kwast van twintig centimeter breed een los patroon van steenrode vlekken en vegen aan te brengen.

Derk Thijs heeft de grootste zaal en werkt in twee kleuren, roze en groen, op alle plekken tegelijk, hij gaat van ornamentele randen langs de deurposten via enorme zachte wolken naar kleine krabbetjes op een strand met een roeiboot en een vissersnet. 

Cian-Yu Bai smeert de muren in met een dun laagje behangerslijm waarin zij in opperste concentratie uitermate vloeiende en glibberige paarse, bruine en groene slakkensporen trekt.      

De opening is op vrijdag 10 maart, tegelijk met de open studio’s van de Jan van Eyck en een dag na de Tefaf. Inzet is om Marres min of meer vol te schilderen en hopelijk in de loop van het proces de grenzen van elkaars terittoria te overschrijden zodat er een echte samenwerking ontstaat. Fotografe Charlott Markus en ontwerper Kalle Mattsson werken gelijktijdig aan het boek dat bij Valiz zal worden uitgegeven. 

Hartelijke groet,

Gijs