Foam Paul Huf Award gaat naar Felipe Romero Beltrán
De 17e Foam Paul Huf Award gaat naar Felipe Romero Beltrán (1992, CO). Eerder deze week koos een jury van vijf specialisten uit de sector de winnaar van dit jaar uit een selectie van meer dan 100 genomineerden uit ongeveer 30 landen, geselecteerd door 26 genomineerden wereldwijd. Romero Beltrán is de eerste Zuid-Amerikaanse fotograaf die de prijs wint. Hij werd genomineerd door de onafhankelijke curator en cultureel onderzoeker Maria Ptqk en de oprichters en directeuren van het Getxophoto Festival, Jokin Aspuru en Lucia Janto.
Het juryrapport luidt: “De jury was geboeid door het werk van Felipe Romero Beltrán vanwege de scherpe maatschappijkritiek en het aangrijpende narratief over de expressie van het menselijk lichaam. Romero Beltrán werkt aan langetermijnprojecten die vaak voortkomen uit politieke spanningen over grenzen en migratie. Deze hebben zijn weerslag op het individuele lichaam en de controle daarover. Zijn werk is intelligent, doordacht, boeiend en wil de grenzen van de documentaire fotografische benadering onderzoeken.
Zo werkt Romero Beltrán in zijn serie Dialect met jongeren die illegaal de zeegrens tussen Marokko en Spanje zijn overgestoken en in Sevilla wachten op een oplossing voor hun migratiestatus. De foto’s zijn verkenningen van de ervaringen van deze jongeren, waarbij het lichaam een dialoog aangaat met hun herinneringen en de tijd die ze in het migratiecentrum hebben doorgebracht. Romero Beltrán vertrouwt op een sterke, bijna cinematografische framing en de spanning tussen de lichamen in dialoog. Hij heeft een indrukwekkend vermogen om pretentieloze gebaren van het lichaam te gebruiken om willekeurige maatschappelijke controle en sociale ongelijkheid onder de aandacht te brengen. Volgens de jury laten de werken van Romero Beltrán de kijker niet onberoerd.”
Romero Beltrán’s reactie: “Ik heb me altijd bewust of onbewust gestoord aan de relatie (en spanning) tussen het lichaam en de taal die het probeert te categoriseren. Dit staat centraal in mijn werk: soms zie je dat terug in een politieke bureaucratie, en soms in de onderwerping van het lichaam. Maar het beeld, non-verbaal, primitief, gaat aan dit alles vooraf. De kans om door het winnen van deze award over deze onderwerpen na te kunnen denken komt op een belangrijk moment, nu ik mijn proefschrift aan het afronden ben en probeer een aantal gedachten rond het fotografische beeld te bundelen.”
