Van Eyck Open Studios Part 2
Een tweede verslagje uit Maastricht. Samen met het eerdere van Vincent van Velsen ontstaat zo een aardig compleet beeld van wat er bij de Van Eyck Open Studios te zien was.
Deze "eerste" open studio’s vonden plaats onder het nieuwe directoraat van Lex ter Braak. Eerste resultaten van de vele veranderingen die hij doorvoerde (bijvoorbeeld op het vlak van de lengte van een verblijf, het opheffen van de disciplinaire opdelingen, het heropenen van de werkplaatsen en het starten van verschillende nieuwe initiatieven), werden nu zichtbaar gemaakt. Ter Braak benadrukte in de Volkskrant dat het beleid nog pril is en dat het zich nog echt moet gaan bewijzen.
Hierbij een aantal zaken die opvielen:
De sfeer was open en de deelnemers en medewerkers voelden, zoals bij andere open dagen in het land, als een hechte gemeenschap die elkaar steunde, hielp en vroeg of alles nog net op tijd gelukt was.
De deelnemende disciplines waren zeer divers (schrijven, installatie, cureren, theorie, schilderen) waardoor het geheel ook echt voelde als een academie die open dagen hield. Vooral de schilders waren een zichtbare breuk met het verleden.
Toch was er ook nu weer erg veel documentatie op tafels, aan muren, uitgeprint. Dat wordt op een gegeven moment te veel voor de meeste bezoekers. Work in progress is zelden makkelijk publiek te maken en ook hier zag je de worsteling met hoe onderzoek prettig openbaar te maken.
Opvallend genoeg waren er ook veel van wat je "meaningful objects" zou kunnen noemen. Met als culminatie de eenzame sigaret in een lege ruimte. Het object met aura, beladen, drager van een hele studioruimte.
Er waren ook een aantal collectieve projecten opgezet tussen verschillende residenten. Verrassend genoeg (omdat de vorm van het bureau ondertussen wel zijn beste tijd heeft gehad) zat er ook weer een reisbureau bij, dit keer met politiek gemeend engagement met het lot van asielzoekers.
Hoogtepunten waren: Alicia Ongay-Perez (GB), Chaim van Luit (NL), Charbel-Joseph H. Boutros (LIB, FR), Dong Young Lee (KR), Esmé Valk (NL), Michiel Hilbrink (NL), Sjoerd Westbroek (NL) en Yeb Wiersma (NL). De grote vraag blijft natuurlijk naar het nieuwe beleid en de doorwerking ervan. Hoe gaan bijvoorbeeld de "in-Labs" waarin onderzoek wordt gedaan naar schilderen, cureren, performance art zich ontwikkelen? Zal het beleid op papier de praktijk in de studio’s op een gegeven moment ontmoeten? Zoals Ter Braak het zelf zegt, dat moet de toekomst uitwijzen. We blijven het volgen.
Maaike Lauwaert
