metropolis m

Harry Markusse ‘Mural & origami #1, #2, #3, #4, #5, #6, 2018

Er is een schilderijententoonstelling te zien in presentatieruimte W139. De ruimte zelf lijkt er iets op achteruit gegaan te zijn met de jaren. Dat is goed. Het is nu weer W139 zoals het was: ruige, onafgewerkte muren. Daarom passen deze schilderijen er goed in. Er zijn schilderijen die een onaffe indruk maken, wat ze interessant maakt.

Summer jam, a painting show oogt los en is daadwerkelijk snel in elkaar gezet. Daar moet je tegen kunnen. Je moet in staat zijn je eigen vooringenomen standpunten opzij te zetten. Thematisch en theoretisch is het namelijk moeilijk te doorgronden. Who cares? Het is een jamsessie, een improvisatie, een bijeenkomst van talenten met een speels karakter. ‘Wat heb jij? En wat heb jij? Laten we dat bij elkaar hangen. Zo bouwen we.’ Dat werkt in de meeste gevallen goed, soms ook niet. Nogmaals: is dat belangrijk? De aandacht vestigen op waar het beeld niet helemaal goed uit de verf komt is muggenzifterij, vervelend doen om het vervelend doen.

Axel Linderholm ‘Mural front space and ceiling’, 2018

Belangrijker nog is dat er geen probleem van gemaakt moet worden dat er op van alles geschilderd wordt. In deze door digitale media gestuurde tijd komt het misschien vreemd over om een schilderij met acryl en olieverf te maken op de muur, op multiplex, op badkamertegels of op bierdoppen. De schilder verliest het bij voorbaat van die snelle beeldcultuur die op het net plaatsvindt, zou je denken. Een ander probleem is dat je naar de fysieke ruimte toe moet om daar je werk aan de muur te hangen. De mensen moeten echt gaan kijken om je verhaal überhaupt over te kunnen brengen in een tentoonstelling waar werk te zien is van schilders die net de eerste fase van de academie achter zich hebben gelaten – sommigen daarvan zijn al aangenomen en staan al klaar om de tweede fase te doorlopen, op een werkplaats. Werk van gevestigde namen als Rob Birza en Arthur Kempenaar hangt er ook. Het is allemaal meer dan de moeite waard.

Heidi Howard ‘Self portrait for Summer jam’, 2018 

Melchior Jaspers, tentoonstellingsmaker: ‘Sam Hersbach schildert en vertelt. Deze muurschildering Van vampierhoofden bezit tot meevaar jacht was bijna af en hij begon over een vliegende vinger. Voor hem is dat logisch. Als je met achttien schilders werkt is het belangrijk dat je daar een variëteit in krijgt, vind ik. Dit werk Inherent resolve side 2 van Rabi Koria is op tegels geschilderd. Het is letterlijk en figuurlijk zwaarder dan werk op doek. In het werk van Rik Meijers en Ricardo van Eijk gebeurt dat ook.’

Rik Meijers 3 x ‘Mystiek portret’, 2015

Pim Blokker zijn muurschilderij Mural is een soort center piece geworden door het formaat en de kleurvlakken. Rik Meijers heeft drie kleine mystieke portretten in de show. Die houden prima stand naast de grote wandschildering van Blokker. Kijk naar de kleurpigmenten in de muurschildering van blauw en ultramarijn. Werk van Axel Linderholm. Het gaat door op het plafond.

Pim Blokker ‘Mural’, 2018

‘Linderholm is degene die begon met jammen’, zegt W139 medewerker Nadia Benchagra, één van de drie organisatoren die de show haar uiteindelijke vorm gaf. Jaspers en Linderholm zelf zijn de andere twee. Linderholm begon een aantal weken geleden met zijn muurschilderij zonder daar een vastomlijnd idee bij te hebben. Gaandeweg begon er zich een eenvoudig curatorial statement af te tekenen. Hij was de ruimte intuïtief aan het beschrijven door die met een kwast en verf af te tasten. Vanuit het werk wilde hij andere schilders bij die activiteit van het ontdekken en tonen betrekken. Jaspers heeft daar als ervaren tentoonstellingsmaker werk van gemaakt. Daarbij ondersteund door Benchagra. Hij heeft de stemmen en zienswijzen van verschillende schilders meegenomen in het totaalbeeld.

Rabi Koria, Charlott Weise, Rob Birza

David Noro, 2015- 2018

Mijn favoriete werken zijn die van Axel Linderholm, Jana van Meerveld, David Noro, Rabi Koria en Sam Hersbach. De tentoonstelling is ontstaan vanuit het abstracte schilderen en vanuit een concreet schilderij. Zo kreeg de show haar vorm. Nog steeds los van opzet, maar wel duidelijk vanuit het schilderen zelf ontstaan. Kunst maakt kunst. Ik houd hiervan. Ik weet het, ik ben niet onbevooroordeeld want zelf schilder. Kan me niets schelen.

Jana van Meersveld ‘A bound for Lampedusa’, 2009

Foto’s: Niké Dolman

Summer jam, a painting show is nog te zien tot 8 september. Met Rob Birza, Babs Bleeker, Pim Blokker, Sidyon Cucaro, Sam Hersbach, Heidi Howard, Arthur Kempenaar, Mirthe Klück, Rabi Koria, Ruben Kragt, Axel Linderholm, Naomi Mitsuko Makkelie, Harry Markusse, Rik Meijers, David Noro, Charlott Weise, Ricardo van Eyk, Jana van Meerveld. Tentoonstellingsmaker: Melchior Jaspers. Assistentie: Nadia Benchagra en Axel Linderholm.

Michael Tedja

Recente artikelen